ESB viðræður á röngu róli. Og GLEÐILEGT SUMAR.

Ég vil byrja á að bjóða öllum landsmönnum Gleðilegs sumars, og megi öllum farnast vel og megi sumarið verða okkur gott og gjöfult, hlýtt og sólríkt.  Þó snjórinn liggi á gluggunum mínum og eitt og eitt snjókorn falli niður, þá syngja fuglarnir sinn vorsöng og hjartað í mér tekur kipp, börnin mín blómin sem ég er að meðhöndla núna daglega vaxa og dafna og geta ekki beðið eftir að komast ofan í umhyggjusamar hendur fólksins í kring um mig, sem kemur og vill kaupa þau til að skreyta garðana sína.

En það er annað sem er líka að hrærast inn í mér þessa dagana.  Það er þetta með að kíkja í pakkann í Brussel.

Fólk er farið að tala eins og þetta sé staðreynd að það verði að ljúka viðræðum og kjósa svo um málið. 

Þetta er sögufölsun sem er reyndar sorgleg, því það er ljótt að plata fólk svona upp úr skónum.  Sérstaklega þegar stjórnvöld standa fyrir blekkingarleiknum.

Það vill svo til að Björn Bjarnason fyrrverandi ráðherra dómsmála og menntamála, fór árið 2011 utan til Brussel og Berlínar, held á vegum heimsýnar til að kynna sér málin frá fyrstu hendi.

Björn var einstaklega vel til þessa fallinn sem fyrrverandi ráðherra í ríkisstjórn Íslands og hafði því þann "statur" að geta komið og farið meðal ráðamanna ESB. 

Björn Bloggaði um þessa för sína, hann gerði það á afskaplega skynsamlegum nótum og samkvæmt sinni bestu sannfæringu.  Ég las þessa pistla hans af áhuga, því vissulega kom þarna margt fram sem við fengum ekki að heyra af.  Ég ætla mér að grípa dálítið í einn pistil hans sem hann kallar; "ESB aðildarviðræður á röngu róli".

 

"27.10.2011

ESB-aðildarviðræður á röngu róli

Morgunblaðið minnir á það í leiðara 27. október að Åœtefan Füle, stækkunarstjóri ESB, hafi áréttað í heimsókn sinni til Íslands 18. og 19. október „að ekki væri ætlast til að ríki sæktu um aðild að sambandinu nema skýr vilji væri til inngöngu. Viðræðurnar við sambandið þyrftu að fara fram á þeim forsendum“.

Þessi orð stækkunarstjórans koma heim og saman við það sem ég hef kynnst hér í Brussel dagana sem ég hef dvalist hér til að átta mig á stöðu Íslands gagnvart Evrópusambandinu þegar rúm tvö ár eru liðin frá því að alþingi samþykkti aðildarumsóknina 16. júlí 2009. Þá talaði Össur Skarphéðinsson utanríkisráðherra um hraðferð Íslands inn í ESB. Engan tíma mætti missa, lífið lægi við að taka upp evruna. Bar hann Carl Bildt, utanríkisráðherra Svía, fyrir því að hlutirnir myndu ganga hratt fyrir sig og einnÁhersla Össurar á ákveðin tímamörk í viðræðunum við ESB mælist nú orðið illa fyrir í Brussel. Íslendingum sé nær, segja menn, að búa þannig um hnúta að unnt sé að haga viðræðunum að kröfum ESB".

 

Já svo mörg voru þau orð.  Stækkunarstjórinn ítrekaði sem sagt við ráðamenn að ekki væri ætlast til þess að ríki sæktu um aðild nema að skýr vilji væri til inngöngu. Hvernig hljóðaði nú aftur umsóknin?  Er ekki verið að tala um að kíkja í pakka? 

  Og enn segir Björn:

"Af hálfu ESB er enginn skilningur á því að eitthvert ríki sæki um aðild að sambandinu án þess að hafa kynnt sér skilmála um framgöngu á umsóknarferlinu. (Skýrsluna góðu. innskot frá mér) ESB telur einfaldlega ekki unnt að hrófla við þessum skilmálum þótt fulltrúar þess hafi teygt sig til móts við Össur og félaga með orðaleikjum um aðlögun annars vegar og „tímasetta áætlun“ hins vegar og Olla Rehn, forvera Füles í embætti stækkunarstjóra".

 

Já, ESB telur einfaldlega ekki unnt að hrófla við þessum skilmálum, þótt fulltrúar þess hafi TEYGT SIT TIL MÓTS VIÐ ÖSSUR OG FÉLAGA með orðaleikjum um aðlögun annars vegar og "tímasetta áætlun hins vegar"

Er ekki eitthvað sem fer hér milli mála?  Hvar byrjar platleikurinn?

Og Björn heldur áfram:

"Hjá ESB hafa menn vonað að þessi orðaleikur dygði til að aðlögun hæfist. Að nokkru leyti hefur það gerst. Jón Bjarnason, sjávarútvegs- og landbúnaðarráðherra, hefur þó ekki bitið nægilega fast á agnið að mati sambandsins. Um framhaldið verður meðal annars deilt á flokksþingi vinstri-grænna á Akureyri um næstu helgi".

 

Aha er ekki þarna komin skýringin á því hver vegna Jón Bjarnason þurfti að víkja, hann var nefnilega ekki búinn að bíta nógu fast á agnið að mati sambandsins. 

 

Björn heldur áfram:

"Í fyrrgreindum leiðara Morgunblaðsins frá því 27. október segir:

 „Í sérstökum bæklingi sem Evrópusambandið hefur gefið út til að útskýra stækkunarferlið er kafli sem heitir Aðlögunarviðræður. Kaflinn hefst á þessum orðum: “Fyrst er mikilvægt að undirstrika að hugtakið „samningaviðræður“ getur verið villandi. Aðlögunarviðræður beinast að skilyrðum og tímasetningum á inngöngu umsóknarríkis, framkvæmd og beitingu ESB-reglna, sem eru upp á 90.000 blaðsíður. Og þessar reglur (líka þekktar sem „acquis“, sem er franska yfir „það sem hefur verið ákveðið“) eru ekki umsemjanlegar. Fyrir umsóknarríki er þetta í grundvallaratriðum spurning um að samþykkja hvernig og hvenær eigi að framkvæma og beita reglum ESB og starfsháttum. Fyrir ESB er mikilvægt að fá tryggingu fyrir dagsetningu og skilvirkni innleiðingar umsóknarríkis á reglunum.““

Því ber að fagna að blaðið birtir þessi skýru fyrirmæli af hálfu ESB í leiðara sínum. Allir sem kynna sér aðildarferli ESB vita um þessi skilyrði sambandsins og að undan þeim verður ekki vikist".

 

Nú verða menn að trúa því sem þeim finnst skynsamlegt, hvort á að trúa þeim sem vinna að stækkunarmálum í ESB, eða því fólki sem er að sækja um, og raunar á fölskum forsendum, því við þennan lestur og einnig í skýrslunni góðu kemur skýrt fram að hér er ekki um samningaviðræður að eiga, heldur aðlögunarferli sem er stjórnað af ESB og á þeirra forsendum, með þeirra skilyrðum. 

Björn lýkur svo þessum pistli sínum á eftirfarandi orðum:

"Leiðara Morgunblaðsins 27. október lýkur á þessum orðum:

„Auðvitað geta þeir sem það vilja haldið áfram, þrátt fyrir þessar skýru línur Evrópusambandsins, að tala um að Ísland eigi í samningaviðræðum við Evrópusambandið sem geti skilað einhverju öðru en inngöngu í Evrópusambandið eins og það er. Og þó að Evrópusambandið segi að reglurnar séu “ekki umsemjanlegar„ geta þeir sem vilja líka haldið áfram að reyna að blekkja landsmenn til að halda að við getum breytt Evrópusambandinu áður en við göngum inn. Slíkur málflutningur er ekki heiðarlegur, en reynslan sýnir að ákafir stuðningsmenn aðildar láta það ekki endilega stöðva sig.“

Þarna notar blaðið orðin „ ekki heiðarlegur“ þegar lýst er blekkingartali ESB-aðildarsinna um eðli viðræðnanna. Þar er of vægt til orða tekið því að um blekkingar er að ræða, vísvitandi eða af vanþekkingu, og þeim er haldið áfram af íslenskum stjórnvöldum.

Hér hefur ekki verið minnst á efnislega þætti viðræðnanna. Ég tel í stuttu máli álíka mikið að marka ummæli íslenskra ráðamanna um að unnt verði að ná viðunandi efnislegri niðurstöðu í virðræðunum og ummæli þeirra um tímasetningar og eðli viðræðnanna. Vegna blekkingarleiksins hafa viðræðumenn Íslands mun veikari stöðu gagnvart ESB en ella væri. Íslendingar eru einfaldlega að ræða við ESB í skjóli velvilja fulltrúa þess til að túlka mál á allt annan veg en opinber gögn ESB leyfa. Eru miklar líkur til þess að viðræðumenn í þeirri stöðu hafi fótfestu þegar kemur að raunverulegum efnislegum ágreiningi?

Dvölin hér í Brussel hefur staðfest þá skoðun að íslensk stjórnvöld eru á röngu róli í viðræðunum við Evrópusambandið. Það er báðum aðilum fyrir bestu að líta í eigin barm, hugsa ráð sitt og meta hvernig haga beri framhaldinu".

Hér má lesa bloggið í heild. http://bjorn.blog.is/blog/bjorn/entry/1200874/

Og svo er hér skýrslan enn og aftur.

http://ec.europa.eu/enlargement/pdf/publication/20110725_understanding_enlargement_en.pdf

Gott fólk þið getið tætt í ykkur Björn Bjarnason og Moggann og sagt að þetta sé Moggalygi og áróður, en þetta er allt saman stutt rökum sem komið hafa fram í skýrslunni og í samtölum við stækkunarstjóra ESB bæði þann fyrrverandi og núverandi.  Fólk ætti að spyrja sig hvort er líklegra að ESBfólk sé að leika sér svona fram og til baka, eða hvort það liggi ekki frekar hjá þeim sem er mest áfram um að koma okkur inn í ESB, þeim Össuri Skarphéðinssyni, Árna Páli Árnasyni, Katrínu Júlíusdóttur, Guðmundi Steingrímssyni og Róberti Marshall. 

Það er alveg ljóst kæru landsmenn að það er enginn pakki til að kíkja í, heldur er þessi pakki fallegar umbúðir utan um fangabúr sem bíður eftir að við ´"býtum nógu fast á agnið" til að fara alla leið inn. 

Ég vil það ekki, ég vil frjálst óháð Ísland með yfirráðum yfir öllum sínum auðlindum og gæðum, fá að ráða sér sjálf og hafa um sín mál að segja, og fá ráðamenn sem standa fast í lappirnar við að verja íslenska þjóð. 

Til þess treysti ég reyndar best Dögun, þess vegna hef ég lagst á árarnar með þeim frekar en öðrum.  En það er bara allt öllur saga. 
 Eigið góðan dag.

Göngum svo sæl inn í sumarið.