Austurríki.

Ég er feginn að við komum heim áður en vegirnir urðu leiðinlegir, með hálku og krapi. Við komum heim daginn áður en veðrið versnaði.  Ókum í sumarblíðu heim. 

Vaknaði í morgun og allt er hvítt úti, ég hugsa að ég verði bara inni í dag og hygge mig og hangi í tölvunni eins og krakkarnir.  'Eg er viss um að það koma góðir dagar í október sem hægt er með góðu móti að vinna úti og ljúka haustverkunum sem urðu eftir þegar ég fór. Þarf samt að fara út og gefa hænunum og kaupa rjóma í réttin sem ég ætla að búa til í kvöld.

En í Austurríki var tími uppskerunnar þegar ég var þar. Eplin, perurnar og plómurnar fullþroska og fólkið að tína uppskeruna sína annað hvort til að búa til eitthvað sjálf eða selja hana í nærstu verksmiðju.

Einyrkjarnir með litlu skikana voru á fjölskyldubílnum á akrinum með fjölskylduna og tíndu vínberin, þar sem annarsstaðar eru þeir annað hvort að búa til sín eigin vín til heimabrúks eða selja til stærri bænda eða verksmiðja. 

Vinalegt að sjá gamla konu labba niður götuna við húsið hennar Báru með tvær fullar emileraðar fötur af eplum af akrinum sínum, sem hún ætlaði áreiðanlega að gera eitthvað úr, eplamauk eða slíkt.

Þeir sem áttu stærri akra og eru stórtækari voru með traktor með kerru aftan í og nokkra ungverja eða rúmena með hjólbörur að tína berin og safna þeim saman í kerruna.  Upp í landinu eru berin ræktuð í rauðvín.  En neðar við vötn og ár eru ræktuð berin sem fara í hvítvínin.  Þau þurfa meiri jafnan hita og vindkælingu.  Jafnvel eina frostnótt, en þá verða efnaskipti í berjunum og menn fá það sem er kallað sped vín, kann ekki að stafa þetta, en það er seinni uppskera eða eitthvað slíkt.  Þau vín þykja afar góð, en eru þó sætari en önnur hvítvín.  En það var gaman að sjá allt svona á fullu í uppskeru erfiðis sumarsins.  Og sjá að hér eru ekki notaðar allar fullkomnustu græjur heldur hjólbörur, mannskapur og traktor.  Reyndar eru sumir ræktendur byrjaðir að fara aftur til fortíðar, til dæmis bóndinn kunningi okkar frá því í fyrra haust, Fuck í Blau Frankis, þaðan sem bestu austurrísku vínin koma.  Hann er farin út í að handklippa sínar plöntur og notast við traktorinn og mannaflið.  Með sinn risa akur.

Hér eru smávandamál á ferðinni á þessum tíma, því dádýr og önnur slík pota sér inn á akrana og borða berin ef ekki eru enhverjar varnir, svo sem eins og viðvörunarbjöllur og slíkt. Vonlaust er að girða akrana af vegna stærðarinnar.

Reyndar er mikið um að ungverjar og rúmenar sér ráðnir til vinnu hér á ökrum og slíku, sem austurríkismenn vilja ekki vinna við, líka þar sem margir þeirra eiga sinn eigin skika sem þeir vinna við.

Ungverjar sækja líka hingað í skemmtanir eins og Family Park og Oberla og fleiri sundstaði sem hér eru, en austurríkismenn eiga nokkrar heitar laugar sem eru mikið sóttar.

Hér má líka sjá ungverja og rúmena bíðandi í röðum eftir að ruslahaugarnir opni á morgnana, til að tína upp það sem austurríkismenn henda. Þeir kaup líka gömlu aflóga bílana þeirra og gera þá upp.

Það er nefnilega mikill munur á efnahag í Austurríki eða Ungverjalandi hvað þá Rúmeníu. 

Á móti kemur svo að austurríkismenn fara yfir til Ungverjalands til að versla ódýrt, bæði matvöru og fatnað.  Þeir fara ti Sópron til læknis eða tannlæknis og kaupa meðulin sín.  Sópron er gömul höfuðborg í Ungverjalandi rétt við landamærin og var aðalflutningamiðstöð á tímum Rómverja, enda mikið um gamlar rómverskar minjar þar og gaman að skoða þessa fallegu borg.

Heyrði í fréttum frá Þýskalandi þar sem einhver óprúttinn þjófur stal 3 tonnum af vínberjum af einum bóndanum.  Mér er sagt að sumir stundi þetta ef eitthvað brestur í uppskerunni hjá þeim, þá reyni þeir að klóa í ber frá öðrum bændum.  Ljótt ef satt er.

En við ætlum að bregða okkur í hesthúsið.

Hér er Birta.  Góð reiðmeri, sem nú hefur verið leidd undir graðhest og mun því eiga von á folaldi næsta sumar ef allt gengur vel.

Strútur kallinn.

Ég er alveg viss um að þau þekktu mig frá því í vetur.  þeim finnst gott að fá epli og ekki er það erfiðleikum bundið, því þeim er alveg sama þó maður tíni upp eplin sem hafa dottið af trjánum, þau eru bara góð.

Alejandra mín dálítið varfærin enda ekki vön hestum hér klappar hún Björt.

Þetta er hún Björt glæsimeri.

Stelpurnar eru aldar upp með dýrum, hestum, hundi Trölla, og kisunum svo þær eru alvanar að fást við all sem lítur að dýrahaldi.

Strútur, Björt amma og Ásthildur á góðri stund.

Man aldrei hvað hann heitir þessi minnir að hann heiti Sleipnir, en hann kom seint í janúar í fyrra, og þurfti að venja sig við fóðrið hérna, því grasið hér er miklu grófara en það íslenska, sé samt ekki betur en hann þrífist bara vel. 

Í Austurríki er mikið um íslenska hesta.  Hér eru mörg svona Hof sem kölluð eru, þar sem eingöngu eru íslenskir hestar.  hér eru nokkur hundruð hesta í hverju svona Hofi og annað hvort er einn eigandi sem leigir út bása, eða margir sem hafa tekið sig saman.  Í þessu Hofi er ein fjölskylda sem á og rekur Hofið.  Hér er svo fólk mest ungar stúlkur og eldri konur, sumar sem ekki hafa mikið umleikis aukalega geta fengið að vinna upp í leiguna með þrifum og umhirðu.  Hér er þrifið allt út úr dyrum á hverjum morgni, og hestunum gefið og þeir settir út í gerði, þ.e. á veturna, á sumrin eru þeir í hagagöngu í girðingu rétt hjá. Allir hestarnir bera íslensk nöfn.  Og hestamennirnir eiga íslenskar peysur og þykir vænt um landið okkar og menningu. 

Hestar hér eru járnaðir á 28 daga fresti, og hafa sum Hofin járningamenn á sínum snærum sem sjá um þá hlið.  Tengdasonur minn er með nokkur svona Hof á sinni könnu og mikið að gera.  Núna til dæmis eiga öll hross að vera komin á vetrardekkinn, svo það er mikið að gera við járningar.

Eftir daginn var komin galsi í þá stuttu.

Og þá er nú gott að eiga stóran bróður/frænda.

Hér erum við komin til Maria Ellend.  En þar segir sagan að María Mey hafi stigið á land upp frá Dóná og gert kraftaverk.  Þetta er lítið fallegt þorp á bökkum Dónár.

Hér búa Heidi og Samúel ásamt börnum sínum Kay og Miriam. Yndislegt fólk, þau eru búddatrúar, og hafa stundað sínar möntrur í vinsemd og virðingu við allt í kring um sig.  Enda eru flestir nágrannar þeirra komnir með þeim.  Sér til heilsubótar og ánægju. 

Því miður var Heidi ekki heima, hún er kennari inn í Vín og þurfti að vinna frameftir.  En Samúel eldaði fyrir okkur góðan hádegismat.  Sem við nutum vel.

Hér er einn af nágrönnunum, sem var illa farin andlega, en hefur nú öðast trú á sjálfan sig og það sem hann er að gera.  Hann sýnir okkur stoltur handverk sem hann er að vinna að.

Ekkert smáflott sem hann hefur gert.

Krakkarnir léku sér í garðinum, enda veðrið upp á það besta, rétt eins og allan tíman í Austurríki, og reyndar allri ferðinni.

Og þau dunda sér vel.

Hér er Miriam með föður sínum.  Hún fékk arf eftir gamla frænku minnir mig einhvern smáhlut í regnskógi, og nú hefur hún vakið athygli á honum með því að setja af stað verndaráætlun, hún er að gera allskonar hluti og safna til verndar regnskóginum og nú er kommúnan komin í lið með henni, sannarlega flott af 9 ára gömlu barni.  En sýnir vel hve ljúft og yndislegt þetta fólk er og fallega þenkjandi um veröldina.  Sagði ég ykkur nokkuð að Samúel er borin og barnfæddur í Ísrael?

Við ætlum í göngutúr niður að Dóná.

Þar eru göngustígar niður að ánni, og fólk gengur hér mikið, sérstaklega með hundana sína.

Hér er gríðarlega fallegt landslagið og gróðurinn. 

Friðsældin algjör, hér er brú, en hún gæti lika verið froskagöng, því hér er mikið um froska.

Ykkar einlæg að njóta sín.

Það þarf mikið að skoða og jafnvel reyna að ná í frosk.

Gólda undir sér vel, samt held ég að hún hafi ekki skilið af hverju vinur hennar Trölli kom ekki með fólkinu sínu.  En hann var auðvitað að vinna með pabba sínum við járningarnar.

Og hér er svo Dóná svo blá.  Netin hanga hér ennþá, en það er enginn fiskur lengur.  Hann er horfinn.  Hvað? spyr einhver er Austurríki ekki í Evrópusambandinu? Og er ekki svo mikil verndunarstefna þar að passa upp á mengun og ofveiði?

Nei því miður fiskurinn er horfinn og netin hanga bara svona af gamalli venju til að minna á aðra tíma.  En eftir Dóná sigla flutningaskip og ferjur frá Slóvakíu niður til Vínar og lengra. 

En Dóná er ekki alltaf svona friðsæl og ljúf.

Þar getur ýmislegt gerst.

Til dæmis á vorin í leysingum og mikilli rigningu.

Þá getur hún flætt yfir bakka sína allt upp í þessa hæð, og það væri ekki gott að vera hér þá.

Hér koma litlu stúkurnar mínar hlaupandi eins og litlir blómálfar.

Og hér hefur Úlfur veitt frosk.

Sá var nú samt ekki alveg á því að láta handsama sig svo auðveldlega.

Hér mætti spyrja hvað sjáið þið marga krakka?.... Þeir eru reyndar þrír.

Hér Hér er sú þriðja.

 

Já mikið rétt núna sést hún vel.  En það fer að bregða birtu og best að koma sér heim á leið.

Maríe Ellend kirkjan rís hér við kvöldsólareld.

Við erum búin að pakka öllu okkar dóti niður, því á morgun þurfum við að yfirgefa þetta fallega land og fjölskylduna okkar og fara aftur til Oslóar.  En það er líka gaman að hitta þau aftur fólki mitt þar.

ég get ekki að því gert en í hvert sinn sem ég ek fram hjá þessari hörmungar olíuhreinsunarstöð, þá þakka ég mínum sæla fyrir að við losnuðum við slíkt skrímsli við Dýrafjörð eða Arnarfjörð.  Þetta er bæði sjónmengun og ekki síður lyktarmengun. 

Þá er nú nær að nota vistvænni orku eins og vindmyllur, gas eða það nýjasta sjómyllur sem settar eru niður í sjóinn og mynda rafmagn úr sjávarföllum.  Þess er ekki langt að bíða.

En við höldum til Noregs, og ég get lofaði ykkur krassandi sögu um heimferðina með Iceland Express.

Athugasemdir

[Þorsteinn Árnason (IP-tala skráð) 9.10.2011 kl. 14:46]

Það er alltaf gaman að fylgjast með þér og þínum ,mín kæra :)) Mbk. Steini Árna Selfossi.

[Ásthildur Cesil Þórðardóttir, 9.10.2011 kl. 15:48]

Takk fyrir innlitið minn kæri og hlý orð.

[Valgeir (IP-tala skráð) 10.10.2011 kl. 09:14]

Austurríki er í Evrópusambandinu, en ekki fljótið Dóná (nema að hluta). Þjóðverjar eru búnir að vera með harðar aðgerðir gegn "skítuga" stóriðnaðinum til að "endurlífga" fljótin sín (Mósel, Rín Elbe ofl.). Nú eftir 15-20 ára baráttu teljast fljótin hrein, þ.e. óhætt að synda í þeim og veiðar eru stundaðar af kappi.

Stöðugt fleiri leita til fortíðar, það er satt og rétt. Ekki bara vínbændur. Vonandi taka sér flestir þennan hugsunargang sem fyrirmynd.

Mjög skemmtileg frásögn og fallegar myndir, takk.

[Ásthildur Cesil Þórðardóttir, 10.10.2011 kl. 10:43]

Takk fyrir innlitið Valgeir og innlegg þitt.  Já það er rétt að Dóná er bara að hluta til í Evrópusambandinu, en nú er til dæmis Serbía að ganga inn líka, og Dóná rennur þar í gegn.  Ungverjaland er líka í Evrópusambandinu og Dóná er afar mórauð þar.  Að vísu eru strendur við Dóná við Vín sem hægt er að baða sig í og synda.  En menguninn stafar fyrst og fremst af þeim skipum sem sigla um hana. 

Tek undir með þér að vonandi taka menn sér til fyrirmyndar afturhvarf til náttúrunnar.  Við erum um það bil að kæfa okkur sjálf í mengun.

[Dísa (IP-tala skráð) 10.10.2011 kl. 11:15]

Alltaf svo gaman að fylgjast með hjá þér. Var að koma heim sjálf frá Svíþjóð í nótt eftir skemmtilega ferð með gömlu vinnufélögunum.

[Ásdís Sigurðardóttir, 10.10.2011 kl. 11:58]

Yndislegt að vanda

[Kidda, 10.10.2011 kl. 12:31]

Alltaf jafngaman að ferðast með þér og þínum. Bíð spennt eftir sögunni um heimferðina

Knús í kúlu

[Valdimar Samúelsson, 10.10.2011 kl. 13:05]

Flottur ferðasöguritari. Mæli með bók.

Kv V

[Ásthildur Cesil Þórðardóttir, 10.10.2011 kl. 13:31]

Takk öll.  Já Valdimar ef til vill kemur eitthvað svoleiðis nú þegar ég er sest í helgan stein.