Myndir og fleira frá Austurríki.

Mánudagur og ég beið eftir því að heyra af fundinum á Austurvelli, kveikti á fréttum kl. þrjú og bjóst jafnvel beinni útsendingu eðá að fréttamenn væru á staðnum smá stund, en ónei, það var bara rætt um mótmæli út í heimi sem fyrsta frétt, skoðaði síðan Bylgjuna og fór á Útvarp Sögu, en ég get svarið það annað hvort var enginn á Austurvellinum, eða það hefur ríkt fréttabann á þessum viðburði, sem maður myndi halda að skipti máli fyrir fólkið í landinu ? Hvort sem það er mun koma í ljós, en aðallega á blogginu og spjallinu.  Það virðist vera svo að fjölmiðlar séu í spennitreyju stjórnvalda og annara ráðamanna.  Hvar er stoltið og viljinn til að upplýsta almenning!!!!! Say no more.

En eins og ég sagði kom vinkona mín Christína Gobbi frá Vín og gisti hjá okkur á laugardaginn.  Við áttum yndislega stund um kvöldið með rauðvíni og spjalli. 

Christína kom með eðalrauðvín frá pabba sínum, en hann er ítalskur og á fullt af eðalrauðvíni.

Christína brought fine redwine from her father, en he is italien and has got a lot of finest redwine.

Og það var eldað rauðvínslegið lambalæri sem ég hafði komið með að heiman.  Smakkaðist mjög vel þó ég segi sjálf frá, enda búið að "hanga" í hálfan mánuð og liggja í rauðvínsmarineringu í þrjá daga.

We had lambmeat from Iceland, wich I brougt from home, and had put it in Redwine marinering for some days.  

Hanna Sól sæt og fín.

Morgunverður og Christina að spila við Hönnu Sól Svartapétur.

Breakfast and Christina playing Black Peter with Hanna Sól.

And Christina draws Plack Peter

And Hanna Sól Draw it back. 

Þegar ég var "SVONA LÍTIL" segir hún og segist eiga þrjú börn tvær stelpur og strák, þau bíði bara þangað til hún er orðin nógu stór til að giftast og eiga þau.

Í dag sagði hún að þegar hún var svona lítil var hún á rosastóru skipi í Afríku og þá sá hún ljón, en varð ekkert hrædd við það, af því að hún réði alveg við það. 

When I was so little, she says often.  She says she has two girls and a boy, but they wait untill she is old enough to have them. 

Christina, Bára, Ásthildur og Trölli.

Hanna Sól teiknar mynd af Christina.  Christina er listamaður og vinnur mikið með börnum á Krakkasafninu í Vín.  Hún starfar einnig sjálfstætt í sínu eigin stúdíói.

Hanna Sól Draws að painting of Christina, Christina is an artist and works also at the Kinder museum i Viena.She also workt at her own studio at her own art.

Samloka

Ferðabíllinn hennar Christinu, hún ætlar að ferðast með honum um Ísland næsta sumar, en hún hefur oft komið þangað og elskar Ísland.

Christinas traweling car, she is bringing it to Iceland next summer and trawel about the country, she has often visited us, but now she has her own car, and its a car like mine.  Good car.

She has got að conviniant little apartment in the back of the car, who three people can stay in, and she is bringing some friends with her. And she will also come to Isafjordur to meet me.

Here is the kitchen.

Sleeping cabinet, every thing needed is in this apartment of hers.  It even came with a toilet, but she didn´t want that in such a small cabin.

Hanna Sól and Christina they are good friends, and Hanna Sól gave her the painting she had made.

Congratulation with your car Christina

Bára og Ásthildur á svölunum segja bless þegar við leggjum af stað í hesthúsið.

Bára and Ásthildur say good bye when we go to the stables.

Komin í hesthúsin, það var sól og yndislegt veður í gær um 15°hiti.

At the stables in sunny and beautiful day 15° c.

Hestarnir í sólinni að borða mat.  Báras horses having að wonderful time.

Bjarki var ákveðín í að Christina færi á bak.  Bjarki vas desited that Christina should go on a horse.

And he knew who to pick. The beautiful Björt.

Nú kemur alvaran.  Christina hefur ekki farið bak í átta ár, og þá aðeins einu sinni, svo hún var dálítið nervus.

Christina has not been on að horsa for 8 years and then only once so she was a little nervous.

But Bjarki is a good teacher, and he knew how to help her.

He started first, to let her see that everything was allright.

Thithening the belt, so it would not go waisted.  Það þarf að festa gjörðina svo hún skekkist ekki.

Við vorum ekkert búin að gleyma prinessunni, hún fylgdist með og hér er hún algjört letidýr.

Beautiful horse and að beautiful woman.

She learned fast, that's becouse she is an artist sayed Bjarki, they are so sencetive.

Það skiptir nefnilega að sameinast hrossinu og finna tilfinningar þess og vita að þau vilja gera allt fyrir mann.  It matters to feel the horse and knowe that it's ready to do things for you.  To be one with the horse.

Með vönum knapa er Björt eins og hugur manns, það er frábært að vinna með slíkum hrossum.

Hér fer Bjarki með hana krossgang.

Hann lét hana líka tölta, og hún er svo flott.

Viljug er hún líka, eins og hugur manns.

I´m sure that this beautiful horse is for sale if somebody is interested.  But she wont go sheap, she is að beauti in every senxe of that word.

We back home welcomed by my daugther and grandchild.  And Buppsy of course.

Amma ég þarf hjálpardekkinn mín.  Grandmother I need the helping wheels. 

Hanna Sól þarf ekki slík, hún hjólar eins og herforingi, og við héldum að vorið væri komið, íkornarnir eru að vakna og blómin að gægjast út.  En í morgun var frost, svo eitthvað hefur dáið af snemmbærum plöntum.

Hanna Sól köttur og hundur.

Ásthildur spældi þessi egg alveg sjálf, svo dugleg.

Og svo má horfa á smá video áður en maður fer að bursta tennur og fara að sofa.

Við fengum annan næturgest í gær, Súsan er þýsk alþýðukona, sem vinnur við athvarf fyrir fíkla.  Hún á hest og af því að það er dýrt að leigja stable þá fær hún að vinna á mánudagsmorgnum við Hofið því þá á hún frí frá vinnunni fram að hádegi, en af því hún býr í  Vín er langt fyrir hana að  fara svo henni var boðið að gista hér í nótt til að auðvelda henni að gera það sem þurfti að gera fyrir hádegi í dag.  Þessi hundur hennar er undan grískri tík sem var villt.  En þessi er voða ljúf.  En henni er samt alltaf kalt hér í Austurríki af því að genin hennar eru Grísk.

Hún er líka búin að spara og spara til að komast til Íslands, hér skoðar hún myndabók frá okkar fallega landi.  Hana hlakkar mikið til að komast til okkar.  Vona að hún eigi góða ferð.

Man því miður ekki lengur hvað tíkin heitir, en hún fór afar varlega í að kynnast kettlingunum.

Best að fara að öllu með gát hér!!!

Horfast í augu grámyglur tvær, sú skal vera músin sem mælir, kötturinn sem sig skælir og skrýmslið sem skína lætur í tennurnar.

Sú litla var lasin í dag svo við þurftum að sækja hana í leikskólann, þegar hún kom heim var hún öll hin hressasta.

Hún fór út með kisu.

 

Jæja þetta er nú meiri maraþon sýningin. Þið fyrirgefið enskuna mína, en ég lofaði Christinu að setja smá ensku inn á milli, svo hún gæti lesið, og svo hef ég komist að því að ég á marga útlenskumælandi vini  sem kíkja hér við, svo ég þarf að fara að setja inn meiri slettur svo þau geti fylgst betur með.  Það er sannarlega gaman að heyra að margir fylgjast með mér og mínum bæðí í Þýskalandi Austurríki, Englandi og fleiri löndum. 

Aufwiedersehen

Athugasemdir

[Dísa (IP-tala skráð) 17.1.2011 kl. 20:02]

Alltaf nóg um að vera hjá þér

[Ásthildur Cesil Þórðardóttir, 17.1.2011 kl. 20:19]

Svona er þetta með hana gömlu vinkonu þína Dísa mér hún þvælir sér í allskonar uppákomur

[Dísa (IP-tala skráð) 17.1.2011 kl. 21:11]

Gott að vita að það er eitthvað sem breytist ekki, alltaf spontant

[Sigurður Þorsteinsson, 17.1.2011 kl. 23:48]

Heil og sæl Ásthildur. Ekki átti ég von á miklum mótmælum núna. Það kemur síðar. Annars var mjög áhugvert að fylgjast með blogginu þínu í dag. Þú þarft að segja okkur frá hitastigi og ég myndi vilja heyra frá þér hvenær þú ferð á fætur, hvað er í morgunmatinn þarna úti og hitastigið.

Ég er árlega í Suður Þýskalandi þá vakna ég upp úr  6 fer í bakaríið og kaupi rúnstykki og eitthvað bakkelsi. Dagurinn getur aldrei byrjað öðruvísi. Þar sem þú ert, er  örugglega aðrar hefðir. 

Bestu kveðjur

[Ásthildur Cesil Þórðardóttir, 18.1.2011 kl. 07:58]

Fyrst þú spyrð Sigurður, hitastigið hér hefur rokkað upp og niður, það var 17°hiti í fyrradag, svo var a.m.k. 5°frost daginn eftir og allt hrímað.  Grasið er orðið grænt og akrarnir líka.  Ég hef séð íkorna skjótast milli staða, svo hér er allt að vakna en við myndum sennilega kalla þetta umhleypingar.  Austurríkismenn eru dálítið kvíðnir því þeir segja að þetta sé alltof snemmt með vorið, það eigi ekki að koma fyrr en í endaðan febrúar.  Þannig að þeir búast við kuldakasti og snjó ennþá.

Ég vakna kl. 6 á morgnana, þá vekjum við stelpurnar með því að leika ísl. barnalög af diski, svo fá þær að leika sé með kisurnar, þær borða kornflakes Kellogs og svo grænmeti og ávexti sem eru ódýrir hér. 

Ég tek alltaf lýsi fyrst af öllu á morgnana, og borða síðan ekkert í klukkutíma á eftir, þetta hef ég gert í yfir 30 ár, vegna þess að ég greindist með slitgigt og var sagt af lækni að ekkert væri í boði annað en asperín.  Ég vildi ekki una því og las mér til um lýsið tekið á þennan hátt, þá smyr það liðamótin, enda hef ég haldist í góðu lagi öll þessi ár.  Eftir það fæ ég mér ávaxtate og brauð með lyfrarkæfu eða osti.  Bananar eru líka góðir að morgni að mínu mati. 

Austurríkismenn eiga mikla kaffimenningu og eldgömul flott kaffihús.  Þeir eru móðgaðir ef þeim er boðið upp á nesquick

En hér eru góð brauð og allskona snúðar fyrir utan allar kökurnar sem þeir eru sérfræðingar í. 

Ég er ekki búin að vera hér lengi þegar ég er orðin hundleið á kjötborðinu hjá þeim.  Vantar bæði lambakjöt og ferskan fisk.  Eða bara yfirleitt kjöt með beinum og bragði.  Mér finnst líka ostarnir hér takmarkaðri en heima mig vantar til dæmis rjómasmurostana okkar með svörtum pipar, papriku eða ýmsu öðru, sem er svo gott að setja í pastasósur.  En allir hafa sínar góðu hliðar og sínar slæmi.  Hvergi eru hlutirnir fullkomnir.  En heima er samt alltaf best, hvernig sem allt veltur.  Þó nýt ég þess vel að vera hér í vorinu og sólinni.

[Sigurður Þorsteinsson, 18.1.2011 kl. 11:41]

Takk fyrir þetta, ég er með þér í ferðinni í Austurríki, í huganum . Er árlega í 1-2 mánuði ekki svo langt frá. Maður saknar ýmissa hluta að heiman, en svo finnur maður aðra góða. Ég kolfell fyrir, hráskinku, kryddpylsum, ýmsum ostum, súrdeigsbrauðunum, fuglakjöti sem ekki eru oft á borðum heima og kjöti eins og af villisvínum, dádýrum, hjartarkjöti osfrv.

Þrátt fyrir að vatn sé hægt að kaupa í næstu búð, (e.t.v. er gott vatn hjá þér) þá vil ég fá mitt vatn úr krananum, þegar ég vil. 

Þú þarft að kenna Austurríkismönnum að fá sér lýsi. 

Annars hafðu það gott. 

[Ásthildur Cesil Þórðardóttir, 18.1.2011 kl. 20:11]

Vatnið hér er fínt, ekki eins gott og heima en allt í lagi að drekka það beint úr krananum.   Ég hef ekki séð dádýrasteik eða hjartarkjöt, en til þess þarf ég sennilega að fara í Hoffer sem er stærri verslun með kjöt.  Ég á eftir að fara í leiðangur til að skoða hvað er til þar.  Annars finnst mér rosalega gott elgskjöt sem er líka svona villibráð.  Annars var tunglið svo fullt og stórt og bjart í nótt að ég vaknaði til að taka mynd af því.  Ég er ekki vön svona himnagalleríi, með fjöllinn svona alveg upp við mig heima, sem mér finnst reyndar notalegt.  En þú ert velkomin að vera með mér í þessu ferðalagi, the more the merryer.