Dietlingen - Forthenstein.

Við komum til Vínar snemma morguns, Tengdasonur minn Bjarki Steinn sótti okkur, þau búa í litlu þorpi að mig minnir um 60 km fyrir utan Vín. Það verða nokkrar færslur héðan því við urðum lengur hér en við reiknuðum með.  Af því að við áttum ekki bókað far heim, gátum við verið lengur og aðstoðað sem aupair litlu stúlkurnar okkar, þegar mamma þeirra og pabbi þurftu nauðsynlega að sinna skóla og ritgerð.  Það var okkur mikil ánægja.  Og við gerðum líka margt skemmtilegt sem verður sagt frá hér.

Komin í hús í Fortheinstein.  Sveitaþorp sem kúrir í hlíðum brattra hlíða.  Hér er allt að 500 m. hæðar mismundur frá miðbænum upp í efstu húsin.

Prakkarar.  Við fórum í smáferð upp í vínakrana í Blaufränkis, en það er frægasta vínræktarhérað í Burgenland, og jafnvel Austurríki.

Austurríki er skipt í 9. fylki. 

Burgenland, Wien, Zaltburg, Tyrol, Forerlberg, Steijer Mark, Känten, OberAust urrich, Nieder Austurrich. 

26. október er þjóðhátíðardagur Austurríkir.  Þeir eru reyndar með rosalega marga frídaga og helgidaga.

Fyrir ofan húsið sem þau búa í Bára og Bjarki er endalaus skógur, þar lifa ýmis dýr, eins ogHirtir, dádýr, hérar, villisvín, slöngur, broddgeltir, fálkar, ärdmännschen, skrýtin dýr sem standa á afturfótunum.  Moldvörpur, mýs risastór fiðrildi og storkar svo eitthvað sé nefnt.  Austurríki er þriðja stærsta skógaland í Evrópuo 48% lands er skógur, og annað eins ræktarland.  Um 60 % landsins eru fjöll.

Þetta er ekki skógardýr, heldur köttur sem heitir Lenny. Hann gerði það sama hér við dóttur mína, eins og Júlli gerði við Inga og Möttu í Noregi, bauð sér sjálfur í heimsókn og situr sem fastast. Hér er mikið um villiketti, og fólk gefur þeim, og jafnvel tekur þá í hús.

Þennan dag byrjuðum við að sækja Ásthildi í leikskólann, Hanna Sól var í skólanum sínum og ætlaði bara að fara áfram á dagvist og læra þar heima.  Skynsöm stúlka.

Leikskólinn er hlýlegur, mér finnst allir leikskólar eitthvað svipaðir.

Þær eru báðar ánægðar í skólunum, þó vildi Ásthildur alls ekki fara í leikskólann þá daga sem við vorum í heimsókn, og hún stendur við það sem hún vill, sú stutta. Enda fannst mér það ekkert verra að hafa hana hjá mér allann daginn.

Hér er allt miðað við þau litlu.

ÚLfur kom með að sækja hana.

Við skruppum aðeins í bæinn, og sú stutta taldi sig þurfa að kaupa föt

Fórum svo á besta pizzastaðinn og fengum okkur pizzu. Svo var ákveðið að fara til Blaufränkis til að skoða vínrækt.

Verð eiginlega að viðurkenna að ég hef verið hugsandi yfir þessu skilti á bílnum.  Eru vinstrihandar bílstjórar verri en rétthentir?

Haldið í þorpið þar sem vínbóndinn býr.  Man því miður ekki lengur nafnið á þorpinu.

En býlið heitir Fuchs, sem þýðir refur, og er reyndar nafnið á öðrum bóndanum.  En þeir eru tveir bræður sem eiga þetta saman.

Hér er svo traktorinn hans eins og sjá má er veðrið afskaplega gott.

Vínræktarbændur taka gjarnan á móti gestum og sýna þeim framleiðslu sína og leyfa fólki að smakka, þessi ungi maður var sérlega yndæll og skemmtilegur.

Ljúfur og skemmtilegur.

Börnin voru ekki skilinn eftir útundan, því þau fengu vínberjadjús sem var mjög bragðgóður.

Og auðvitað alveg óáfengur.

Jarðvegurinn í vínberjarækt skiptir öllu máli.  Hér í Blaufränkis er jarðvegurinn einstaklega frjór og mikið af sérstöku grjóti sem gefur þetta einstaka bragð.

Eins og sjá má, er ekki allur jarðvegur eins, þó hann sé á sömu plantekru. 

Unnusta Fuchs býr í Ungverjalandi, og sú fjölskylda á líka vínbúgarð, þar rækta þau einstakt vín, sem er meðhöndlað allt öðruvísi, því berin eru þurrkuð.  Tokaj er margverðlaunað vín, og þykir einstakt.

Þessi litur er einkennandi fyrir vínið þeirra.

Við vorum leidd ofan í vínkjallaran, og fengum að smakka á vínum á mismunandi stigum vinnslunnar.

Hér sýnir hann okkur gamla pressu frá 19öld, hann segir að gömlu græjurnar gefi besta vínið.

Hér eru svo tunnurnar.  Fuchs er með ökologiska ræktun, og vill innleiða gamla siði, hann handtýnir öll sín ber, og ætlar að fara út í að notast við hesta við vinnsluna á ökrunum, því hann segir að þeir fari betur með jarðveginn en traktorar. 

Skálað í eðalvíni sem er í gerjun en gott samt.

Þeir rækta mestmegnis rauðvín því ræktarsvæðið er best við slíkt, en upp við stórt vatn sem er þarna í nágrenninu eiga þeir hvítvínvínberja akra. Þar er svalara á nóttinni sem er þýðingarmikið við ræktun á hvítvíni, meðan jafnaðarhiti er nauðsynlegur fyrir rauðvínin.

Hér gefur hann Ella innsýn í hvernig á að klippa plönturnar upp á gamla mátann, en það ætlar hann að fara að vinna að núna. Þá er klippt þannig að uppbindingu er ekki þörf.

Þeir opnuðu víngerðina sína árið 2005.  Og hafa byggt þetta allt upp sjálfir.

Svo var komið upp aftur, og smakkað fullgert vínið.  Hann kenndi okkur líka hvernig á að lykta af því úr glasinu. 

Hann er aðallega með tvennskonar rauðvín.  Eitt er það sem þeir hafa ræktað sjálfir frá eigin plöntum og er merkt Fuchs og Blaufränkis og síðan annað sem gamall frægur háskólaprófessor vann að, sem hét Bereigelt og ber vínið það nafn.  En við áttum meira skemmtilegt í vændum.

Flottur vínekrubóndi, og hann sagði okkur að vinur hans hefði dvalið á Íslandi og hefði verið hrifinn, og hann hugsaði sér að heimsækja landið líka.

Svo var haldið í bílnum hans upp á vínakrana.

Veðrið var yndislegt og kvöldsólin sendi geisla sína yfir land og þjóð.

Sjáið dósina þarna fremst, þetta er til að fæla dádýrin og hirtina.  Faðir drengjanna vakti heilu næturna yfir ökrunum meðan hann vann við þetta. Því þau koma að nóttu til og glomma í sig berin svo ekkert verður eftir.

Eins og sjá má erum við í Burgenland.

Það er ekkert villisvæði hér nema skógarnir, allt annað skipulagt.

Það er enginn smávinna sem liggur í víngerð.

Það er sérstök upplifun að smakka vín á akrinum þar sem berin eru ræktuð, sérstaklega í yndislegu veðri með kvölsólina beint í æð.

Skál vinir, hóflega drukkið vín, gleður mannsins hjarta.

Meiriháttar.

Börnin skemmtu sér líka vel.

Þegar við héldum niður af ökrunum var sólin að setjast.

Berin eru.... góð segir Úlfurinn.

Þá er bara að kveðja.

Og þakka fyrir dásamlegan og viðburðarríkan dag, við keyptum nokkrar flöskur af honum með þessu eðalvíni.

Og héldum heim.

Þá eru það kvöldverkin.  Þessar dömur þurfa að fara snemma að sofa, því þær þurfa að vakna snemma eða allavega Hanna Sól, Ásthildur harðneitaði að fara.

Fá sér kvöldverð, bursta tennur og svo lesa sögu.

Og nú förum við líka að leggja okkur.  Eigið gott kvöld.

 

Athugasemdir

[Jóhann Elíasson, 10.11.2010 kl. 23:28]

Ég vona að það sé ekki vísindalega sannað að örvhentir séu verri bílstjórar - ég er nefnilega örvhentur ..............

[Helga Kristjánsdóttir, 11.11.2010 kl. 00:14]

  Er ekki hægt að rækta þessi ber í fína garðinum þínum?,Brugga svo smá fyrir hátíðar.  

[Ragna Birgisdóttir (IP-tala skráð) 11.11.2010 kl. 07:38]

Dásamlegt

[Ásthildur Cesil Þórðardóttir, 11.11.2010 kl. 08:53]

Jóhann já ég ætla rétt að vona ekki.

Helga mín við erum búin að tína okkar vínber og leggja í svo er að sjá hvernig tekst til. 

Takk Ragna mín.

[Kidda, 11.11.2010 kl. 09:53]

Gaman að sjá stelpurnar aftur Alltaf jafn gaman að ferðast með ykkur

Knús í kærleikskúluna

[Dísa (IP-tala skráð) 11.11.2010 kl. 12:30]

Yndislegt . Frábært að fá að sjá stelpurnar sem við höfum fengið að fylgjast með.

[Ásthildur Cesil Þórðardóttir, 11.11.2010 kl. 12:48]

Takk Kidda og Dísa, það verður aðeins meira af myndum af þeim á næstunni.  Þessum fjörkálfum okkar allra.