Sitt lítið af hverju undir svefninn.

Þessi frábæra mynd er tekin frá systur minni, þetta eru barnabörnin hennar, algjörar dúllur.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Svo flott þessar elskur.

Annars tókum við systur slátur í haust, það var virkilega gaman.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Við komum okkur vel við bændur á svæðinu og fengum vélundu, sem okkur systrum finnst mesta hnossgæti.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

  

Síðan var það blóðmör og lyfrapylsa.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Svo var að sauma keppina, ég svældi út alvöru vambir, ekki amalegt það.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Blóðugar upp fyrir axlir.. eða þannig.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Vambirnar voru nýttar til hins ítrasta, systir mín sagði að þetta væri örugglega minnsti keppur í heimi.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Ég fæ svo stundum litla gaura í heimsókn, og svei mér þá, það er eins og þeir hafi fæðst með ipad milli fingranna.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Kúlan mín, hún er að koma í þriðju bókina sem skrifuð er um hús á Íslandi og á Ísafirði. 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Fyrir utan vínber, þá fæ ég bæði perur og ferskjur, tómata, kirsuber og jarðarber.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Þetta hér er mitt gálgahraun, hér var fullt af trjám í sumar.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Það er heldur ekkert verið að fara pent í hlutina, hér frekar en þar, enda sömu verktakar.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Sorglegt hvað gróður er oft lítils metin, þegar peningar eru í spilinu.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Það sker í eyrun að heyra í þessum ofurtækjum skröltandi innan um gróðurinn.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

En svona er lífið.  Ég ætla ekki að láta beygja mig, og ekki að missa heilsuna vegna þessa.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Svo var vetrarfrí, og þá fékk ég fleiri barnabörn í heimsókn. það er alltaf gaman þegar þau koma.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Og það er auðvitað afi sem er að fíflast í þeim.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Og vetur konungur er að koma í öllu sínu veldi, hann kom í dag.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Eins og sjá má.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

En þessa dagana eru Vetrarnætur haldnar hátíðlegar hér á Ísafirði, með allskonar skemmtilegum uppákomum.  Hér er Lúðrasveit Tónlistaskólans að halda tónleika í Neista, sem er okkar kringla.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Virkilega gaman, Matis stjórnandinn og útsetjarinn er frá Eistlandi, en hann og hans fjölskylda er eiginlega orðin Ísfirðingar, og hann og fleiri hafa aukið tónlistarlífið hér mikið.  Mikil búbót við tónlistina hér að fá hingað kennara frá öðrum löndum, til að auka fjölbreytnina, því með nýju fólki koma nýjir siðir og ný viðhorf. 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Og það komu margir til að hlusta og njóta.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Mamma þessarar litlu dömu er að spila með hljómsveitinni, svo hún lét fara vel um sig á gólfinu.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Og Sófus hélt sig við eina austurlenska

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Lúðrasveit Tónlistarskólans deilist í þrjá aldursflokka, það eru þeir "gömlu", sem sumir eru ekkert gamlir, svo mið sveitin sem eru unglingar lengra komnir og svo þessi litlu.  En allt er þetta í harmoný og ótrúlega dugleg þessir krakkar.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Sum standa varla út úr hnefa. 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Reyndar er þetta góður tími til að gera sér daga mun, erill sumarsins á enda og bara eftir að njóta þess sem menningin hefur upp á að bjóða, og þar ef af nógu að taka hér á Ísafirði.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Og þessir tveir heiðursmenn ætla að gista hjá ömmu í kúlu, Emil er að gista í fyrsta sinn utan heimilis hjá mömmu og ömmu, svo er að sjá hvort hann fer alla leið. 

En við erum að borða folaldasnitsel, með kartöflu mús, og sá litli át heilmikið. 

En þetta er nú bara svona smá lítið af öllu. 

Vona að þið hafið gaman af.  Og þá er bara eftir að segja góða nótt.