Náttúruminjar eru sameign íslensku þjóðarinnar.

 

Það vatnar fljótt undan þessari ríkisstjórn.  Ég ætlaði að gefa þeim sjens úr því sem komið var, rétt eins og síðustu ríkisstjórn.  Þessi er því miður alveg í sama farinu og sú sem hrökklaðist frá í síðustu kosningum, sama ráðaleysið, sami óviljin til að taka á rétti almennings.  Og rétt eins og ríkisstjórn Jóhönnu eru skipaðar nefndir til að gera þetta og hitt, sem setur málin á dreyf og gefur ráðamönnum tíma í ráðaleysi sínu.

Það vakti athygli mína þegar innanríkisráðherra sagði að það væri ekki hægt að stöðva útburð fólks af heimilum sínum, því það stangaðist á við stjórnarskrána, hvar hún fann það út veit ég ekki.  En hún ætti ef til vill að leita lengra því þar er kveðið á um rétt manna til að mótmæla aðgerðum yfirvalda.

Þar stendur til dæmis:

Vernd mannréttinda.
    Stjórnvöldum ber ætíð að vernda almenning gegn mannréttindabrotum, hvort heldur sem brotin eru af völdum handhafa ríkisvalds eða annarra.
    Mannréttindi tryggð með stjórnarskrá þessari má því aðeins skerða að það sé gert með lagaheimild í þágu almannahagsmuna eða til verndar réttindum annarra svo sem samræmist lýðræðishefðum. Gæta skal meðalhófs og þess að ekki sé með takmörkuninni vegið að kjarna þeirra réttinda sem um ræðir. Réttindi skv. 7. gr., 1. málsl. 8. gr., 27. gr., 2. og 3. mgr. 28. gr., 29. gr. og 30. gr. má þó aldrei skerða á grundvelli þessa ákvæðis.

Og svo hér:

 

21. gr.
Fundafrelsi.

    Öllum skal tryggður réttur til að safnast saman án sérstaks leyfis, svo sem til fundarhalda og mótmæla.

 

33. gr.
Náttúra Íslands og umhverfi.

    Náttúra Íslands er undirstaða lífs í landinu. Öllum ber að virða hana og vernda. Í því felst að fjölbreytni lands og lífríkis sé viðhaldið og náttúruminjar, óbyggð víðerni, gróður og jarðvegur njóti verndar. Fyrri spjöll skulu bætt eftir föngum.
    Öllum skal með lögum tryggður réttur á heilnæmu umhverfi, fersku vatni, ómenguðu andrúmslofti og óspilltri náttúru.
    Nýtingu náttúrugæða skal haga þannig að þau skerðist sem minnst til langframa og gildi náttúrunnar og hagsmunir komandi kynslóða séu virt.
    Með lögum skal tryggja rétt almennings til að fara um landið í lögmætum tilgangi með virðingu fyrir náttúru og umhverfi.

Að lokum.

34. gr.
Náttúruauðlindir.

    Auðlindir í náttúru Íslands sem ekki eru háðar einkaeignarrétti eru sameiginleg og ævarandi eign þjóðarinnar. Enginn getur fengið þær eða réttindi tengd þeim til eignar eða varanlegra afnota og aldrei má selja þær eða veðsetja.
    Til þjóðareignar skv. 1. mgr. teljast nytjastofnar og aðrar auðlindir hafs og hafsbotns innan íslenskrar lögsögu utan netlaga, vatn og önnur þau náttúrugæði sem ekki eru háð einkaeignarrétti, svo sem vatnsafl, jarðhiti og jarðefni í þjóðlendum. Í eignarlöndum takmarkast réttur eigenda til auðlinda undir yfirborði jarðar við venjulega hagnýtingu fasteignar.
    Við nýtingu auðlindanna skal hafa sjálfbæra þróun og almannahag að leiðarljósi.
    Stjórnvöld bera, ásamt þeim sem nýta auðlindirnar, ábyrgð á vernd þeirra. Stjórnvöld geta á grundvelli laga veitt leyfi til afnota eða hagnýtingar auðlinda, sem og annarra takmarkaðra almannagæða, gegn fullu gjaldi og til tiltekins hóflegs tíma í senn. Slík leyfi skal veita á jafnræðisgrundvelli og þau leiða aldrei til eignar eða óafturkallanlegs forræðis.

35. gr.
Upplýsingar um umhverfi og málsaðild.

    Stjórnvöldum ber að upplýsa almenning um ástand umhverfis og náttúru og áhrif framkvæmda þar á. Stjórnvöld og aðrir skulu upplýsa um aðsteðjandi náttúruvá, svo sem umhverfismengun.
    Með lögum skal tryggja almenningi aðgang að undirbúningi ákvarðana sem hafa umtalsverð áhrif á umhverfi og náttúru, svo og heimild til að leita til hlutlausra úrskurðaraðila.
    Við töku ákvarðana um náttúru Íslands og umhverfi skulu stjórnvöld byggja á meginreglum umhverfisréttar.

Að segja að almenningur hafi ekki lögvarða hagsmuni að gæta er bara rugl.  Fólki sem þykir vænt um landið sitt og vill vernda það er í fullum rétti samkvæmt stjórnarskrá til að verja náttúruminjar, gegn auðvaldi og peningahyggju, því það er allt sem þetta snýst um og ekkert annað. 

 

 

 

Ómar: „Ég bara sat áfram“