Má ekki sega að reynt hafi verið til þrautar í þetta sinn?

Ég held að það hafi verið rétt hjá Hreyfingunni að láta reyna á að ríkisstjórnin stæði við kosningaloforð sín.  Nú er útséð um það, svo það er ekki eftir neinu að bíða. 

"Það er skoðun okkar að þær smáskammtalækningar sem ráðist hefur verið í muni aldrei duga til að rétta stöðu þeirra heimila sem urðu fyrir forsendubresti við hrunið; þær eru kostnaðarsamar og fela í sér óréttlæti sem ekki er hægt að una við. Að okkar mati er nauðsynlegt að ráðast að rót vandans, leiðrétta lánin, afnema verðtrygginguna og skapa neytendavænt lánaumhverfi. Öðruvísi næst aldrei varanlegur árangur og hvorki sátt né réttlæti.“

Þetta er niðurstaðan.  Og hún er skýr, Hreyfingin hefur gefist upp á að reyna að koma fram sínum kosningaloforðum með því að fá ríkisstjórnina að því borði sem hún sjálf lagði hvað mesta áherslu á fyrir kosningar.  Það er lýðnum ljóst núna að Jóhanna og Steingrímur hafa hreinlega engan áhuga á því að hjálpa heimilum landsins, þeirra hugur er allur hjá fjármálageiranum.   Þá vitum við það, það hefur komið skýrara í ljós en þau sjálf vildu eflaust.  Svart á hvítu, hvitt og klárt. Norræn velferðarstjórn hvað!

Lilja Móses lýsir því yfir að það þurfi kosningar strax. 

Þá ætti ekki að vera nein bið á því að leggja fram vantrausttillögu á ríkisstjórnina. 

Það er eiginlega lýsandi fyrir stjórnina þegar Steingrímur neitar því að viðræðum hafi verið slitið, þó allir þingmenn Hreyfingarinnar hafi verið með sameiginlega yfirlýsingu um að ekkert samkomulag hafi náðst.  Hvað vill hann?   heldur hann ef til vill að allir séu eins og hann, að það sé ekki orð að marka það sem fólk segir?  Jú margur heldur mig sig.  Það sannast hér.

Við ættum ef til vill að kjósa til alþingis samhliða forsetakosningum svona til að spara

Ekkert samkomulag um stuðning