Jóhanna minning.

Við skruppum suður fjölskyldan til að kveðja Jóhönnu Rut.  Það var yndæl stund með fjölskyldunni og prestinum Írisi Kristjánsdóttur.  Þetta var mögnuð stund og við höfðum allann tíma í heiminum til að sitja með henni og tala saman.  Fara yfir líf og starf elsku stelpunnar okkar.  Það var gott að fá að kveðja hana, sérstaklega fyrir Úlfinn. 

ég var viðstödd fæðingu Úlfsins.   Og það var hamingjustund.

Litla fjölskyldan meðan hamingjan blómstraði.

Við fermingu Önnu Lilju. Falleg fjölskylda.

Í faðmi fjölskyldunnar.

Tvö ár í röð fór Jóhanna með okkur til Fljótavíkur, en Júlli fór í hvert skipti, hann elskaði Fljótavíkina.

Úlfur skírður og afi heldur honum undir skírn.

Úr yndislegri jarðarför sonar míns.

Við kveðjustundina. Þetta var ákaflega falleg stund eins og ég sagði. Og ég er svo glöð yfir að við skyldum fá tækifæri til að kveðja Jóhönnu Rut. Mér þótti alltaf vænt um hana og þekkti ef til vill betri hlið á henni en þau höfðu upplifað. Ég deildi með henni bestu árum ævi hennar eftir að hún sleit barnsskónum, þegar hún var ástfangin og móðir. Hamingjusöm og skemmtileg.

Það var yndislegt að geta sagt fólkinu hennar frá okkar góða sambandi og hve góð manneskja hún var í raun og veru, þegar hún var hún sjálf.  Alltaf tilbúin til að hjálpa og aðstoða.  Prakkari í sér, en átti hreint hjarta sem ef til vill einhverjum þykir einkennilegt.  En það átti hún.

Það er mikilvægt þegar sorgin ber að dyrum að fá útrás fyrir tilfinningum sínum. Ekki reyna að loka á og reyna að gleyma, heldur leyfa sér að gráta og leyfa líka öðrum að komast að manni og veita hjálp.

Við þurfum að skilja að þeim sem farin eru yfir móðuna miklu, líður ekki illa, fyrir þau er þetta oft líkn og gleði. Í raun og veru ættum við að gleðjast yfir því að ástvinir okkar eru komnir á þann stað sem þeim líður vel á, og oft er eina eftirsjáin hjá þeim að skilja eftir grátandi ástvini.

En þannig er það bara. Við syrgjum og það er ekki hægt að ætlast til annars en að þannig sé það.

Elsku Jóhanna Rut mín, ég vil þakka þér allt það góða sem við deildum saman, allar skemmtilegu stundirnar sem við áttum saman, og allt sem við deildum meðan þú bjóst hjá mér og væntir þín, hamingjustundina þegar Úlfurinn litli fæddist hamingjuna í kring um það. Alltaf voru þið góðir vinir þú og Úlfurinn, og oft hringdi hún í þig og þið áttuð góða stund saman.

Ég er glöð yfir að við skyldum alltaf vera vinir, þrátt fyrir allt, það var sárt fyrir þig að þurfa að skilja barnið þitt eftir hjá mér. En þú sagðir það oft að þú værir glöð yfir að vita af honum hjá okkur Ella.

Sagan þín er ekki gleymd, ég hef skrifað niður sögu ykkar Júlla míns og baráttu ykkar við kerfi sem er óréttlátt og miskunnarlaust. Sú saga verður sögð og lögð fram með gögnum sem ég hef geymt. En það er ekki til haturs, heldur til að sýna fram á að svona má þetta ekki ganga lengur. Fórnarlömbin eru orðin allof mörg til að hægt sé að þegja.

Elsku Birgir og Viktoría, systur Jóhönnu og börnin öll, ég sendi ykkur mínar dýpstu samúðarkveðjur og veit og þekki þá sorg sem þið gangið í gegnum í dag.

En bæði Júlli minn og Jóhanna náðu að rétta af sinn hlut og fengu að vera hamingjusöm um tíma áður en almættið kallaði þau til sín. Það var komin tími til að þau fengju að vera frjáls og frí.

Og að lokum eitt lítið ljóð sem koma í huga minn þegar ég hugsaði um hana Jóhönnu mína.

Í baráttunni búin varst,

og brott frá okkur ferð.

Í lífið mitt þú ljúfling barst,

það ljósið þakka verð.

 

Þú barðist eins og lítið ljón

við lævíst samfélag.

Sem ekki trúa vildi tón

um tryggð við eigin hag.

 

Hjá almættinu ertu nú

þar auðna þín er vís

og enginn greining gerð er þar,

hjá Guði í Paradís.

 

Fjármálaséní með meiru.

Ég vil benda fólki á það að maður sem getur lyft svona grettistaki, þ.e. að fá stórvirk vinnutæki, sennilega gröfu og trailer upp að litlu kaffistofunni, þar niður fyrir veg, aka með grjótið í Landeyjahöfn, síðan færa það til Vestmannaeyja með trukk og öllu, fara síðan með það heim til sín, og komast upp með að borga bara fargjöld fyrir tvo álfa í körfu, getur örugglega unnið bug á kreppunni.  Látum Árna bara sjá um að laga ástandið.  Hann finnur "holur" sem enginn annar finnur. 

Koma so Árni úr járni

Álfunum þykir hunangið best

Forsetaframboð.

Nú er mikið spáð í forsetaframboðin.  Ég ætlaði mér ekki að taka þátt í þeim skoðanamyndunum, en svo bara allt í einu sá ég eitthvað þarna.

Það er talað um að baráttan standi milli Þóru og Ólafs.  En ég er á annari skoðun.

Málið er að Þóra toppaði of snemma, og nú er þessi elska á niðurleið. 

Ólafur byrjaði sína kosningabaráttu á að kasta sprengju inn í samfélagið.   Þetta var held ég vísvitandi gert til að ná athygli.  Og svo sannarlega tókst honum það.  Ólafur er klár og flottur, og með hann sem forseta höfum við manneskju sem bæði vill og kann að koma okkar málum fram.  Við ættum svo sannarlega að sjá tækifæri í því að nýta okkur bæði hans skilvirkni og ekki síður þau tengsl sem hann hefur við útlönd.

Það sem kemur til með að vinna gegn Þóru er samtenging hennar við Samfylkinguna.  Bæði hefur komið í ljós að Jóhanna Sigurðardóttir leitaði með logandi ljósi að góðum mótframbjóðanda á mót Ólafi og meira að segja var gerð skoðanakönnun á vegum Samfylkingarinnar um frambjóðanda þar sem sem Þóra brilleraði, heldur vekur líka athygli núna þegar aðrir frambjóðendur eru loksins að skila inn meðmælendum, að það tók bara nokkra daga fyrir Þóru að fá undirskriftir, eða eins og bent hefur verið á, að svona væri bara á færi vel skipulagra stjórnmálaflokka að gera.  Þannig að allt bendir til að Samfylkingin hafi þarna sett sína kosningamaskínu í gang.

Lárus Jónsson hefur hætt sinni kosningabaráttu,vegna þess að hann fékk ekki nægilegar uppá skriftir, maður sem mér sýnist vera réttlátur og með ákveðnar skoðanir sem virðast vera ofaná í okkar samfélagi. 

Annar er Hannes sem ég kann ekki skil á hefur ekki gefist upp, en hefur ekki hlotið þá umfjöllun sem hann ætti að fá samkvæmt lýðræðislandinu Íslandi. 

Herdís mæt kona hefur ekki fengi neitt start, enda ekki starfsmaður ríkisútvapsins og nýtur ekki góðvildar þeirrar stofnunar.... útvarpi allrar þjóðarinnar eins og þau gjarnan nefna sig.

Ástþót lætur ekki buga sig og krefst hlustunar, gott hjá honum.

Ari Trausti nýtur mikils traust akademíunar, og svo er hann líka skáld og honum virðist ganga bara vel miðað við að kosningabaráttan er ekki almennilega byrjuð.

En... eins og Villi nagbítur segir í sínum bráðskemmtilegu sunnudagsþáttum Hættu nú alveg segir, Það er ein manneskja sem ég hef ekki talað um, en það er Andrea og nú kemur það sem ég vil segja.

Ég prívat og persónulega vil halda fram að það sé einfaldlega ekki rétt að það verði Þóra Arnórsdóttir sem verði sú manneskja sem velgi Ólafi undir uggum, heldur Andrea.

Þetta byggi ég á því að Þóra toppaði of snemma, og í þessum töluðu orðum er hún á niðurleið.

Það sem verður henni fyrst og fremst að falli er að hún leyndi því í upphafi að hún var við stofnun Samfylkingarinnar og líka stofnandi þeirra sem vilja inn í ESB. Hún hefur ekki tjáð sig um þessi mál, en þeim verður svo sannarlega komið til skila í kosningabaráttunni sem nú fer að hefjast.  Það er hennar lík í lestinni sem er voða erfitt að komast undan.  Einnig þessi saga um slagsmál eiginmannsins, sem var komið af stað, svona a la pr stunt pólitíkusa að hætti Samfylkingarinnar.

Þess vegna segi ég og ætla mér að skoða hvort ég hafi rétt fyrir mér, að hinn raunverulegi andstæðingur Ólafs verði ekki Þóra heldur Andrea.  Ég tel að hún muni koma sterkar út þegar farið verður að skoða hvað við höfum í boði.

Það er aldrei gott að toppa of snemma.  En ég tek fram að mér finnst Þóra Arnórsdóttir frábær kona og hæfileikarík og vona að við fáum að njóta starfskrafta hennar áfram í sjónvarpi eða á öðrum vettvangi.  En forseti verður þessi elska ekki að mínu mati.