Getum við dregið lærdóm af landsdómsmálinu?

Nýfallinn dómur í landsdómsmálinu fræga er talandi dæmi um þrætubókarlist okkar íslendinga.  Menn túlka hann út og suður allt eftir pólitískum áherslum sínum.  Ég hef verið að spá í þetta, horfði á reiðilestur Geirs eftir dóminn og hef svo fylgst með bæði kastljósi og viðtölum við fólk eftir þetta. 

Við erum sennilega sjálfum okkur verst með hvernig við hliðrum til kjarna málsins allt eftir því hvaða sýn við höfum á hlutina, hvaða flokki við fylgjum og svo framvegis.  Það kristallast algjörlega í þessu máli.

Mig langar aðeins að skoða mína sýn á málið. 

Ég er algjörlega sammála Atla Gíslasyni að málið laskaðist í meðförum þingsins:  http://smugan.is/2012/04/atli-gislason-rett-ad-akaera-i-landsdomsmalinu/ Það voru fyrstu mistökin.  Samfylkingin gat ekki stillt sig um að bjarga sínu liði, og Árni flaut þar með.  Þá átti að ákæra fjóra, en þau komu því svo fyrir að aðeins einn maður festist í snörunni.  Eflaust hafa þau haldið að þetta væri sniðugt þá, en verður þeim ævarandi til skammar, bæði þeim sem fylgja þeim að málum og öðrum.

Eftir það var ljóst að málið var orðið pólitískt og að sú hreinsun sem átti að fara fram myndi ekki verða.

Ég vorkenni Geir, það hlýtur að hafa verið erfitt að bera þetta í tvö ár.  En gott að hann hafði félaga sína sér við hlið. 

Eftir dóminn varð hann sér aftur á móti til skammar með ræðu sinni, þrútin af reiði og blammeraði alla út og suður.  Hann hefði átt að hafa vit á að koma ekki nálægt fjölmiðlum svona reiður eins og hann var.  Bara láta sinn lögfræðing lesa upp stutta yfirlýsingu og koma svo fram seinna, þegar hann var búin að jafna sig.

En þetta er sennilega alveg dæmigert fyrir stjórnmálaelítu landsins, þau halda virkilega að þau séu hafin yfir lög og reglur.  Og þá er ég ekki bara að tala um Sjálfstæðisflokkinn heldur allan fjórflokkinn eins og hann leggur sig.

Það er pínu sorglegt að hlusta á þennan mann sem er búinn að vera ráðherra utanríkismála, fjármála minnir mig og svo forsætisráðherra, sýna af sé það dómgreindaleysi að halda því fram opinberlega að brot á 17. grein stjórnarskrárinnar sé bara sprenghlægileg uppákoma.  Og fá það bakkað upp af sínum flokksmönnum í viðtölum og greinum.  Það sýnir mér bara hversu veruleikafyrrtir stjórnmálamenn á Íslandi eru í dag.  Annað hvort virðum við stjórnarskrá landsins eða ekki.  Og að afsaka sig svo með því að allir hinir hafi gert það líka er í besta lagi barnalegt.   Eða eins og barnabörnin mín afsaka sig gjarnan fyrir að hafa ekki gert hlutina.  Jafnvel að kenna kettinum um að hafa brotið diskinn eða eitthvað álíka.

Og hinir ráðherrarnir önduðu léttara og þóttust nú aldeilis hafa sloppið vel fyrir horn.  Ráðherrar sem voru með honum í ríkisstjórn, sáu til þess að hann fengi einn að sitja þarna, láta nú sem þeir hafi hvergi nærri komið, og þykjast afar sorgmæddir yfir þessu öllu.  Það vantar ekki leikaraskapinn í liðið, segi ekki meir.

En... segi nú eins og Villi naglbítur, það er nefnilega ekki bitið úr nálinni með þetta mál.  Því nú upphefst nótt hinna löngu hnífa.  Hafi andrúmsloftið verið eitrað fyrir þessa uppákomu á þingi, þá verður hún baneitruð núna eftir hana.  Og ekki bætir úr skák að það eru að koma kosningar, gætu orðið fyrr en efni standa til af ríkisstjórninni.

Það sem Geir var sakfelldur fyrir, og hefur víst verið hefð núna í allmörg ár menn greinir á hversu mörg, þá er það staðreynd að þar hefur ekkert breyst, heldur versnað að mínu mati og reyndar haft eftir Atla Gíslasyni í úrvarpsviðtali að aldrei hafi ástandið verið eins slæmt á þingi eins og núna, þó menn hefðu ætlað sér að bæta um betur, líka með leyndarhyggjuna, fundarleysið og brot á grein 17.  Mér kæmi ekki á óvart þó landsdómur þyrfti að taka til starfa með þau brot sem núverandi ríkisstjórn hefur á sinni könnu, og þar munu verða örfá öllu alvarlegri brot en grein 17. vegna þess að þar mun verða spurning um landráð líka.  Og ég segi spurning ekki fullyrðing.

Ef við virkilega viljum breyta þessu ágætu íslendingar þá gefum við þessum fjórflokki frí í næstu kosningum, sýnum þann kjark og áræði að kjósa eitthvað af nýju framboðunum og sýnum þessu liði puttann. Það má ekki gerast að við gefum spillingaröflunum það að fá að halda áfram óráðsíunni. Það er allt í lagi að sýna þeim að það er hingað og ekki lengra. Meðan við gerum ekkert og bara leyfum þessu að ganga svona áfram þá bara gerist nákvæmlega ekki neitt. Atkvæðisrétturinn er í raun einn af okkar helgustu réttum. 

Þegar allt kemur til alls, þá getum við skrifað þessa spillingu og óráðssíðu á okkur sjálf sem alltaf gefum veiðileyfi á okkur og börnin okkar endalaust, alveg sama hvernig þetta fólk hagar sér. Enda stóla þau á það að við bara segjum já og amen, förum á básinn okkar og setjum exið við sama gamla flokkinn enn og aftur.

When I´m ninthy four.

Ég ætla að slá Matthildi við þegar ég verð 94 ára, ætla að rokka hahahaha.... http://www.youtube.com/watch_popup?v=8LOdmka4_90

Fer strax að æfa mig.  Hef 26 ár til stefnu. 

Takk Alley vinkona mín fyrir að senda mér þetta frábæra myndband.