Evrópusambandslykillinn.

Hef verið að skoða plaggið frá ESB um aðildarferli þeirra vegna umsóknarríkja. Ég hef reynt að þýða fyrstu kaflana, með hjálp translategoogle, ekki sérlega vel heppnað hjá mér.  En íslensk stjórnvöld hafa ekki sýnt neinn áhuga á að gefa okkur innsýn í þetta ferli svo hér kemur þetta hrátt beint af skepnunni;

TEKIÐ HÉR.  http://ec.europa.eu/enlargement/pdf/publication/20110725_understanding_enlargement_en.pdf

Evrópusambandið hefur fært

öllum Evrópubúum mikla kosti - stöðugleika, velmegun, lýðræði,

mannréttindi, mannhelgi og gildi

laga. Þetta eru ekki bara abstrakt meginreglur.

Þeir hafa bætt lífsgæði milljónum manna.

Ávinningurinn af innri markaði fyrir

neytendur í ESB er augljós: hagvöxtur

og atvinnusköpun, öruggari neysluvörur, lægra

verð, og meira val í mikilvægum sviðum eins

fjarskiptum, bankastarfsemi og flugi. Stækkun ESB

hefur einnig verið gagnleg í heild í Evrópsku

hagkerfi. Efnahagslegar og fjárhagslegar kreppur

hefur veitt sambandinu og gjaldmiðli þess

ótal prófraunir. Það hefur sýnt sig að meðlimir þess

eru innbyrðis háðir nýrri

samstöðu og efnahagslegrar samvinnu er þörf til

að takast á við áskoranir í hnattvæddu hagkerfi.

Þegar viðbrögð við kreppunni eru rædd á

alheims stigi, þá ber stækkun ESB ber meira vægi

og virkar sterkari á heimsvísu.

Eins og að stuðla að efnahagslegri og fjárhagslegri

samstöðu og tækifæri fyrir neytendur, ESB

hefur samfélagslegt gildi. Við erum vaxandi fjölskylda

í lýðræðislegum Evrópulöndum,

að vinna saman að friði og frelsi,

velmegun og félagslegu réttlæti. Og við viljum verja þetta

gildi. Við viljum leitast við að stuðla að samvinnu  milli

þjóða Evrópu,  virða og varðveita

fjölbreytileika okkar.

 

 OO

"Sambandið er stofnað um

gildi  virðingar fyrir mannlegri reisn,

frelsi, lýðræði, jafnrétti,

réttarríkis og virðingu fyrir

mannréttindum, þar á meðal réttindum

einstaklinga sem tilheyra minnihlutahópum.

Þessi gildi eru sameiginleg

OO

"Sérhvert evrópskt ríki, sem virðir

Gildi þau sem um getur í 2. gr

og hefur skuldbundið sig til að stuðla að þeim

getur gerst aðili að sambandinu. "

1. Pólitískt: stöðugar stofnanir tryggja

lýðræði, réttarríki, mannréttindi og

virðingu fyrir og vernd minnihlutahópa.

2. Efnahagslega: markaður, virkt hagkerfi og

geta til að takast á við samkeppni og markaðsöfl í ESB.

3.  Getan til að taka á sig skuldbindingar um

aðild, þ.á.mþ aðild að markmiðum

pólitískt, efnahagslega-og vegna myntbandalags.

Auk þess verður ESB að vera fært um að aðlaga nýja

meðlimi, þannig að það áskilur það sér rétt til að ákveða hvenær

það er tilbúið til að samþykkja þá

OO

Kröfur um að ganga í Evrópusambandið hafa verið

gerð með vaxandi nákvæmni yfir, og með

námskeiðum um þróun þess, og til að  veita skýra ráðgjöf til

þegna þeirra landa sem vilja

að taka þátt.

OO

49. gr sáttmálans um Evrópusambandið er

að öll Evrópuríki geti sótt um aðild

ef þau virða lýðræðisleg gildi ESB og

skuldbinda sig til að stuðla að þeim.

A land getur aðeins orðið meðlimur ef það uppfyllir

öll skilyrði fyrir aðild sem fyrst eru skilgreind af

European Council í Kaupmannahöfn árið 1993, og

styrkt árið 1995. Þessir þættir eru:

2. gr, þingsins

European Union

"Sambandið er stofnað um

gildi virðingar fyrir mannlega reisn,

frelsi, lýðræði, jafnrétti,

réttarríki og virðingu fyrir

mannréttindum, þar á meðal réttindum

einstaklinga sem tilheyra minnihlutahópum.

Þessi gildi eru sameiginleg

 

Nýir meðlimir eru teknir inn með

einróma samþykki lýðræðislega

kjörinna stjórnvalda í aðildarríkjum ESB.

Ríkin, koma saman annað hvort í

Ráðherra eða í leiðtogaráðinu.

Þegar land á að ganga í ESB.

Ríkisstjórnir aðildarríkjanna, fulltrúar í

ráðinu, ákveða - eftir að hafa fengið álit

frá framkvæmdastjórninni - hvort að samþykkja

beri umsókn eftir umsögn þeirra sem þekkja landið sem

verðandi aðila. Á sama hátt  er ákveðið hvernig aðildarríkin,

og með hvaða skilmálum skal opna og loka aðild og

samningaviðræðum við umsækjendur á hverju málaflokki,

í ljósi tillagna frá Evrópsku  Framkvæmdastjórnarinnar.

Hver ákveður?

Það eru aðildarríkin sem ákveða hvenær

samningaviðræðum um aðild er fullnægjandi lokið.

Aðildarsamningar verða að vera undirritaðir  af hverju

aðildarríki og frambjóðanda viðkomandi ríkis. Það þarf að fullgilda hvert aðildarríki

sem gerist aðili samkvæmt eigin constitutionally verklagsreglum.

Þar sem Evrópuþingið, hverjir meðlimir eru kjörnir

beint af borgurum ESB,  gefa einnig sitt samþykki

 

Til að tryggja að stækkun koma bætur

samtímis í ESB og í

löndum í því ferli sem er í gangi,

Aðildarferli þarf að vera vandlega stjórnað.

Frambjóðendur verða að sýna fram á að þeir séu

færir um að taka að fullu þátt sem meðlimir - eitthvað

sem krefst breiðs stuðnings meðal borgaranna, sem

og pólitísks og tæknilegs samræmis við

Staðla ESB og viðmiðum. Meðan á ferli,

frá umsókn til aðildar að ESB stendur er

alhliða stig-við-stig samþykktar aðferðir.

Til að hjálpa löndum að búa sig undir framtíðar aðild,

Hefur ESB hannað stefnu, lykil

þáttur þessarar stefnu eru samningar sem kveða á um

 réttindi og skyldur (eins og stöðugleika og

Association Samninga í tilviki Vestur

Balkanskaga), auk sérstaks samstarfsvettvangs

eins og aðild eða Evrópu Samningar, eru sett fram markmið um umbætur til

að ná markmiðum umsækjenda og um hugsanlega frambjóðendur.

Fjármála aðstoð ESB  er annar mikilvægur þáttur í preaccession

aðferðum.

Samningaviðræður um aðild

Aðild að samningaviðræðum varðar hæfni umsækjanda

 til að taka á sig skuldbindingar um  aðild.

Hugtakið "samningaviðræður" getur verið villandi.

Aðildar viðræðurog  áhersla á aðstæður og

tímasetningu samþykkta, um framkvæmd umsækjenda

og beitingu ESB reglna - um 100.000 síður af

þeim. Og þessar reglur (líka þekktar sem orð úr,

Frönsku fyrir "það sem hefur verið samþykkt") eru ekki réttar um

hvernig stækkunarferli virkar:

uppfylla þarf kröfur um

samningsatriði. Fyrir umsækjendur, er það fyrst og fremst

spurning um að samþykkja hvernig og hvenær á að taka upp og

innleiða ESB reglur og verklag. Í ESB, það

er mikilvægt að fá tryggingar á þeim degi og

skilvirkni framkvæmd hvers frambjóðanda reglna.

Samningaviðræður eru gerðar milli ESB og

Aðildarríkjanna og hvers umsóknarlands sem sækir um, hraðinn fer eftir hverju landi

framförum þess í að uppfylla kröfur.  Umsóknarland  hefur  

því hvata til að innleiða nauðsynlegar umbætur fljótt og vel. Sumar

þessar breytingar krefjast talsverðra og stundum

erfiðra umbreytinga af pólitískum toga fyrir

efnahagslega uppbyggingu. Það er því mikilvægt

að stjórnvöld gefi á skýran og sannfærandi hátt

 ástæður fyrir þessum breytingum til

borgarar landsins. Stuðningur frá samfélaginu

er nauðsynleg í þessu ferli. Samningaviðræður og fundir

eru haldnir á vettvangi ráðherra eða varastjórn, þ.e.

Varanlegra Fulltrúa aðildarríkjanna,

og sendiherra eða Chief samningamenn til umsóknarlanda.

 

Til að auðvelda samningaviðræður, er samningsmarkmiðum  ESB

 Skipt niður í "kafla",  samsvarandi í hverjum málaflokki.

 Fyrsta skrefið í samningaviðræðum er

kallað "skimun", tilgangur þess er að finna svæði þar sem

þörf er á röðun í löggjöf, stofnunum eða starfsháttum í  umsóknarlandinu.

Tilvitnun lokið.

Þetta eru falleg orð ekki satt.  Mikið um virðingu, mannlega reisn og stöðugleika. 

Sérstakt að lesa þetta allt á þessum tíma, þegar allsherjarverkföll eru í Grikklandi, Spáni, Portugal og fleiri ríkju.

Fólk er að fremja sjálfsmorð í stórum stíl vegna þess að þau sjá enga framtíð, nýleg dæmi á Spáni.

Það vekur líka eftirtekt að það er gengið út frá því að þau ríki sem sækja um aðild, séu í alvöru með einlægan vilja til að ganga þar inn.  Þar er ekkert sem heitir að kíkja í pakka. 

Þar er líka vel tekið fram að hér er ekki um samning að ræða heldurinnlimun.  Og að það land sem sækir um og er í viðræðum, er í viðræðum um að taka upp allt regluverk ESB og það strax, eða sem allar fyrst.

Þar er líka talað um að stjórnvöld í viðkomandi landi, geri þjóð sinni grein fyrir stöðu mála upplýsi um framgang og stefnumörkun ESB að inngöngu landsins.

Ég verð nú að segja það, að hér hefur orðið mikill misbrestur á.  Í fyrsta lagi var alþingi talið trú um að hér væri aðeins verið að kíkja í pakka, og sú mýta er ennþá í gangi, sem er bara alrangt eftir þessu að dæma.  Síðan ber stjórnvöldum að upplýsa þjóðina um gang mála, hingað til hefur verið steinþagað um allt slíkt og okkur talin trú um að hér væri bara að opna og loka pökkum í sátt.  Og hér væri verið að semja um eitthvað.

"Aðild að samningaviðræðum varðar hæfni umsækjanda

 til að taka á sig skuldbindingar um  aðild.

Hugtakið "samningaviðræður" getur verið villandi.

Aðildar viðræðurog  áhersla á aðstæður og

tímasetningu samþykkta, um framkvæmd umsækjenda

og beitingu ESB reglna - um 100.000 síður af

þeim. Og þessar reglur (líka þekktar sem orð úr,

Frönsku fyrir "það sem hefur verið samþykkt") eru ekki réttar um

hvernig stækkunarferli virkar:

uppfylla þarf kröfur um

samningsatriði. Fyrir umsækjendur, er það fyrst og fremst

spurning um að samþykkja hvernig og hvenær á að taka upp og

innleiða ESB reglur og verklag. Í ESB, það

er mikilvægt að fá tryggingar á þeim degi og

skilvirkni framkvæmd hvers frambjóðanda reglna.

Samningaviðræður eru gerðar milli ESB og

Aðildarríkjanna og hvers umsóknarlands sem sækir um, hraðinn fer eftir hverju landi

 

því hvata til að innleiða nauðsynlegar umbætur fljótt og vel. "

Sýnist fólki að hér sé verið að semja um eitthvað?  Einhver pakki til að kíkja í?

Ónei hér er einungis verið að ræða um hversu fljótt við getum tekið upp þetta regluverk upp á 100.000. bls. 

Og þetta með undanþágurnar, þær eru bara bull.  Það er beinlínis rangt sem haldið var fram í ESBútvarpinu í gær að það fengju allir undanþágur.   Það hafa eftir því sem ég hef heyrt aðeins verið um tvær varanlegar undanþágur að ræða en það eru viðurkennt 50 mílna lögsaga Möltu og sardínur í Finnlandi.

Hér í upphafi þessa ESB bæklings kemur skýrt fram að þjóð sæki einungis um aðild, ef það er einlægur vilji til að ganga í sambandið, þar er líka gert ráð fyrir að það sé samþykki meirihluta þjóðarinnar að fara inn í samstarfið.

Í okkar tilfelli var það ekki gert.  Og síðan alþingi talið trú um að það væri verið að kíkja í pakka, sem þjóðín myndi svo samþykkja eða fella í þjóðaratkvæðagreiðslu.

Allt slíkt er bara bull.  Og sú þjóðaratkvæðagreiðsla hvenær á hún að fara fram?  Þegar búið er að opna alla pakkana og samþykkja það sem þar er?

Um hvað eigum við þá að kjósa?

Góðir landsmenn, við skulumstíga varlega til jarðar, hér erum við eftir því sem mér sýnist að við séum að ganga á jarðsprengjusvæði, nú eða þá kviksyndi, sem er alveg  holt eða bolt hvort við komumst lifandi frá.

Við skulum krefjast þess að það verði gert sem stjórnvöld áttu að gera í upphafi, kjósa um það núna hvort við viljum halda áfram eða hætta.

Það er nefnilega enginn pakki að kíkja í, það var lygi. 

Og nú er þetta orðið allof langur pistill til að einhver nenni að lesa hann, en svona er þetta bara.

Ég ráðlegg ykkur samt að lesa vandlega það sem hér er sagt að ofan, það er nefnilega beint upp úr plöggunum frá ESB illa þýtt að vísu, en ómengað að öðru leyti.