Fyrstu myndir úr ferðalaginu.

Við erum komin til Austurríkis og í tölvusamband, almennilegt.  Þetta er búið að vera dásamleg ferð og verður enn um sinn.  Það hefur verið yndislegt að hitta börnin sín og sérlega barnabörnin, fögnuður á báða bóga.

Lögð af stað.  Fyrsta nóttin var á B&B guesthouse í Keflavík, þar sem ég gisti oftast þegar ég fer utan, í fyrsta lagi er þetta afskaplega þægilegur staður og yndislegt fólk sem á og rekur gistiheimilið, svo geymja þau bílinn fyrir mann og bæði sækja og senda fólkið út á völl.  Betra verður ekki á kosið.

Það er tilhlökkun í loftinu, en svo þarf auðvitað annað hvort að lesa bók eða fara í tölvuna. 

Komin til Oslóar, hér er Óðinn Freyr, það voru fagnaðar fundir, og sú litla þekkti mig strax amma í kúlu, sagði hún og svo fékk ég knús.

Útsýnið af öðfum af tveimur svölum blokkaríbúðarinnar, Nitterdalur og reyndar allur Noregur er virkilega fallegt land og landslagið frábært, mikið um fjöll, vötn, berg og tré. 

Hér er svo litla skottið Sólveig Hulda, Gaman að hitta öll barnabörnin mín, þau eru hvort öðru skemmtilegra.

Að spila við mömmu sína.

Það má segja að unglingarnir mínir hafi fallið vel inn í fjölskyldulífið þarna úti í Osló.

Sæt systkini.

Svo þarf að fara yfir bókhaldið með afa sínum.

Eiginlega þá bíður hún eftir afa á hverjum degi þegar hann kemur heim, og svo leika þau sér saman í svona klukkutíma.

Stórstjarnarn ungfrú Peres Díaz

Ingi Þór minn með hana Regínu Rós Hagbarðsdóttir auðvitað, faðirinn er Hagbarður Valsson, sem er orðin stór og myndarleg stelpa.

Hér er svo afi við vélina hræðilegu.

Svona byggja Norðmenn, þeir púsla upp kubbum. 

Ásamt því að eiga eina lengstu strendlengju Evrópu, þá er hér mikið um vötn, ár og læki. 

Þar var ennþá hægt að týna upp í sig nokkur aðalbláber og títuber. 

Skruppum í Tusenfrid, eða hvernig sem það er nú annars stafað.  Stærsti skemmtigarðurinn í Osló.

Risa rúllustigi til að komast upp.  Hér er reyndar allt í hólum og aðallega hæðum.

Það kostar mikið inn, en svo er hægt að fara í öll tæki og tól fyrir miðaverðið.  Það er góð lausn.

Sólveig Hulda fór í nokkur tæki með pabba sínum, alsæl.

Svona barnarússíbana, annars voru þarna margir rússíbanar stórir og smáir.

Þetta tryllitæki samt held ég það alversta. 

Snýst og rúllar á alla kanta. 

 

Úlfur segist allavega aldrei aftur í svona tæki

En hér fengum við okkur pizzu og kók. 

Stund milli stríða í skemmtigarðinum.

Meðan spáð var í hvaða tæki ætti að fara í næst.

EF til vill í sjóævintýri.

Vá þetta fannst þeim gaman.

Og Bomms a daisy.

Engin smá buslugangur...

Allir ánægðir.

En pabbi og Sólveig Hulda sátu bara og horfðu á.

Amma taktu mig

H'er er ógurlegt skrýmsli.

Skemmtilegar skreytingar eins og marglyttur.

Svo eru það hinir ógnvænlegu rússíbanar.

Hér má sjá allskonar tilfinningar bærast með okkar fólki

VÁÁÁ!!!

Væri ekki gaman að vera þarna?

Já sem betur fer er farið hratt í þessum rússíbönum. 

Svo eru það auðvitað bílarnir.

Og Ísinn, alveg nauðsynlegur. 

Alejandra með sinn ís.

Sólveig Hulda fær sinn ís.

En Óðinn Freyr vill bara sykurpúða og það ekkert smástóran.

Og auðvitað vill litla systir fá að smakka.

Og við kveðjum að sinni frá Osló, næst förum við norður á bóginn til Örsta og Austfjorden, gegnum Ålesund. 

Eigið góðan dag elskurnar, erum komin til Austurríkis og hér er yfir 20 gráður og yndislegt.