Hvað eiga Pípí og Össur sameiginlegt?

Að hafa gott hjartalag, þar endar samlíkingin líka. 

Ég er sammála þeim sem segja að síðustu yfirlýsingar Össurar Utanríkisráðherra og mannsins sem leiðir samningaferli við ESB, sýni að hann er óhæfur til að vera okkar meginn við borðið.  Þvert á móti vinnur hann með "óvininum" í þessu máli.  Hvað ætlar íslensk þjóð að láta draga sig lengi á asnaeyrunum vegna þessarar heimskulegu umsóknar, sem ekki virðist vera neinn meirihluti fyrir.  Ætlum við að láta draga okkur inn í blauta drauma eins manns, sem vill vera stór kall í útlöndum?

Mér þykir að mörgu leiti vænt um Össur hann er náttúrbarn með stórt hjarta.  En það gerir hann ekki hæfari til að fara með svo mikil völd, þvert á móti. 

Hvar er vinstri hreyfingin grænt framboð?  Hvar er yfirleitt stjórnarandstaðan þegar gjörsamlega er gengið fram af þjóðinni með svona yfirlýsingum? Eru þau öll bara í sínu langa sumarfríi og kemur ekkert við hvað er að gerast meðan þau spóka sig í sínu LANGA fríi, sem er arfur frá gamalli tíð, þegar bændur voru uppistaðan á alþingi og þurfti að fara í sauðburð, heyskap og smölun áður en alvara lífsins tæki við á alþingi?

Var ykkur ekki falið af þjóðinni að vernda land og þjóð? 

Við sitjum uppi með mannfælinn forsætisráðherra sem helst vill vera í friði og lætur ennþá óhæfari einstakling stjórna á bak við, semja ræðurnar og tala tungum.  Við erum með fjármálaráðherra sem talar í hring, og gumar af afrekum eins og farsælli lausn á lokum Icesave vitleysunnar, þegar það var þjóðin sjálf sem tók af honum ómakið.  Og þessar endalausu hreykingar hans af hvað allt sé gott og hvað við höfum það nú annars gott af því að hann hefur stjórnað svo vel. 

Ég verð því miður að segja það að ég treysti ekki einum einasta manni í þessari ríkisstjórn, og það sem verra er að því síður myndi ég treysta sjálfstæðisflokknum, eða framsókn fyrir fjöreggi okkar.  Þetta segir mér að við þurfum að vinna vel meðan þetta "ástand" varir þ.e. stoppistand, og byggja upp þjóðina til að standa á rétti sínum og fara að standa saman um að breyta samfélaginu.  Það gerist ekki nema með vakningu þjóðarinnar og samstöðu. 

Fólk verður að fara að skilja að það er komin tími til að breyta um gír, og fá þetta fólk frá sem hefur sestið meirihluta æfi sinnar á alþingi og þekkir ekki annað en svona vinnubrögð, og gerir allt til að halda völdum.  Þeir hafa síðan smitað þá sem á eftir komu í sömu vitleysunni.  Svo nú þarf virkilega að skipta um lið.  Fá aftur venjulegt fólk verkamenn, bændur, vörubílstjóra, gröfukarla, kennara og fólk sem virkilega er með púlsinn á þjóðinni til að bjóða sig fram og setjast á alþingi til að vinna að okkar málum af ALVÖRU OG ÁBYRGÐ.  Ég bið ekki um meira.  Eftir allt ætti fjórflokkurinn að vera liðinn undir lok.

 

Smá fréttir af Pípí.

Pípí á sér bæli, hann er ekki þrifnasta vera í heimi, en ég tek mig til á morgnana og hreinsa til hjá honum.  En svona finnst honum gott að ligga. Og takið eftir, tuskan hans er á milli tveggja skóa. 

Hann er eiginlega að verða táningur, og frekar klossaður þessi elska, eins og unglingar verða þegar þau eru að stækka í óðaönn, hann er meira að segja að verða of stór fyrir kettina.  Það eru líka að byrja að myndast fjaðrir á vænstubbunum og stélinu. Þetta verður myndar gæs.

Þetta er hollningin á honum þegar hann ræðir málin.  Þá teygir hann fram hálsinn og setur gogginn upp á við og svo tölum við saman.  Líka þegar hann biður um eitthvað eins og til dæmis mat.

Hér má sjá hvítu litlu fjaðrirnar sem eru byrjaðar að myndast við vængina og stélið.

Mamma mamma má ég?

Ég hitti mann í gær sem hefur skrifað mér bréf frá henni Ameríku og þakkað mér tilskrifin og myndirnar.  Það var virkilega gaman að hitta hann, ég var mjög ánægð með bréfið frá honum.  Þessi ágæti maður er ættaður héðan og sennilega alin upp á Grænagarði II.  Pétur Njarðvík heitir maðurinn.  Takk fyrir ágætis viðkynningu og þú ert auðvitað alltaf velkomin í kaffi. 

Eins og sést hefur snjóinn tekið heilmikið upp síðan fór að hlýna og ekki síður eftir að rigninginn kom.

Svo segi ég bara eigið góðan dag.  Og munum að við erum fyrst og fremst þjóð meðal þjóða, sjálfstæð í yfir þúsund ár,  með hléum reyndar.  En við þurfum enga sérfræðinga á vegum ESB til að segja okkur að við séum betur komin undir þeirra verndarvæng "græðgiskrumlu".  Við erum best komin með því að standa saman, verja okkar auðlindir og læra að velja hæfasta fólkið í störf hvort sem það heitir stjóri eða ríkisstjóri.  Klíkuskapur og frændhygli bítur alltaf í rassgatið á okkur á endanum, eins og sést vel núna í allri stjórnsýslunni, þar sem vinavæðingin og sérhagsmuna gæslan hefur náð nýjum hæðum í þessari velferðarstjórn.