Til hamingju með daginn sjómenn.

Sjómannadagurinn er sérstakur dagur til heiðurs sjómönnum.  Þeir eru hetjur hafsins og hafa fært okkur landkröbbum lífsgæði og björg í bú gegnum árin.  Sem betur fer er aðbúnaður þeirra betri í dag en hann var hér á árum áður, og margur sjómaðurinn hefur ekki komið aftur heim úr róðri.  Það hefur verið söknuður tregi og tár á mörgum heimilum gegnum tíðina. Sem betur fer gerist það æ sjaldnar með betur útbúnum og stærri bátum. 

Samt er það svo að þeir hafa verið sviptir frumrétti sínum til að draga fisk úr sjó, þar sem óprúttnir kvótagreifar hafa hrifsað til sín auðlindina með undirferli og með því að kaupa sér alþingismenn til að greiða fyrir því að þeir njóti arðsins sem þjóðin á öll.  Hendur margra sjómanna hafa verið bundnar á bak aftur og þeim bannað að veiða fiskinn í sjónum.  Óréttlætið er himinhrópandi og ótrúleglur seinagangur og úrtölur við að laga þessi sjálfsögðu mannréttindi.  Sem er meira að segja í fyrsta kafla stjórnarskrárinnar að ekki megi skerða. 

Við erum sennilega öll samsek með því að verðlauna þessa spillingargemsa á alþingi og gefa þeim endalaust færi á að hygla þeim sem gefa þeim fúlgur í vasa. 

En ég ætla svona í tilefni af þessum sjómannadegi að segja litla sögu sem Eiríkur Finnur Greipsson sagði í afmælinu hennar systur minnar.  Hann sagði hana svo skemmtilega að salurinn lá hreinlega í hlátri.  Ekki ætla ég mér að gera það, en ætla að tipla á því sem hún fjallaði um.

Hér er Eiríkur að segja söguna með aðstoð Magga Helga sem var með í ævintýrinu.

en það var svoleiðis að þeir ákváðu að útbúa sér bát sem færi hratt, svo þeir kæmust fljótt til Fljótavíkur, þaðan sem þeir eru báðir ættaðir. Til liðs við sig fengu þeir bróður Sævars sem er Kjarnorkueðlisfræðingur, og hannaði hann tryllitækið.

Þetta sýnist frekar vera eldflaug en bátur, enda kjarnorkueðlisfræðingur sem hannar.

Svona lítur þetta út, þeir prófuðu það víst fyrst inn í bílskúr, þar sem þeir sprengdu hljóðmúrinn og fyrirbærið skaust út með tilheyrandi hávaða og allar rúður í 100 m. fjarlægð hristust svo fólk hélt að það væri komin jarðskjálfti eða eitthvað álíka.

Lagt af stað í prufutúr.

Svo var gefið í....

OG sett á fullt, þar með sprengdu þeir líka hraðamúrinn og hljóðmúrinn, svo fólk vissi ekki hvaðan á sig stóð veðrið.  En þeir eru sem betur fer lifandi ennþá þessir prakkarar, og meira að segja er báturinn ennþá til. En eitthvað hefur kjarnorkueðlisfræðingurinn misreiknað kraftinn.

Þetta er næsti bær við, einn frændinn hann er flugmaður, og hefur smíðað svoleiðis tryllitæki sjálfur.

Gaman er á góðri stund gleði lífs að njóta.

Hér er hann svo kjarneðlisfræðingurinn Björgvin og Elli Skafta í góðum fíling.

Hrikalega montin amma

Tvær sætar og fyrrverandi nágrannar Lóa og Munda.

Vá hér er sannarlega sungið af tilfinningu

Þessi litli ófleygi þrastarungi hefur dottið úr hreiðrinu og kom sér í skjól í kúlunni auðvitað.  Við settum hann fyrst í kassa, en svo ákváðum við að leyfa honum bara að leika sér í garðskálanum, og strax var komin þrastarmamma til að mata hann.  Þetta er svo sem ekki í fyrsta skipti, ég fann einu sinni ófleygan unga í einum skrúðgarðinum, og tók hann heim fann yfirgefið hreiður og setti hann upp í eitt tréð í garðskálanum, um leið voru komin þrastarhjón sem fæddu hann þar til hann koms sjálfur á strik.  Eftir það í mörg ár komu þau af og til inn um bréfalúguna til að ná sér í hitt og þessa, ber og slíkt þau voru aufúsugestir hjá mér.

Þessi mynd var tekin nú rétt áðan.

Svo og þessi.

En innilega til hamingju með daginn sjómenn og fjölskyldur