Sautjándi Júní má bjóða ykkur til Hrafnseyrar?

Sautjándi júní.  Hrafnseyri við Dýra... nei ég meina Arnarfjörð   Það var gott veður en ansi kalt.  En þar var margmenni og vegleg veisluhöld til minningar um okka þjóðhetju Jón Sigurðsson.

Reyndar vona ég að ráðamenn Íslands hafi þurft að aka yfir Hrafnseyrarheiðina, því hún er ógnvænleg og ef einhversstaðar þyrfti nauðsynlega að gera göng, þá væri það undir þessa hrikalegu heiði, og það er ekki svo löng leið einu sinni undir hana.

Lögreglan var á staðnum í sínu besta pússi og voru þar mest til að heiðra staðinn og fólkið.

Hér var búið að reisa tjöld og svið.  Hérna í tjaldinu næst okkur voru sölubásar með allskona gripi sem heimamenn hafa gert, og einnig fyrstadagsfrímerki til heiðurs Jóni Sigurðssyni.  Sum voru stimpluð í Reykjavík en flestir vildu fá sín umslög stimpluð hér frá Hrafnseyri. 

Allt klárt fyrir gestina þ.e. okkur öll.

Sölutjaldið var vinsælt, sér í lagi fyrstadagsumslögin, sem örugglega verða verðmæt með tímanum.

Sölukonur voru að sjálfsögðu í íslenskum búningum og glæsilegar, hér er listakonan Billa, sem er fjölhæf og frábær.

Og ég keypti mér auðvitað umslög og fékk réttan stimpil. 

Hrafnseyrarbærinn þar sem Jón Sigurðsson fæddist.

Inn í stofu á bænum var verið að gera fjallkonuna klára í slaginn.

Við erum svo heppin hér fyrir vestan að hér er gríðarlega sterkt þjóðbúningafélag, sem saumar þjóðbúninga bæði á sig og aðra. Ég fyllist stolti að sjá hve frábærar þessar konur eru.

Hér sitja þær við sauma, systir mín er ein af þessum frábæru duglegu konum og hefur saumað nokkra búninga á vini og vandamenn.  Ég öfunda þær af þessu, ef til vill fæ ég einhverntíman svona búning. 

ef til vill ætti ég að byrja að safna mér silfri og svoleiðis, svo kæmi hitt á eftir.

Fallegt ekki satt?

Krakkarnir fengu svo að fara í smáreiðtúra á íslenska hestinum.

Jamm þetta er frábært, svo eiga sumar þeirra líka svona víkingabúninga, sér í lagi Þingeyringar.

Hér gat fólk keypt sér vöflur og rjóma með kakói eða kaffi.

Og fólk er farið að tínast á staðinn.

Kunningjar frá síðasta ári.  Þau eru þýsk minnir mig, en hafa starfað hér á landi og búa núna í Noregsi. 

Annars var það svo þarna með stólana að gamalt og lasburða, fótalaust fólk hafði sest þarna niður til að hvíla sig.  Þegar svo fyrirfólkið allt fullfrískt kom, þá var þetta gamla lasburða fólk vinsamlegast beðið um að standa upp og fara.  Eg er ekki ALVEG viss um að það hafi verið í anda Jóns Sigurðssonar.

Þarna voru margir og allir prúðir og áttu góða stund saman.

Lúðrasveit tónlistaskóla Ísafjarðar byrjaði með nokkrum ættjarðarlögum.

Hátíðarstemning. Nema að það var ekki rigning og lúðrasveitinn var ekki fölsk heldur þvert á móti.

Forsetinn kom og heilsaði fólkinu hlýlega.

Kynnirinn var ung og fönguleg mær.

Forsætisráðherra setur hátíðina.

Forsætisráðherran fluttu opnunarræðu og var vel fagnað þegar hún tilkynnti um menntasetur og sérstaka prófersorsstöðu sem ætti að sinna skráningu og rannsóknum á starfi og ævi Jóns Sigurðssonar, og svo auðvitað týpiskt að háskólageirinn er strax byrjaður að mótmæla því að staðan verði hér fyrir vestan, þeir vilja auðvitað hafa hana í Reykavík.... nema hvað.

Forseta vorum mæltist líka vel og lagði hann mikla áherslu á sjálfstæðisbaráttu Jóns og hve mikið hann gerði í því að við yrðum sjálfstæð þjóð, svona óbeint skot nei reyndar alveg hárbeitt skot á núverandi stjórn með alla sína ESB drauma.

Mér finnst forsetafrúin okkar afskaplega falleg og yndæl, ég vona bara að hún hafi ekki hætt að ganga í sínum vel tilhlýðilega skautbúningi út af einhverjum kerlingum sem voru að pípa yfir því að hún hefði klætt sig ósiðsamlega með bónda sínum við setningu Alþingis, með því að klæðast þessum fegursta þjóðbúningi okkar.  Dorrit mín, þú er svo vel að þessum fallega búningi komin.

Svo var flutt kveðja frá Vesturíslendingum og sagt frá þjóðhátíðarsiðum þeirra og að stytta, afsteypa af styttu Jóns Sigurðssonar á Austurvelli væri staðsett í Manitoba og að hún snéri í austur þ.e. hann horfði til síns elskaða lands.

ég rakst líka á einn afskaplega áhugasaman ljósmyndara

Hér fer svo fjallkonan.

Bíður eftir að komast að. 

Elvar Logi einn af okkar bestu leikurum hér vestra.  Fór með einleik um Jón Sigurðsson, átján ára að fara að heiman.

Við eigum afar marga góða listamenn hér fyrir Vestan, enda er Ísafjörður einn mesti listamannabær landsins.

Frú Sólveig Pétursdóttir, formaður þjóðhátíðarnefndar, reyndar er hún systir Grétars hennar Þóru frænku minnar sem var hér hjá mér í fyrradag.

Meðan Dorrit brá sér frá settist lítið kríli í stólinn hennar, sjáiði blíðuna sem skín úr svip hennar, þegar hún biður barnið um að leyfa sér að sitja.  Það endaði svo með því að Ólafur tók barnið á hné sér svo hún gæti sest, og sú litla undi sér vel á kné forsetans og bara tottaði sína snuddu alveg laus við snobb.

Jón Sigurðsson stígur fram glæsilegur.

Pétur minn kæri vinur, ég tók samt eftir því þegar þú tókst í hendur fyrirmennanna, að þú slepptir litlu telpunum sem voru búnar að koma sér þarna fyrir.  Ætli Jón hefði nú ekki tekið í hendur þeirra líka.

Karlakórinn Ernir söng Brimlending sterkt og vel.

Diddú og Björgvin Halldórsson komu líka fram, hér eru þau baksviðs með Þóri Baldurssyni og fleiri góðum.

Flottu karlarnir okkar.

Ásamt Björgvini Halldórssyni

Og Diddú.

Ef til vill hefði fólkið notið alveg eins vel að hlusta á BG og Ingibjörgu syngja Mín innsta þrá.

En þetta var samt rosaflott.

Eiríkur Finnur Greipsson lauk svo hátíðinni, hann er formaður Hrafnseyrarnefndar.

Eins og sjá má var margt um manninn á Hrafnseyri í dag.

Sem betur fer var líka veðrið skaplegt. 

Svo getur maður rekist á kynlega kvisti hér og þar.

Mér skilst að "hún" heiti Málfríður

Svo er það náttúrulega fræga fólkið.

Og svo þeir sem láta mynda sig með fræga fólkinu

Einhvernveginn held ég að það sé ekkert voðalega skemmtilegt að vera í klíkunni, þá verður maður að "haga" sér.

Svo er Ólína alltaf glæsileg kona.  Og Sigurður maðurinn hennar er sagnfræðingur og var að gefa út áhugaverða bók um sögu verkalýðs á Vestfjörðum, gríðarlega yfirgripsmikill og það er örugglega hægt að panta eintak hjá honum, vel þess virði fyrir gamla brottflutta að lesa hana.

Vestfirskar valkyrjur.

Blómsveigur að steini og lágmynd af Jóni Sigurðssyni.

Fjallkonan fríð með fæðingarstað Jóns í bakgrunni.

Hvað er þjóðlegra en glæsikonur í íslenskri sveit?

Nú er þessi frábæri dagur á enda, en ég segi samt TIL HAMINGJU MEÐ DAGINN!