Ég vil fá að kjósa um fiskveiðistjórnunarkerfið.

Dagarnir líða hægt hjá, ég hef leyft mér að vera dálítið löt, en þarf að fara að koma mér í gírinn.  Það er samt alltaf nóg að gera í gróðrinum.  Í fyrradag gladdi Manshuriurósin mín mig með fyrsta knúppnum.

Hún er ekkert smáflott þessi elska.

Eins og sjá má hefur snjórinn farið í burtu í byggð, og farin að láta á sjá líka í fjöllunum.

Og það vorar smátt og smátt. Það er gaman að rölta um garðinn og sjá hvernig lífið kviknar eitt af öðru.

´

Þessi var tekin í morgun.

Frekar óvenjuleg sjón að sjá alla togarana við höfnina.  Það sem mér finnst einkennilegt að það er ekki talað við neina um þessa "breytingu" á fiskveiðistjórnunarkerfinu nema L.Í.Ú og ríkisstjórnina, ætli menn séu hræddir við að tala við sjómenn eða fólk sem þekkir betur til.  Ég vildi til dæmis fá viðtal við Sigurjón Þórðarson eða Guðjón Arnar Kristjánsson.  Ég hef grun um að þar sé annað hljóð í strokknum.  Þessi ríkisstjórn ætlar nú að svíkja síðasta loforð sitt en það var einmitt að kjósa um fiskveiðistjórnunarkerfið. Ég vona að einhverjir góðir taki sig saman og byrji að safna undirskriftum til forsetans um að hann staðfesti ekki þessi lög sem nú eru á borðinu.  Það er komið nóg af lögbrotum og yfirgangi fárra manna um eignarhald á auðlindinni.