Ísköld fegurð.

Hér er fallegt veður dag eftir dag.  Þessi vetur hefur verið óvenjulega góður og snjóléttur.  Við erum sennilega að sigla inn í hlýindakafla hversu lengi sem hann varir.  Það sést líka á gróðri sem áður rétt lifði en er nú státin og glaður.  Sumar plöntur hreinlega orðnar illgresi eins og dúnyllirinn. 

En ég tók nokkar myndir af fossunum mínum litlu sem eru í klakaböndum.  Eru ekki náttúruverkin mestu listaverkin þegar allt kemur til alls?

Það er einmitt svona fegurð sem er svo algeng að við erum hætt að staldra við og dáðst að.

Um að gera að leyfa gleðinni að umvefja mann meðan horft er á þessa viðkvæmu fegurð.

Fylla tankinn af orku og finna hvað lífið getur verið dásamlegt.

Þessi listsýning er líka alveg ókeypis.

Og meðan maður dáist að þessari fegurð, getur maður gleymt leiðindunum, sorginni og ástandinu.

Bjóða íslenskri fegurð inn í sálina.

Njóta þess sem er.

Á morgun kemur nýr dagur sem þarf að takast á við. Því er best að leyfa þeim degi að hafa þær áhyggjur, og bera einungis áhyggjur dagsins í dag í dag.

Og morgundagurinn er framtíð barnanna okkar. 

Eigið góðan dag.