Síðustu dagar í Fortchenstein.

Það líður að lokum ferðalagsins míns til Austurríkis og Noregs.  Við Bára mín notuðum þá daga sem við áttum eftir saman vel.  Það var þungu fargi af henni létt og veðrið var orðið eins og að vori.

Skólastúlkan okkar Hanna Sól.

Þessa viku er hún í vetrarferíi, og ég er viss um að þau eru að gera eitthvað skemmtilegt saman litla fjöldskyldan mín.

Þessar myndir eru úr leikskólanum hennar Ásthildar.

Það er ýmislegt föndrað þar eins og hér heima.

Enn einn dagurinn búin í skólanum.

Svo þarf alltaf að prýla svolítið í girðingunni.

Skóli og leikskóli.

Og kl. rúmlega fjögur er dagurinn farin að styttast í annan endan.

Myndar mjúka birtu sem leiðir inn í kvöldið og nóttina.

Enda gengur fólk snemma til náða sem þarf að vakna kl. fjögur eða fimm á morgnana.

Hér er búið að klæða Lille Fee í flottan búning, það endaði samt ekki vel, því hún var næstum búin að hengjast í þessu dóti.

Aftur komin morgun og í skólann, en nú ætlum við að sækja stelpurnar snemma, því það verður farið til Mary Ellend sem er lítið þorp.  Ellend þýðir mærin sem kom frá hafi eða vatni.  Og Mary Ellend þýðir að María Mey hafi sést hér í þorpinu, hafi komið frá Dóná.

Hér er morgunsólin glöð og býður góðan dag.

Þorpið og akrarnir allt í kring.  Það er hægt að sjá að bændurnir eru farnir að huga að skikum sínum, plægja hlú að ávaxtatrjánum og svoleiðis.

Þó má sjá dálitla föl í vegköntum, þar sem snjónum hefur verið mokað upp og hann síðan frosið og harðnað.  Hér eru nefnilega ekki mokaðar gangstéttir nema eigendurnir geri það sjálfir. Og þá er mokað með snjóskóflu út á kantinn.

Við erum komnar út í hesthús og af því við erum tvær höfum við tíma til að fá okkur kaffi áður en við byrjum lónseringuna.

Dýralæknir hofsins hefur verið kallaður til að laga auga á hesti.  Og hér eru því tveir dýralæknar.

Ekki amalegt hjá þessari meri.

En það var nákvæmlega hér og nú sem við fréttum að einn af aðalknöpum landsins hefði mjamagrindarbrotnað, og Sabína ein af eigendum staðarins fékk Báru til að senda honum SMS. 

Þetta er Björt, Bára ákvað að lónsera hana úti.

Tvær góðar saman.

Merinni varð nú ekki mikið meint af og hér er eigandinn komin á bak.

En það var líka verið að járna þennan morguninn.  Það eru allskonar græjur hér í járningum, slíkirokkar og ég veit ekki hvað, statíf undir fót hestsins og svo eru þeir tveir saman.

Eins og sjá má hér.  Hestamenn hér eru flest ungar konur eða eldri konur, fáir karlmenn eru í hestamennsku hér.

Austurríkismönnum þykir sumar aðferðir íslendinga við járningar frekar harkalegar, eins og að þreyta hestinn ef hann er mjög óþekkur, þá sprauta þeir hann bara.  Bjarki lenti í einum slíkum sem var bandvitlaus, hann batt um fætur hans og þreytti hann uns hann gafst upp.  Stelpurnar supu hveljur og voru alveg brjálaðar, en svo kom í ljós að eftir þetta hreyfist hesturinn ekki við járningu.  Hann einfaldlega lærði sína lexíu eins og til var ætlast.

Þetta var síðasti dagurinn minn í hesthúsinu.  ég kvaddi með dálitlum söknuði.

 Við erum komin til Mattersburg, á leið til Fortshenstein að sækja stelpurnar til að fara til Vínar.

Mattersburg er í um 5km fjarlægð frá Fortchenstein og er aðalverslunarbærinn fyrir utan Eisenstat.

Hér eru mollin, kringlurnar og Smáralindirnar.

Og ekki halda að það séu bara sólbaðstofur á Íslandi

Bless Mattersburg.

Ávaxtatrén eru að byrja að bruma. 

En nú sækjum við stelpurnar.  Hér er alltaf vörður fyrir kl. 8 á morgnana til að fylgjast með að börnin komist óhult yfir götuna.  

Líka klukkan fjögur, en stundum þegar lögreglan hefur ekki tíma, grípa foreldrar inn í og skiptast á um að vera umferðarþjónar við skólann.

Hér er ekki heil brú hehe.. en við erum á leiðinni til Mary Ellend þar ætlar Samúel að taka mig í gegn með sinni færni og síðan förum við til Vínar á sýningu Eriku.  En það verður næst.  Eigið góðan dag.