Smáhugleiðing ekki í kristilegum anda, því viðkomandi er ásatrúar.

Var að panta mér flugfar heim, þann 14 febrúar, fékk farið fyrir tæpar 18 þúsund krónur með SAS, þetta er svipað verð og ég myndi greiða fyrir fullt gjald Ísafjörður Reykjavík.  Af hverju þarf allt að vera svona dýrt?

En það er margt sem leitar á hugann, ég var að hugsa í dag hvernig fólki liði, þá er ég að tala um fólk sem hefur átt eitthvað undir sér og otað sínum tota, og komið sjálfu sér til góða með aðstöðu sem það hefur haft til að hygla sér og sínum, þegar flett er ofan af framferði þeirra.  Ætli það sé ekki dálítið erfitt að horfa í spegilinn á morgnana vitandi að það sem stendur í blöðunum, öllum til aflestrar sé það sem leynt átti að fara og ekki átti að tala um?

Það eru sífellt fleiri tilfelli að koma upp, og þar hefur DV verið iðnast við að koma upplýsingum á framfæri um svona tilvik, hafi þeir þökk fyrir það, þó stundum hafi þeir barkað upp við röng tré.

Við fólkið í landinu sem erum bara venjulegt fólk skiljum ekki af hverju þetta getur gerst, eins og sparisjóðsstjórar geti bara upp á sitt einsdæmi afskrifað fleiri milljóna skuldi sona sinna eins og ekkert sé, eða slíkir geti bara sest niður við tölvuna og samið starfslokasamning sjálfum sér til handa upp á milljónir og komist upp með það.  Þessi sparisjóður ætlaði sér að bjóða mig upp, og vildi fá 25 milljónir fyrir ónýtt hús.  Það var ekki hægt að koma neinni vitrænni skynsemi þar að og þó væri fenginn óhlutdrægur tæknimaður til að meta húsið, sem kostaði okkur nokkra tugi þúsunda, sem við þurftum að greiða helming á móti bankanum, létu þeir sér ekki segjast heldur buðu upp húsið, þeim var slegið það á átta milljónir, sem þeir reiknuðu sér að væri skuld okkar við íbúðarlánasjóð og svo áhvílandi veð sonar okkar.  Sem reyndar var í skilum með allt sitt. Komust svo að þeirri niðurstöðu sem við höfðum reynt að segja þeim að húsið var ekki þess virði sem þeir töldu og gengu þar af leiðandi frá tilboðinu. 

Svo eftir allt þetta les maður að bankastjórinn hafði óvart hyglað syni sínum með að afskrifa ekki bara einhverjar átta milljónir, heldur fimmhundruð eða meira.  Mér býður við svona fólki. 

Eins er með Húsasmiðjuna, þetta fyrirtæki sem nú er í ríkiseign,  það var 700 hundruð þús. króna skuld sem hvíldi á mér vegna fyrirtækis sem sonur minn átti.  Í dag eru þetta orðnar 5 milljónir, og Húsasmiðjan bauð upp húsið mitt, en enginn frá þeim mætti á uppboðið, og þegar sparisjóðurinn hafði farið sína feigðarbraut með sitt uppboð, kom Húsasmiðjan, sem ég veit ekki betur en sé ríkiseign og höfðaði aftur uppboðsmál.  Svona er okkur haldið í spennitreyju sem við ætlum okkur ekki að láta hanka okkur á.  Ef fram fer sem horfir þá förum við frekar út og leyfum þessu húsi okkar að fara til andskotans, því það er nokkuð víst að miðað við ástandið á því og úttektina er það tæknilega ónýtt, og ef enginn býr í því um skeið, þarf ekki að spyrja að endalokunum. 

Og meðan á þessu stendur er Húsasmiðjan og Blómaval að gera allt sitt til að drepa niður garðplöntusöluna sem ég hef verið með í um 30ár

Er þetta ekki ríkiseign eða hvað.  Og mér er spurn hvað eru stjórnvöld að hugsa að gefa veiðileyfi á fyrirtæki á landabyggðinni til að koma ríkisreknum fyrirtækjum þar inn.  Væri nú ekki heillavænlegra að leyfa þeim fáu fyrirtækjum sem eru rekinn af heimamönnum að njóta vafans.  Ókey það má alveg tala um samkeppni, en það er bara ekki þannig.  Því með aðstoð ríkisins fyrir þessi risafyrirtæki er nákvæmlega enginn réttlát samkeppni.  Húsasmiðjan og Blómaval geta alltaf undirboðið alla sem eru að reyna að halda sínum litlu heimareknu fyrirtækjum á floti. 

En ég byrjaði á að ræða um þessa forkólfa sem hafa milljónir til að eyða og leika sér með, og sífellt dregur nær að þjóðin verði upplýst um sporslur þeirra og forgang, í því sambandi langar mig að nefna öldusundlaug í kjallara eins slíks.  Hvernig líður þessu fólki, þegar öll þeirra forréttindi eru borin upp á torg, og þau hljóta að finna fyrirlitninguna og andstyggðina sem fólk hefur á þeim. Með réttu því gróði þeirra hefur áunnist með því að vinna öðrum tjón.  Hvernig líður þessu fólki að lesa fréttir um langar biðraðir fólks eftir mat, þegar það gæti auðveldlega satt allt fólkið um langa tíð. 

Þetta er alveg ömurlegt og ömurlegast af öllu er að ríkisstjórnin, sem lofaði öllu fögru og var kosin út á skjaldborg og ekkert Icesave ekki alþjóðlega gjaldeyrissjóðinn og ekki ESB að hluta til skuli sitja áfram og þverskallast við að segja af sér og biðja forsetann um að koma á utanþingsstjórn.  Þjóðin er búin að segja sitt álit, hún vill ekki fjórflokkinn.  Þjóðin að því er virðist er búin að fá alveg nóg af núverandi alþingi eins og það leggur sig, og vill nýtt og betra Ísland.

Ef þið ágætu stjórnmálamenn sem nú sitjið á þingi hafið snefil af sómakennd þá vinsamlegast farið frá og gefið borðið laust fyrir nýtt fólk, nýjar hugmyndir og nýtt Ísland.

 


Bloggfærslur 1. febrúar 2011

Um bloggið

Ásthildur Cesil Þórðardóttir

Höfundur

Ásthildur Cesil Þórðardóttir
Ásthildur Cesil Þórðardóttir

Tónlistarspilari

Ásthildur Cesil - Dagdraumar
Júní 2025
S M Þ M F F L
1 2 3 4 5 6 7
8 9 10 11 12 13 14
15 16 17 18 19 20 21
22 23 24 25 26 27 28
29 30          

Nýjustu myndir

  • 2f19c636fb68b249555c5fa250d3e103--russian-image-jellyfish
  • engill-angel
  • jolatre
  • 20171002 121526
  • gasometers-vienna-7[5]

Heimsóknir

Flettingar

  • Í dag (26.6.): 4
  • Sl. sólarhring: 5
  • Sl. viku: 42
  • Frá upphafi: 2023333

Annað

  • Innlit í dag: 4
  • Innlit sl. viku: 35
  • Gestir í dag: 4
  • IP-tölur í dag: 4

Uppfært á 3 mín. fresti.
Skýringar

Innskráning

Ath. Vinsamlegast kveikið á Javascript til að hefja innskráningu.

Hafðu samband