Svona bara að spá?

Ég er svona að velta því fyrir mér í sambandi við kosning alþingis í gær, að þar hafi nei fólkið kveðið upp sektardóm yfir þrem fyrrverandi ráðherrum.  Ef þeir hefðu talið þá saklausa af öllum ákærum, hefðu þeir örugglega sagt já og viljað að þau færu fyrir  landsdóm, sem í þeirra mati hefði sýknað þau af öllum ákærum.   En nei þau þorðu ekki að láta reyna á það, svo þar með upplýsist að í hjarta sínu telja þau öll að þetta fólk sé sekt.

Svona getur innri maður manns blekkt bæði mann sjálfan og aðra.  En þetta er auðvitað auðséð. Ef þau vildu sínu fólki vel, og væru sannfærð um sakleysi, þá var ekkert mál og miklu betra að láta þau mæta fyrir landsdóm og fá sýknu ekki satt?

Smá hugleiðing.

Landið og fólkið er á suðupunkti þessa dagana.  Ég verð að segja að átökin og fíflagangurinn á alþingi eru orðin svo veruleikafyrrt, og deilt um keisarans skegg, að ég er orðin dofin fyrir þeim og öllum apaganginum.  Fyrst var rifist um hvort alþingismannanefndin hefðu unnið vel eða illa, svo var þetta svo rosalega sárt og erfitt.  Menn fóru grátandi í vinnuna.  En skildu skynsemina eftir heima.  Það rennur mér kalt vatn milli skinns og hörunds að þarna skuli vera fólkið sem við höfum treyst fyrir þjóðarskútunni.  Eftir kosninguna var svo rifist yfir því hverjir fóru eftir flokkslínum og hverjir ekki.  Hvað ætli þau finni upp á næst til að rífast um?

Þetta á að heita fullorðið fólk og margir hverjir með allskonar fína titla og menntun. 

Við skulum ekki persónugera vandann sagði Geir H. Haarde þegar allt var að fara til fjandans, á hans vakt, núna er hann á kafi í að persónugera þennan sama vanda.  Honum er að vísu vorkunn, því hann þarf að standa þarna einn.  En ekki af því að hann sé ekki sekur um afglöp og hirðuleysi í vinnunni, heldur vegna þess að Íngibjörg átti óvart fleiri vini.  Ég er sammála því að það hefði þurft að draga þau öll fyrir landsdóm og bæta Össuri og Jóhönnu við.  Eins og bent hefur verið á af sárreiðum sjálfstæðismönnum, voru þau innsti koppur í búri reykfylltu herbergjanna, og vissu örugglega allt sem hin vissu. 

En nú kemur þetta fyndna við þessa atburðarrás.  Ingibjörg Sólrún, Árni Matthíasson og Björgvin, verða alltaf með þennan flekk á sér, og skömmina að rétt sleppa vegna kunningsskapar og klíku.  Það skiptir ekki máli hvort Geir verður sýnkaður eða sekur, hann verður fórnarlambið, og alllir vorkenna aumingja Geir.  Það er búið að snúa þessu máli upp í farsa, sem mun ekki ljúka fyrr en þessu ömurlega alþingi verður slitið og við fáum að kjósa upp á nýtt.  Við þurfum eiginlega að sameinast um að krefjast þess að fá að kjósa, hvað þarf aftur marga atkvæðisbæra menn til að tekið verði mark á okkur?

Það eru fjöldi manns að missa húsnæði sín, og margir sem eru að sligast undir vaxtaaokri, eða á götunni.  Og það á þessum tíma, meira að segja í gamla daga voru sérstakir fardagar, sem fólki átti að flytja á, það var einfaldlega ekki gert að úthýsa hjúum, nema á vorin.  Og allt án þess að ríkisstjórn velferðar  og skjalldborgar sé að gera neitt af viti til að koma í veg fyrir að fjármálafyrirtæki stilli fólki upp við vegg, peningana eða lífið.

Að mínu áliti er ríkisstjórnin í raun fallinn, og alþingi situr líka uppi með falleinkun, af tveimur rannsóknarnefndum.  Til hvers þá að sitja og þráast við? Alþingismenn eru í dag fyrirlitnir og jafnvel hataðiir af fólkinu í landinu, með örfáum undantekningum þó.  Ríkisstjórnin nýtur ekki trausts, og almenningur hræddur um að þau geri eitthvað af sér sem ekki verður afturkallað. 

Þetta er reyndar okkur öllum að kenna við almenningur á Íslandi höfum hagað okkur alveg eins og ráðamennirnir.  Við höfum bara kosið eftir klíkum eða hugsunarlaust, og gefið þar með vald til spilltra einstaklinga, sem hafa orðið ennþá kærulausari og forhertari vegna þess að þeir komast svo auðveldlega upp með það.  Af hverju refsum við ekki fólkið sem svíkur kosningaloforð.  Gullfiskaminni er sagt.  En ég held ekki. Það er bara þannig að við sitjum öll í mismunandi klíkum, ef mín klíka nær fram, fæ ég gott bein til að naga.  Það er ekkert spurt um hæfileika eða færni hvað þá samvisku  réttsýni eða framtíðarsýn. 

Þessu þurfum við að fara að breyta, láta þá njóta sannmælis sem eru að vinna samkvæmt sannfæringu sinni, en strika hina út sem finnst þeir bara eigi stólana sem þeir sitja á.  Svo er hrópað stofna nýjan flokk!  Það þarf ekki að stofna fleiri flokka, ég vil benda ykkur á að hér eru starfandi a.m.k. fjórir flokkar, sem eru með góða stefnuskrá, eða að vinna í slíkri.   Það ætti hver og einn að geta fundið eitthvað við sitt hæfi.   Þetta eru Frjálslyndiflokkurinn, Hreyfingin, Borgarahreyfingin og Hægri grænir.  Bæði þeir sem setið hafa á þingi fyrir Frjálslyndaflokkinn og Hreyfinguna hafa sýnt að þau eru heiðarleg og segja hlutina eins og þeir eru.  Það hefur ekki reynt á hina tvo ennþá.  En ég veit að það er sómafólk sem þar er að vinna.  Við þurfum alltaf að hlaupa langt yfir skammt til að gera eitthvað.  Þið verðið því að setjast niður og slaka aðeins á og hugsa og spá, lesið stefnuskrár þessara nyju framboða og skoðið hvort það sé ekki eitthvað þar sem slær með ykkar hjarta.  Það er alveg hægt að láta fjórflokkinn sigla sinn sjó, og það er komin tími til þess.

Svo verð ég að hryggja vini mína með því að Brandur minn er dáinn.  Hann varð undir bíl á Skutulsfjarðarbrautinni, þessi elska.  Við söknum hans mjög mikið allir nema Snúður, hann er himinlifandi yfir allri athyglinni sem hann fær þessa dagana.