Afmælið og nokkrar myndir.

Veðrið í dag er yndislegt, það var rok og rigning í gær, en í dag sól og logn.  Ég er að reyna að manna mig upp í að ganga frá plöntunum mínum undir veturinn, það er bara svo rosalega mikið mál, og ég hreinlega svo löt, að það gengur hægt. ég er haldinn einhverjum verkkvíða, og kem mér ekki að hlutunum, verð að beita mig hörðu til að fara af stað.  Er líka farin að kvíða deginum sem nálgast sífellt, deginum fyrir ári þegar allt lífið hrundi til grunna.  En maður verður víst bara að taka því.

 

Vorum boðin á föstudagskvöldið til okkar ástkæru El Salvadora í grill, og hér fæ ég gjöf fráAlejöndru minni.

 Ég átti annars yndislegan afmælisdag.  Veðrið var frábært, ég sat og sleikti sólina og naut mín í botn.  Og svo fékk ég allt þetta beint í æð, regn, regnboga, sól og ljósasjów.  

En almættið lét ekki bara sólina skína á afmælisdaginn minn, heldur hélt fyrir mig sýningu, hér er eitthvað sem afarsjaldan gerist á Íslandi.... lóðrétt rigning.  Hvítu strikinn á myndinni er regn.

Ég fékk líka regnboga....

Og ljósasjów.  Dásamlega fallegt, og ég var mjög hrifinn að himnafaðirinn og vættirnir skyldu muna eftir mér.

 

Það er svo skemmtilegt hér á Ísafirði, að það er matsala í Tjöruhúsinu í Neðsta Kaupstað, en líka í Faktorshúsinu í Hæsta Kaupstað.  Þar erum víð hér.  Það hefur nýlega verið skipt um vert hér, og við fengum góðan mat, lamb og pönnusteiktan fisk.  Vertinn ætlar að vera með svona heimilismat í hádeginu í vetur fyrir þá sem vilja, og ég er viss um að fólk kemur hér og matast í þessu notalega húsi, sem er reyndar alveg eins og Neðsti kaupstaður sögufrægt hús.

Um að gera að nýta sér það sem býðst reyndar fer líka að opna í Edinborg nýr staður og svo er Hótelið, það er líka hægt að borða thailenskan mat á Thai Koon og svo er hægt að fá allskonar í Hamraborg.

Ekki mun okkur skorta tækifærin til að matast úti hér á Ísafirði, svo mikið er víst.

Barnsmóðir Júlla míns hafði svo boðið okkur í heita pottinn og osta, freyðivín og rauðvín um kvöldið, og það var mjög yndælt.

Góður endir á yndislegum degi.  En ég verð að segja ykkur það sem gerðist líka.   Úlfur kom seinna en við, hann hafði farið heim, þar sem við sitjum á spjalli í eldhúsinu, er áberandi mynd af Júlla mínum á veggnum beint á móti mér.  Allt í einu kemur Ólöf Dagmar dóttir Siggu hlaupandi fram og segir; hvaða maður er hérna, ég sá einhvern.... í því er bankað á dyrnar og ég veit að það er Úlfur.  Ég er alveg sannfærð um að maðurinn sem Ólöf sá var Júlli minn.  Sem kom á undan syni sínum.  Og það var bara svo notalegt. 

Hann er oft að láta vita af sér, vegna þess að hann veit að ég syrgi hann svo mikið.