23.7.2010 | 11:24

Að finna upp hjólið..... og útbreiða til annara.

Við þurfum að hlusta á það sem fólkið sem kemur að, segir okkur, er ekki sagt að glöggt sé gestsaugað?

Ég hlustaði á viðtal við umhverfisfulltrúan okkar hér í hádegisútvarpinu, eða mér var bent á þetta viðtal, þar sem ég hlusta yfirleitt ekki á hádegisútvarp Akureyri... eða þannig. Umhverfisfulltrúinn okkar kemur alla leið frá Sviss og hann er með ýmsar hugmyndir um hvernig spara megi í fegrun bæjarins. Þetta þarf auðvitað að fara sem víðast og við verðum í forystu með að kenna bæjarfélögum að spara í umhverfinu. Eða eins og spyrillinn sagði svo listilega, þetta er auðvitað bara spurning um viðhorf.

http://dagskra.ruv.is/ras1/4525881/2010/07/22/2/

En ég er búin að starfa við fegrun bæjarins okkar nú í yfir 30 ár, eða frá árinu 1978, þegar Bolli bæjarstjóri hringdi í mig í frystihúsið og spurði hvort ég vildi ekki taka að mér þessa tvo skrúðgarða í bænum sem báðir voru í mikilli niðurníðslu að hans mati. Það hefði auðvitað sparað bæjarfélaginu margar milljónir ef ég hefði haft hinn framsýna umhverfisfulltrúa að leiðarljósi og bara hlúð að þeim plöntum sem uxu svo vel í beðum garðanna, þ.e. njólann, fíflana, sóleyjarnar, haugarfan, blóðarfan, hjartaarfan, hlaðkolluna, lambaklukkuna. Því þetta er náttúrulega bara spurning um hugarfar og svo þurfa þessar plöntur ekki mikla umhirðu. En aðalmálið er auðvitað sem ég vissi ekki, að ég hefði átt að setja upp skilti með latneskum nöfnum þessara eðalplantna, og allir hefðu dáðst að beðunum. Ég verð því að biðja ísfirðinga afsökunar á því að hafa bruðlað svona mikið gegnum árin með almanna fé, því þó ég hafi potað niður mörgum græðlingnum og komið með blóm úr eigin garði ókeypis gegnum tíðina, þá hef ég líka keypt sumarblóm af því að ég hélt að það væri fallegt. Einnig hef ég vogað mér að kaupa túlípana á hverju hausti og sett niður með Pollgötunni.

En nú veit ég betur. Nú verður þetta allt gert miklu ódýrara og umhirðufrírra en hingað til.

Eins og fólk sér, þá er þetta bara spurning um hugarfar og hvað sé fallegt eins og spyrillinn sagði svo listilega.

Bara að endurmeta hvað er fallegt og svoleiðis.

Þetta er auðvitað tilraunabeð svona til að sjá hvað þrífst best. Því auðvitað hefur ekkert slíkt verið gert þau 32 ár sem ég hef séð um beðin.

Það hefur allavega enginn fjömiðlamaður haft áhuga á því að spyrja mig um hvort yfirleitt hafi nokkuð þrifist hér við þessar erfiðu aðstæður undanfarna áratugi.

En ég er náttúrlega ekki af erlendu bergi brotinn né hafði látið mér detta í hug að setja upp skilti.

Reyndar tilkynnti yfirmaðurinn mér í gær að það hefði verið kvartað yfir þessu beði, það stendur við hlið fallega beðsins sem ég sýndi hér áður. Hér hef ég notað mér í nokkur ár að leyfa baldursbrá og fjólum að leika lausum hala. En silly mí ég hef gert þau hrikalegu mistök að týna burtu njólana, fíflana og sóleyjarnar, plús lambaklukku og hlaðkollu. Og svo gleymdi ég að setja upp skilti og segja frá því að þetta væri tilraun.

En auðvitað er svona ekki tilraun, þar sem þess er ekki getið. Þó slíkt hafi staðið í nokkur ár, eða löngu áður en umhverfisfulltrúinn fluttist til Ísafjarðar.

Þetta er heldur ekki tilraun, þar sem hér er verið að nýta apablóm, sem breiðir úr sér hratt og vel, bæði í lækjum og í beðum. En sorrý ég gerði þau mistök að reita arfann og það sem ég hélt að væri illgresi en eru nýjustu eðalplönturnar.

Enginn fjölmiðill hefur heldur sýnt áhuga á að spyrja um þetta svæði. Þar var fyrir 25 árum síðan eða svo búið að ýta mold upp í stóra hauga og átti að flytja burt. Ég var svo mikill bjáni að fá leyfi hjá bæjarstjóranum að láta þetta standa og planta út í það. Mest græðlingum en líka fjölæringum úr garðinum mínum og svo flutti ég þangað tré og runna sem þurfti að rýma annarsstaðar. Ég kalla þetta svæði Víðivelli. Bæjarstjórinn Haraldur L. Haraldsson var sennilega jafn mikill asni og ég að leyfa þetta. En þetta er heldur ekki tilraun, því hér er ekkert skilti né er hér listi með latneskum heitum. Bara áhugi á að fegra og bæta umhverfið. Það er samt rosalega halló samkvæmt nýjustu tískunni í fegrun sýnist mér.

Það hafa samt einhverjir kjánar eins og skrúðgarðyrkjumenn og landslagsarkitektar veitt þessu fyrirbæri eftirtekt og jafnvel háls nef og eyrnalæknar, allavega einn sem tók mit inn síðasta af sjúklingunum og baðst afsökunar á því, en hann langaði svo að labba með mér út á þetta svæði og spyrjast fyrir, og hafði heyrt að það væri kjáninn ég sem stæði fyrir þessu.

Þetta er hvorki sjálfbært né huggulegt af því að hér er verið að mismuna plöntum. Fjarlægja njólann, sóleyna, fíflana, hlaðkolluna og slík.

Eins og sagt er, þetta bara varð svona af sjálfu sér. Og fólk hefur ekki tekið eftir því einu sinni. En nú veit ég betur. Maður gerir ekki tilraunir svona þegjandi og hljóðalaust. Maður setur niður skilti og talar við fréttamenn og allir gapa af andagt yfir fegurðinni, sparnaðinum sem af hlýst og umhirðuleysinu.

Þetta er auðvitað frábær stefna og miklu ódýrari en mín. Mér finnst að það eigi að útvíkka þessa stefnu og leigja Umhverfisfulltrúan til annara bæjarfélaga svo hann geti messað yfir hallærislegum garðyrkjustjórum þessa lands, kristnað þá og hjálpað til að sjá ljósið.

Það getur líka verið verðugt hlutverk fyrir útvarpsmanninn ráðagóða sem setti strax puttan á aðalatriðin í fegrun bæjarins að fylgja starfsmanninum út um landið og sýna fram á hve frábært þetta er allt saman.

Okkar maður er líka með ýmsar fleiri hugmyndir um sparnað. Eins og til dæmis að minnka vinnu við slátt. Þá fær maður rollu og bindur hana við staur á miðju hringtorgi, svo étur hún sig sjálf inn að staurnum og til baka aftur eftir því sem grasið vex. Verst er að kindur eiga það til að eiga lömb á þeim tíma sem vinnan stendur yfir, og ekki er hægt að binda þau við rolluna, svo annað hvort er að setja á hana getnaðarvörn eða halda frá hrútunum á vorin. Nú eða bara fá lánaðan hrút, hann vill hvort sem er, að mati okkar elskulega umhverfisfulltrúa, bara sofa ríða og éta.

Ég sé að þessi mynd á miklu betur við hér. Smile