Nokkrar myndir undir svefninn.

Hér koma nokkrar myndir frá heimsókn Arnar Milos, pabba hans og mömmu. 

Tjörnin er auðvitað málið, eins og alltaf.

Faðir og sonur áhugasamir um bjórframleiðslu, svona eðaldrykk.

Og himnadísin lítur yfir hópin og sér að allt er í lagi hjá okkur.

Næstmest spennandi er auðvitað mölin sem afi setti við uppganginn, af því að hann ÆTLAÐI að helluleggja og setja tröppur hrmm...

Skottið á pabbabíl getur líka verið spennandi kostur ef stóri frændi er með í leiknum

Já maður gerir eiginlega allt eins og stóri frændi.

Sitja í grasinu.

Gera við reiðhjólið.

Alveg á bólakafi í læknum og svona.

Ræða málin við Snúð.

Að fara í sund á Suðureyri er líka algjört must.

Afi þarf að reyna kraftana.

Líka stóri stubbur

Og auðvitað litli stubbur.

Svo var ákveðið að gera holusteik, og þá þurfti að grafa nýja holu, sú gamla er löngu yfirvaxin af gróðri.

 

ég get örugglega gert þetta miklu betur.

Ekki málið.

Þessi mynd var tekin fyrir mánuði síðan og enn er sama blíðan.

Afi átti afmæli 18. júní og auðvitað fékk hann gjöf og aðstoð við að pakka henni upp.

Ætli holan sé orðin nógu stór?

Brandur telur að best sé að vera "on the save site"

Hér eru Júlíana og Alejandra við buðum þeim og fjölskyldunni frá El Salvador í mat.

Þessi yndislega fjölskylda mín er afar trúrækinn og hér er beðin borðbæn.

Og síðan sest að snæðingi. 

Sigurjón Dagur og Arnar Milos voru góðir saman.

Gamla brýnið ykkar einlæg, með Arnar Milos og Júlíönu.

Elskulega tengdadóttirin okkar og litli kúlubúinn, sá næsti í heiminn.

Þetta er ekki í myrkum skógum El Salvador heldur íslensk heimkynni og fósturjörðin þeirra í dag.

Svo kemur að kveðjustund.  Júlíana var að fara suður.

Og þær kveðjast frænkurnar og vinkonurnar.  Reyndar eru þær hér hjá mér í nótt báðar tvær.

Fallegu börnin okkar og lítill kúlubúi.

Öll fjölskyldan.

Her er svo stubbur með tvo afa.

Ísbíllinn kemur annan hvern laugardag, og hann kom einmitt í dag, en hér fær Arnar Milos að kaupa ísinn.

Nammi namm.

Snúður lætur sér vel líka að fá athygli.

Við fórum svo auðvitað í Neðsta Kaupstað til að smakka hinn landsfræga fisk hjá Magga og Rönku.

Meiriháttar matur hjá þeim sumarlangt.  Fólk kemur fá öllum heimshornum að smakka matinn, og við fengum ekki einu sinni að borga matinn.  Það var allt í boði Júlla míns, blessuð sé minning hans.  En þarna átti hann sínar bestu stundir.

Innilega takk fyrir okkur.

Ég held að þessi staður eigi sér fáa líka, af gæðum og yndislegu fólki sem er í senn afslappað og sérlega góðir kokkar.

Og svo afi og stubbur.

Hér er hún Lóa, ég hef tekið eftir því að nú eru hér stærri kóngulær.  Með stærri vefi allt vegna þess hve miklu betra veðurfar er hér meiri hiti og meiri sól en áður.

En ég læt þessari myndasýningu lokið í kvöld.  Eigið góðan dag framundan á morgun, og ég á eftir að setja inn myndir fra tveimur ættarmótum og fleiru.

En mér líður vel í dag, þó mér líði öðruvísi en áður.  Það hefur eitthvað breyst inn í mér, sem gerir mér bæði kleyft að taka á fleiri málum, og hugsa meira um sjálfa mig en ég gerði áður.  Skrýtið hvernig sorgin breytir manni.  Ég er svona að átta mig á því hvað það þýðir að læra að lifa með.......

Segi svo bara góða nótt.