Til hamingju með daginn Kristján Logi.

Hann Kristján Logi á afmæli í dag níu ára snáði.  Hann er einn sá duglegasti of flottasti strákur sem til er.  Það liggur allt svo létt fyrir honum.

Það var oft fjör í pottinum hjá ömmu.

Hér er hann í Fljótavík, að vaska upp eins og ekkert sé.

Hann er líka mesti fjörkálfur og alls óhræddur við hvað sem er.

Og hér er hann að borða í kúlunni.

Elsku Kristján Logi innilega til hamingju með öll níu árin. Amma í kúlu er stolt af þér eins og öllum hinum barnabörnunum.

Snilldarblogg. Prinsar og dramadrottningar.

Ég var að lesa magnaðan pistil frá Rakel  Sig. http://raksig.blog.is/blog/raksig/#entry-1048303 Eins og talað út úr mínu hjarta. 

Ég hef verið að velta fyrir mér hvað alþingismenn og ráðherrar séu að hugsa.  Hvort þau séu virkilega í sambandi við fólkið í landinu.  Mér virðist þau vera í einhverjum allt öðrum heimi.  Eins og þegar Gylfi Viðskiptaráðherra lýsir því yfir að lengra verði ekki gengið í að bjarga heimilunum í landinu, saurugur upp yfir axlir að afskrifa skuldir auðmanna. 

Menntamálaréðherrann er á bólakafi að reisa snobbhöll í miðbænum, en sker niður allt fé til kvikmyndagerðar.  Og ég man eftir gamla Sovét þar sem fimmára áætlanir ríkisstjórnarinnar settar fram til að fara eftir þeim, í list sköpun sem öðru.  Það varð til þess að bestu listamenn landsins hröktust burtu, því þeir gátu ekki unnið að listsköpun sinni unnir pressu frá stjórnvöldum.  Og nú ætlar þessi snoppufríða stelpa að fara að setja fram fjölmiðlalög sem mér virðist vera þannig að gömlu fjölmiðlalögin voru eins og biblían í samanburði. 

Heilbrigðisráðherra er farin af stað með að reisa nýtt sjúkrahús, þegar ljóst er að það þarf að loka fleiri deildum á þeim sjúkrahúsum sem eru starfandi, vegna peningaleysis. 

Jóhanna lýsir því yfir að Steinunn Valdís hafi ekki gert neitt rangt. 

Bjarni Benediktsson segir að alþingismenn verði að eiga það við sína samvisku hvort þeir telji sig geta setið áfram.

Málið er kæru alþingismenn og ráðherrar, almenningur er ekki sáttur, og hvort sem ykkur finnst þið hafa gert eitthvað rétt og eruð ánægð með ykkar samvisku, þá er sú samviska svo brengluð miðað við okkar, að þið eruð þess vegna vanhæf til að sitja á Alþingi.   Þið dragið niður standard þeirrar stofnunnar og eruð rúin trausti. 

 Listinn frá Rakel.

Nafn	Kaupþing	Landsbanki	Samtals
Steinunn Valdís Óskarsdóttir		3.500.000	3.500.000
Þorgerður Katrín Gunnarsdóttir	1.500.000	2.500.000	3.000.000
Guðlaugur Þór Þórðarson	1.000.000	1.500.000	2.500.000
Kristján L. Möller	1.000.000	1.500.000	2.500.000
Össur Skarphéðinsson		1.500.000	1.500.000
Björgvin G. Sigurðsson	100.000	1.000.000	1.100.000
Guðbjartur Hannesson		1.000.000	1.000.000
Helgi Hjörvar	400.000	400.000	800.000
Sigurður Kári Kristjánsson		750.000	750.000
Ásta Ragnheiður Jóhannesdóttir	250.000	300.000	550.000
Ragnheiður Elín Árnadóttir	250.000	300.000	550.000
Árni Páll Árnason		300.000	300.000
Jóhanna Sigurðardóttir		200.000	200.000
Katrín Júlíusdóttir		200.000	200.000
Valgerður Bjarnadóttir		200.000	200.000

Síðan þessar athugasemdir hér.

Hinn almenni borgari þarf að virða hin almennu lög. Stjórnarskrár hafa hins vegar þann tilgang að ákvarða stjórn landsins og setja valdhöfunum skorður. Og hvers vegna skyldu nú mannréttindin vera tryggð í stjórnarskrá frekar en með almennum lögum? Jú vegna þess að það er valdhafana að virða mannréttindin.

Það er ekki bara dapurlegt að horfa upp á grunaða þingmenn haga sér eins og óstöðuga unglinga sem eru svo sjálflægir að þeir verjast allri gagnrýni með yfirgangi og misbeitingu tungumálsins. Það er skuggalegt að hugsa til þess að örlög okkar séu undir þeim komið sem hafa ekki nægilegan siðgæðisþroska til að viðurkenna mistök sín og horfast í augu við afleiðingar þeirra.

Það er ekki nóg að segjast hafa samvisku og vilja vel. Í heimi þeirra sem hafa þroskast upp úr rokgjarnri dramatík gelgjuáranna þá eru það fyrst og fremst verkin sem dæma menn. Það getur vissulega verið virkilega gaman að unglingum. Maður getur m.a.s. hlegið að dramaþáttunum sem þeir setja upp við óútreiknanlegar aðstæður. Stundum a.m.k. En það er ekkert fyndið við það þegar fullorðið fólk notar þessa stjórnunartaktík. Síst af öllu þegar viðkomandi er meðal æðstu stjórnenda landsins.Það er reyndar stórhættulegt!

Við verðum að hætta þessari meðvirkni og losa þjóðfélagið úr þeirri gíslingu sem dramadrottningarnar og -prinsarnir halda samfélaginu í. Þau ógna trúverðugleika Alþingis okkar Íslendinga með því að neita að víkja sæti á meðan mál þeirra sem koma fram í Rannsóknarskýrslunni eru rannsökuð til hlítar.

 

Tek hundarð prósent undir þetta og hvet ykkur til að lesa færsluna hennar Rakelar og tilvísanirnar líka.

Oft hefur verið þörf á að rísa upp og sýna vilja okkar í verki.  En nú er nauðsynlegt að standa upp og kalla eftir utanþingsstjórn eða neyðarstjórn.  Þetta er orðið skammarlegt og óþolandi samfélag.