Hátíðarundirbúningur og svo hitt og þetta frá mér.

Ég hef ekki haft tíma til að fara blogghringinn minn elskuleg, er á kafi í að grufla í mold og bara sinna mínu andlega atgerfi, það reynist stundum heilmikil vinna get ég sagt ykkur. 

En hér eru nokkrar myndir frá því í dag.

Horfast í augu grámyglur tvær, sú skal vera músin sem mærir, kötturinn sem sig hrærir , fíflið sem fyrr hlær og skrímslið sem skína lætur í tennurnar Nei ég er búin að gleyma þulunni. En flottir eru þeir.

Áfram heldur þrautinn, þú skalt tapa flónið þitt.

Sagði þér það, ég er stærri og sterkari.

ég get sagt ykkur að hér er allt endurnýtt, gamlir snjóskaflar samanmokaðir verða fínustu rennibrautir.

Hef grun um að þetta sé í boði annað hvort Sólborgar eða Eyrarskjóls leikskólanna og fóstrurnar hafi fundið þessa frábæru leið til að skemmta ungunum sínum.

Og þau skemmta sér vel börnin.

Hér er verið að flytja snjó niður í miðbæ, til að setja skíðahátíðina, en svo var líka fluttur snjór upp á skíðasvæði, þannig að snjórinn er nýttur og endurnýttur allt eftir behag, geri aðrir betur.

Já hér skiptir allt um stöðu eftir því hvað þarf að nýta í það skiptið.  Hér er bara hugsað í lausnum, frábært að gjörnýta alla möguleika.  Bílarnir aka bara annarsstaðar.

Hér getur að líta út um bæjarhlaðið hjá mér hvar Aldrei fór ég suður hátíðin verður.

Fánarnir blakta við hún.

Skíðavikufánin og hinn íslenski vísa veginn inn í Tungudal og Seljalandsdal, dalina tvo.

Það er ekki mikill snjór en eins og sjá má, er nægur snjór í skíðabrautunum, bæði hefur verið ekið snjó úr miðbænum og svo framleiddur snjór og svo sendi Guð okkur smá líka svona yfirlag til að fullkomna verkið Málið er að þegar ég sá um skíðavikuna, þá galdraði ég bara snjóinn, þurfti ekki að keyra hann eitt eða neitt hann koma bara ofan af himinum.

Séð yfir Ísafjörð ofan af Tungudal.

Og hér er verið að undirbúa Aldrei fór ég suður, sjálfboðaliðar að reisa sviðið.

Málið er að þetta risabatterí er að mestu unnið af sjálfboðaliðum, og allir gefa vinnuna sína, líka þeir sem koma fram, þetta byggist allt á samvinnu frá smæsta verkefni til þess stærsta. Einungis þannig getur þetta gengið.

Eins og sjá má er það nauðsynlegasta komið líka þ.e. klósettinn

Hér er svo pókermót í fullum gangi.  Hér er keppt um Júllabikarinn til heiðurs syni mínum, sem var liðtækur pókerspilari.

einhver þessara flottu stráka fara heim með bikarinn sem hér er í forgrunni.  En skyldu engar stelpur spila póker?

Snæfjallaströndin hulin dulúð íslenskrar náttúru.

Annar snjóhaugur, önnur börn. Hér er allt nýtt sér til skemmtunnar.

Meira að segja bæjarbrekkan sett undir keppni.  Ég er svo ánægð með hugmynda auðgi okkar unga fólks sem sér um skíðavikuna.  Frábært aldeilis.

Eins og sjá má hefur snjó verið komið fyrir í bæjarbrekkunni og þar fór fram brunkeppni held ég.

Og allt þokast í rétta átt í Aldrei fór ég suður, það má skoða prógrammið á aldrei.is þar sem hægt er að sjá hverjir koma fram og hvenær, nema allt getur þetta skolast til, eftir því sem aðalgúrúinn segir Bjarki Slikk.  En vonandi gengur þetta allt upp.  Því mikil vinna liggur hér að baki.  Gamanið byrjar klukkan sex annað kvöld.

Hér eru hetjurnar sem voru að vinna í dag á fulli við undirbúninginn.

Og veðrið fallegt eins og sjá má.

Vorglaðningur í kúlunni.

Og með kvöldsólina í baksýn óska ég ykkur gleðilegra Páska.  Hér er allt tilbúið til að taka á móti gestum og gangandi, gleði ríkin og gömul andlit í sjónmáli.  Þetta er yndæll tími.  Ég vildi ekki missa af þessu.  Eigið góða páska.