Krafan verður að Jóhanna og Steingrímur víki.

Svo sannarlega er áhuginn mikill hjá Evrópumönnum ná okkur inn í ESB.  Allskonar gylliboð og beiðnir forsvarsmanna um að okkur sé "gert kleyft" að koma inn sem fyrst.  Þetta sé ekki tengt Icesaaave og svo framvegis.

Ætli þeir séu búnir að lofa sínum mönnum pláss í landhelginni eða ítökum í heitu eða köldu vatni, eða einhverju orkuveri sem að reist verði með style þegar við erum búin að skrifa undir?

Satt að segja fæ ég ógeðs hroll niður bakið við þennan gríðarlega áhuga á að fá okkur inn.  Jú þeir segja það af því við séum svo vel undirbúin og svo lík þeim í öllu.  En það sem þeir láta ekki getið upphátt er allar gríðarlegu náttúruauðlindir okkar, sem eru auðvitað allof miklar bara fyrir þessa litlu þjóð,  slíku þarf að dreyfa víðar, svo fleiri fái að njóta. 

Þetta kemur alveg heim og saman við það sem erlendir  vinir mínir hafa alltaf sagt, að græðgin réði áhuga þeirra á ESBaðild okkar.  En þeir sögðu líka að aðferðirnar væru þannig að finna lykilfólk sem þeir gætu fengið sér til stuðnings, (svona eins og sagt var í Draumalandinu um uppkaup á frammámönnum sveitarfélaga)  bara stærra, og bjóða þeim annað hvort góðar stöðúr í Brussel, eða feitan bita annarsstaðar.  Og það eru margir sem því miður láta kaupa sig, bara ef upphæðin er nógu há. 

Þessi setning stingur mig.  Stækkunarstjóri Evrópusambandsins hvatti í gær hollendinga og breta til að "leyfa" íslendingum að hverja inngönguviðræður við ESB.  Er virkilega einhver íslendingur svo bláeygður að halda að áhuginn á okkur sé vegna þess að þá langi svo til að hjálpa okkur?  Er einhver svo skyniskroppinn að sjá ekki að hér er eftir miklu að slægjast, sem gæti komið sér vel fyrir aðrar þjóðir.  Og er einhver íslendingur svo sorglega barnalegur að hann sé tilbúin til þess að gefa allt þetta eftir, til að verða smádropi í stærsta spillingarpolli Evrópu?

 

Jú því miður þá höfum við forsætisráðherra sem leggur allt í sölurnar til að þvinga þjóðina þarna inn.  Við höfum fjármálaráðherra sem gengur í hennar fótspor er er afar hjálplegur við að leggja henni liðsinni siti, og við skulum ekki gleyma utanríkisráðherra sem vappar í kring um þau og gerir sitt til að koma okkur þarna inn. 

Það hefur heyrst að bankarnir séu fullir af peningum, það bókstaflega velli út um alla glugga og dyr.  Samt er ekkert hægt að gera fyrr en við fáum meiri lán. Allt er látið reika á reiðanum, aðstoð við landslýð, fyrirtæki og allt sem hér þarf að taka til höndum um.  Allt látið bíða, vegna þess að ríkisstjórnin getur bara gert eitt í einu og þetta eina er Icesave (boðsmiðin in í ESB)

Steingrímur og Jóhanna tönglast sífellt á því hvað töfin hafi nú kostað með að leysa Icesave.  Töfin var fyrst og fremst vegna klúðurs sem þau sjálf gerðu, eða að senda vini sína og pólitíska samherja, sem nenntu svo ekki að hanga yfir þessu.  Svo er ráðist á það fólk sem þó stóð í lappirnar og vildi ekki gleypa bitann hráan.  Og það var ekki fyrr en samstaða milli allra varð að veruleika að eitthvað fór að ganga. 

En skaðinn var löngu skeður.  Jóhanna, Steingrímur, Össur og þeirra aðstoðarfólk var löngu búið að fara út og lofa einhverju, sem á að gera hvað sem er til að halda til streitu.  Og fyrst Steingrímur otar fingri að alþingismanni og hótar skýrslunni góðu, finnst mér líka tilhlýðilegt að skipuð verði rannsóknarnefnd til að kanna hvað þessir forsvarsmenn hafa gert til að þvinga fram óásættanlega samninga við breta og hollendinga. 

Nú þarf að gera þetta allt saman upp.  Fara af stað á ný og fylgja eftir þjóðaratkvæðagreiðslunni.  Því miður verður það ekki hægt af neinu viti ef þessar manneskjur verða innanborðs.  Það er því ljóst að til að árangur náist, sem við getum sætt okkur við, verða þau að stíga til hliðar og það þarf nýtt fólk í brúnna. 

Það verður ekki hægt að byrja ferlið upp á nýtt með þau með í farteskinu. Þau hafa sýnt að þau vilja ekki semja, heldur reyna að halda andlitinu og láta þeirra verk líta betur út.  Þá eru þau komin í mótsögn við sjálf sig.  Og það getur enginn maður gert með góðum árangri.

Það er því lífsnauðsynlegt fyrir okkur að Jóhanna, Steingrímur og Össur Víki úr ríkisstjórninni.  Þar þurfa að taka við aðrir sem hafa sýnt að geta staðið í lappirnar og sætt aðila.  Ég nefni Ögmund til dæmis, og einhver talaði um Guðbjart Hannesson fyrir Samfylkingu, sem forsætisráðherra. 

Ef þetta er ekki hægt, hlýtur stjórnin að renna út í sandinn, því bæði Jóhanna og Steingrímur eru eins og nátttröll ákveðin í að setja undir sig hausinn og halda áfram hvað sem tautar og raular.  Það dæmi gengur einfaldlega ekki upp.  Krafan um að þau víki verður háværari frá hverjum degi, hef ég trú á, líka frá þeirra eigin fólki. 

Við þurfum að láta vita af því skýrt og skorinort að ÞAÐ ER ENGINN MEIRIHLUTAVILJI Á ÍSLANDI AÐ KOMAST Í ESB. 

Icesave ótengt inngöngu í ESB