Lítið ferðasaga, með söknuði og nýjum tímum í vændum.

 

Reykjavík að baki.  Og heimilislífið tekur við.  Þ.e. nýtt líf, ný stefna.  Litlu pæjurnar mínar farnar heim til pabba og mömmu og eins og er erum við ein í kotinu, þar sem Úlfur er í Heydal sér til hressingar hjá henni Stellu og Gísla

En það var gott að fara á Austurvöll og hlusta á þrumandi ræður, hitta fólk sem bar sömu tilfinningar í brjósti og maður sjálfur.  Að vísu átti ég leið upp í Kringlu áður en ég fór á Austurvöllinn, þar var allt yfirfullt af fólki, og bílastæði öll full, hringsól þeirra sem leituðu bílastæðis.   Og ég hugsaði Kreppa hvað!!

Rölti svo niður Laugaveginn, þar voru konur í flottum pelsum að koma gangandi uppá við.  Aðrar skoðuðu í glugga skartgripaverslunar, og unglingar klæddir samkvæmt nýjustu tísku streymdu á móti mér. 

En stemningin var á Austurvelli.

Góð stemning á Austurvelli.

Bloggvinkona mín hér, en baksviðs er ljóst að stjórnmálaflokkarnir eru að reyna að nota sér mótmælin í sína þágu.  Þetta er bara ekki slíkt heldur mótmæli almennings.

Glaðbeittur alþingismaður.  Málið er að litlu flokkarnir eiga ekki upp á íslenskt pallborð því miður, því oftar en ekki eru það einmitt fólkið sem er að reyna að breyta og minnka spillinguna, rétt eins og Frjálslyndi flokkurinn.  En hann er ekki búin að gefast upp.  Þar er gott fólk að vinna að innri málum flokksins og yfirfara málefnasamning og skoða áherslur. Fólk hefði reyndar betur hlustað á hvað þeir höfðu að segja fyrir kosningar, en ekki bara sundurlyndi og framapot einstakra einstaklinga sem alltaf eru skeinuhættir nýjum og ungum framboðum.   Ef við þorum ekki að gefa nýju fólki sjens, þá getum við gleymt nýja Íslandi.

Það var hægt að fá heitt í kroppinn þarna, og veitti ekki af því kalt var í veðri, þó fallegt væri.

Fólk tekur upp nýjar leiðir til að afla sér peninga, þegar hrun verður eins og hér, og örugglega til gleði fyrir þá sem fram hjá fara.

 

Sumir eru lika duglegir við að skapa og koma sínu á framfæri, á skemmtilegan hátt.

Þessi eru örugglega föst í kreppunni, enda sennilega litli jón og litla gunna og geta sig hvergi hrært.

Ísbjarnarblús, en ég tók eftir að ísleski fánin blaktir víða, og að búðir bera miklu oftar íslensk nöfn í dag.  Það er gott að við erum aðeins að eindurheimta þjóðarrembinginn.  Því hann er okkur nauðsynlegur núna, þegar við erum þjökuð af minnimáttarkennd yfir aðgerðum sem við áttum sáralítinn þátt í.

Sumt er þannig að mölur og ryð fær grandað.

Meðan annað breytist ekkert, og verður vonandi alltaf til að minna okkur á það sem við erum.

Og máninn glottir ekki hrímfölur og grár heldur fullur og rauður.

En við lögðum af stað í fögru veðri, sem hélst allann tímann.

Og sólin kominn alla leið.

Hér erum við tvær Ásthildar, ólíkt höfumst við að.  En það er líka allt í lagi, önnur á útleið hin rétt að byrja.

Hanna Sól, verður hún leikari, arkitekt, fyrirsæta eða hönnuður?  Henni stendur allt til boða eins og öðrum íslenskum stúlkum í dag.  Ef þær bara halda sínu striki og láta ekki olnboga sig afturfyrir karlpeninginn.

Við fórum líka á þorrablót á Hellu hjá afa og ömmu Stelpnanna.

Ásthildur á tali við ömmu og örugg hjá pabba.

Hanna Sól og frænka hennar fengu líka að vera með.

Þrír ættliðir, maturinn var í boði húsbóndans sem hafði að mestu séð sjálfur um matargerðina.  En þessi mynd er sett inn sérstaklega fyrir Kollu og Lúlla, flottur barnabarnið ykkar. 

Og stelpurnar fengu Ís.

Vá hvað pabbi er flottur!

Hver annari flottari þessar kvenpersónur!!

Svo var farið í afmæli hjá litla Arnari Milos, en hann varð þriggja ára.

Langflottastur.

reyndar átti Júlíana Lind mín afmæli í gær. 

Innilega til hamingju með 13 árin prinessan mín.

Hvar er ég?

Í fjölskyldugarðinum, að skoða hestana auðvitað.

Selirnir eru líka afar spennandi.

Að horfa á sjónvarpið, er líka ágætt.

Hittum Kristínu frænku, en hún býr í Mexícó.  Er hér í heimsókn hjá börnunum sínum, sem hér eru.

 

Afi og stelpurnar í Smáralindinni.

Þetta er skemmtilegt.

Það var líka gaman að fara í pössun meðan afi og amma skruppu á útsölurnar. Sem var nú meira gert fyrir þær, af því það var svo gaman í pössun.  Við fórum líka í bíó, þær voru reyndar dálítið smeykar og ekkinn í lokin var ekta, þegar þær héldu að söguhetjan hefði dáið.  Við sáum þykknar upp með kjötbollum... eða eitthvað þannig.

Púsl er alveg æði.  En þær fengu líka að fara í bíó. 

Hér er verið að ræða við mömmu á Skype, alvaran leynir sér ekki.

Eða þannig

 

Afi!!!  þessi stelpa er ótrúlega gefandi og kærleiksrík.

Úlfur er góður að hjálpa til.

Svo má taka dansspor, það er gott líka.

Alltaf saman flotta stelpan hún Hanna Sól.

Eins og hún hafi ekki gert annað en að pósa.

Sæt saman.

Himnarnir gráta þegar litlu stelpurnar mínar fara til Vínar.  Nei það er víst bara ég sem geri það.

Landið okkar er fagurt, venjulega á þessum tíma er það hvítt af snjó, en snjórinn er víst bara í New York, París Lundúnum og Jerúsalem.

Þó sést föl á heiðum.

Og klakabrot á fjörðum.

Fallegt engu að síður.

Gæti verið á tunglinu.  Úbbs nei bara Steingrímsfjarðarheiði.

Falleg klakamunstrin í ís á fjörðunum vestfirsku.

Tignarlega rísa fjölliin úr sjó.

Sól alla leið.

Meiri íslistaverk.

Degi hallar.

Klakaböndin mynda falleg listaverk.

Hesturinn skín við síðdegissólu.

Fjöllin speglast í sjónum. 

Og ský mynda dularfulla ramma um hæstu tinda.

Já það má lesa ævintýri út úr þessum skýjum.

Og svo blasir Ísafjörður við. Með kubbann frá öðru sjónarhorni.

Ernirinn og fjörðurinn.  Við erum komin heim.

Brandur og Snúður eru glaðir.  Sigurjón og mamma hans hafa hugsað um þá meðan við vorum í burtu og líka hænurnar.  Svo hér er allt sem best verður á kosið.  Takk fyrir það elskurnar.

 

En hjá okkur Ella tekur við nýr kafli í lífinu.  Nú þarf að huga að vorinu, sáningum og svo uppbyggingu vinnunnar í sumar.  Það er alltaf nóg sem þarf að huga að. 

En í dag er ég hálf lasin, tekst ekki að ná úr mér þessu kvefi og ná upp orkunni.  Það kemur samt fljótlega.

Mikið var gaman að hitta alla sem ég hitti í Reykjavikurförinni.  Suma sem ég hef ekki hitt fyrr, en þekki héðan og reyndar annarsstaðar frá.  Og bara alla.  Og sendi hinum knús sem ég hitti ekki í þetta skipti.

Eigið öll góðan dag.