Undir įhrifum - ķ annarlegu įstandi.

Žaš er įberandi ķ fréttum mikil aukning į innbrotum, įrįsum og annari óįran.  Žaš fer aš verša svo aš borgarar geta ekki um frjįlst höfuš strokiš.  Margir žessara įrįsamanna viršast vera af erlendu bergi brotnir.  Ž.e. viršast koma hingaš ķ žeim tilgangi aš brjótast inn og stela.

Žegar haršnar ķ įri og fólk missir lķfsvišurvęri sitt eša dettur fram af brśninni, tekur viš örvęnting og žį er gjarnan leitaš ķ gleymsku vķmunnar, eša róandi lyfja.

Žegar žjófnaši ber į góma segir fólk gjarnan; žaš į aš loka žessi fķfl inni og henda lyklinum.   Ég veit aš žaš er ófyrirgefanlegt aš brjótast inn og stela frį fólki.  Ég veit lķka aš fólk veršur fyrir įfalli og er jafnvel lengi aš nį sér eftir slķkt, žaš er hręšileg tilhugsun aš einhver ókunnugur hafi fariš um allar manns eigur og rótaš ķ öllu manns dóti. 

Og lögreglan viršist standa rįšžrota og vķsar fólki oft frį.  Fylgir jafnvel ekki eftir įbendingum eins og um notkun stolinna korta og slķkt.

 

Mįliš er bara ekki svona einfalt. 

Bak viš hvert innbrot og įrįs er sorgarsaga og nišurbrot einstaklinga.  Og žessir einstaklingar eiga foreldra, systkini, afa og ömmur.  Oftast fylgir sögunni žegar menn nįst aš žeir hafi veriš undir annarlegum įhrifum. 

Žaš er nefnilega mįliš, žeir sem svona er komiš fyrir eru langflestir bśnir aš missa fótana ķ fķkniefnum og hringišu nešanjaršarsvikamillu sem fólk almennt annaš hvort veit ekki um eša gerir sér ekki grein fyrir.

Žetta byrjar sakleysislega meš aš prófa, sumir žurfa ekki meira, og smįtt og smįtt įnetjast ungmenni žessari neyslu og verša aš lokum svo hįš henni aš žau rįša ekki viš sig.  Žegar žannig er komiš sögu eru žeir venjulega komnir ķ skuld viš dķler sem getur stjórnaš žeim aš eigin vild.  Žvķ žaš er dżrt aš nota eiturlyf og žaš žarf aš fjįrmagna žau meš einhverju móti.

Stślkur eru betur settar aš žvķ marki er hęgt er aš tala um betur settar, žvķ žęr lįta leiša sig ķ vęndi, eša aš žóknast einhverjum gęšingi dķleranna.   Strįkarnir eru žį frekar settir ķ innbrot.

Žannig byrjar hringrįs sem ekki sér fyrir endan į.  Žeir nįst, eru settir ķ fangelsi, fį sektir og žegar afplįnun lķkur er oftast fįtt um śrręši.  Fķkillinn bśin aš koma sér śt śr foreldrahśsum, og ekkert aš leita til.  Žį bķšur žeirra sama hringrįsin, žvķ eftir žeim bķšur sį sem kom žeim žangaš sem žeir eru, og žaš eru enginn griš gefinn, skuldir žarf aš borga. 

Žaš sem mér finnst svo skrżtiš er aš dómsmįlayfirvöld hafa allan hugann viš žessa nešri endastöš, ég man ekki eftir aš stórlaxi hafi veriš stungiš inn eša fundinn, ekki sķšan Steinermįliš ķ Hafnarfirši. 

Minn drengur įtti til dęmis aš taka į sig sök fyrir einhvern svona og óttin var slķkur aš hann ętlaši aš jįta hvaš sem tautaši og raulaši.  Žaš bara stóšst engan veginn og ég verš aš segja rannsóknarlögreglunni žaš til hróss aš hśn hętti ekki fyrr en hśn hafši sannaš sakleysi hans, reyndar meš minni ašstoš.

En aftur aš toppunum.  Dķler er aušvitaš ekki ašalkallinn, heldur er hann millistig milli žeirra sem fjįrmagna og stjórna.  Ég er ósköp hrędd um aš slķkir menn séu einhverjir hvķtflibbar sem eru hreinlega verndašir af yfirvöldum, of hįtt settir til aš hęgt sé aš hrófla viš žeim.   Žetta er aušvitaš hrein įgiskun en samt.  Af hverju er aldrei reynt aš finna žį sem fjįrmagna og stjórna?

Mig minnir aš ķ Bretlandi hafi lögreglan tekiš žį įkvöršun fyrir allmörgum įrum aš hętta aš eltast viš 0 - komma eitthvaš gramm į götunni, sem gerir reyndar ekkert annaš en aš višhalda eftirspurninni, en einbeita sér ķ staš žess aš žeim sem eru hinir raunverulegu skašvaldar.  Žeir sem flytja efninn inn og borga fyrri žau. 

Į lķtill eyju śt ķ ballarhafi hlżtur aš vera aušveldara aš hafa eftirlit meš innfluttningi en į meginlandi.  Ég man vel žegar žetta var allt saman aš byrja og tollvöršurinn minnir aš hann heiti Kristjįn varaši viš žessu og vildi meira eftirlit.  Einhverveginn var ekki hlustaš į hann og eitthvaš geršist sem ég kann ekki aš skilgreina.  En allavega var ekkert gert til aš reyna aš koma ķ veg fyrir innflutning.   Aušvitaš finna menn buršardżrin og er žaš aušvitaš vel, en hvaš svo???  Af hverju er ekki hęgt aš finna žį sem eru į hinum endanum?  Žaš er žarna uppi ķ pżramķdanum.   Žaš er alveg dagljóst aš buršardżr og dķlerar hvaš žį fórnarlömbin sjįlf hafa ekki žaš fjįrmagn til aš kosta innfluttning, hvaš žį įhęttufé žvķ alltaf finnst eitthvaš af innflutningnum. 

Hinar erlendu mafķur sem hingaš venja komur sķnar er svo annaš mįl.  Mišaš viš žeirra heimaland er hér gósentķš, mikiš af allskonar heimilistękjum og skartgripum sem hęgt er aš koma aušveldlega ķ verš.  Sennilega flutt śt ķ gįmum til sölu erlendis. 

Hér hefur ekki mįtt orša žaš aš bišja menn um sakarvottorš žegar žeir koma inn ķ landiš.  Žaš gęti allavega ašeins minnkaš komu žeirra hingaš.  En žaš er eins og stjórnvöld hafi gefist upp į strķšinu viš mafķur og fķkniefni žvķ mišur.  Žvķ ég tel aš žetta snerti į einhvern hįtt allar fjölskyldur landsins,  annaš hvort sem fjölskyldur eša fórnarlömb innbrota.

Žegar sverfur aš og fólk missir fótana er reitt vonlaust og finnst žaš svikiš, getur ekkert leitaš og sķfellt žrengir aš žį brotnar eitthvaš.  Žegar svo fólk fer aš deyfa sįrsaukann meš til dęmis vķmuefnum, hvort sem žaš er vķn eša fķkniefni žį gerist žaš sem viš sjįum nś, hringrįs innbrota, fangelsis žangaš til vonleysiš eitt ręšur og menn taka aušveldasta veginn śt.  Hvert lķf er dżrmętt.  En stundum er eins og yfirvöld lķti ekki į žetta ólįnsfólk sem manneskjur heldur einhverja sem hantera mį eins og žeim sżnist.  Viršingarleysiš og fyrirlitningin er of algjör, og brotna sįlin meštekur žau skilaboš aš hśn sé einskis virši.

Žegar svona er komiš er nęr žvķ ómögulegt aš rķfa sig upp, žvķ ef žaš er reynt er er sjįflstraustiš rifiš nišur og ekkert hald til aš grķpa ķ. 

Žess vegna ętti aš vera bśiš FYRIR LÖNGU SĶŠAN aš setja į stofn lokaša mešferšardeild žar sem ungir fķklar og jafnvel eldri eru skikkašir ķ mešferš ķ staš fangelsis.  Ég bara skil ekki af hverju žaš er ekki löngu komiš į hér ķ landi alsnęgta.  Jś aušvitaš veit ég žaš.  Žau eru einfaldlega ekki talin meš ķ mannlegu samfélagi, setjum žetta pakk inn og hendum lyklinum.  Er einhver hér sem hefur hugsaš svona, eša talaš?

Hver manneskja er dżrmęt, hver manneskja hversu langt nišur sem hśn er kominn į sinn rétt į viršingu og réttlęti, samkvęmt stjórnarskrį į hśn sinn rétt sem afar oft er į henni brotinn. 

Einhver sagši einhverntķman; Sį yšar sem syndlaus er kasti fyrsta steininum. 

Svo mį ķ lokin benda į aš śtrįsarvķkingar eru lķka undir annarlegum įhrifum, žeirra fķkn heitir gręšgi og viršist samvkęmt skilgreiningu yfirvalda vera fķkn sem er lögleg og skiljanleg.


Bloggfęrslur 29. desember 2010

Um bloggiš

Ásthildur Cesil Þórðardóttir

Höfundur

Ásthildur Cesil Þórðardóttir
Ásthildur Cesil Þórðardóttir

Tónlistarspilari

Įsthildur Cesil - Dagdraumar
Jśnķ 2025
S M Ž M F F L
1 2 3 4 5 6 7
8 9 10 11 12 13 14
15 16 17 18 19 20 21
22 23 24 25 26 27 28
29 30          

Nżjustu myndir

  • 2f19c636fb68b249555c5fa250d3e103--russian-image-jellyfish
  • engill-angel
  • jolatre
  • 20171002 121526
  • gasometers-vienna-7[5]

Heimsóknir

Flettingar

  • Ķ dag (26.6.): 0
  • Sl. sólarhring: 5
  • Sl. viku: 38
  • Frį upphafi: 0

Annaš

  • Innlit ķ dag: 0
  • Innlit sl. viku: 31
  • Gestir ķ dag: 0
  • IP-tölur ķ dag: 0

Uppfęrt į 3 mķn. fresti.
Skżringar

Innskrįning

Ath. Vinsamlegast kveikiš į Javascript til aš hefja innskrįningu.

Hafšu samband