28.12.2010 | 12:37

Ný framboð - hvað erum við að hugsa?

Nú er mikið rætt um nýjan flokk sem verið er að komast á koppinn. Það virðist vera mikill áhugi fyrir honum eftir umræðunum að dæma. Þetta getur þó verið stormur í vatnsglasi og menn misst áhugan þegar flokkurinn lítur svo dagsins ljós.

Manna síst ætla ég að andmæla því að fólk komi sér saman um að stofna stjórnmálaflokk. Nógu mikið hef ég talað fyrir því að fólk fari upp úr hjólförunum og skoði aðra möguleika en fjórflokkinn sem er gegnum rotinn og spilltur.

Það sem mér finnst að þessum nýja hægri flokki er hvernig tilurð hans er. Hann er stofnaður nánast utan um eitt málefni, inngöngu í ESB. Forsvarsmenn nýja flokksins gera sér vonir um tugþúsunda meðbyr. Málið er að alltaf skal fara varlega í væntingum. Best er að vona það besta en gera ráð fyrir því versta.

Í fyrsta lagi er það nokkuð augljóst að forsvarsmenn hinna flokkanna sitja nú sveittir við að finna ávirðingar á forsvarsmenn nýja flokksins, sem síðan verður notað til að gera þá ótrúverðuga. Ef ekkert slíkt finnst er alveg eins til í dæminu að það verði fundið eitthvað upp, saga látin fara á kreik sem svo verður illa hrakinn; látum þá afsanna þetta syndrómið.

Í annan stað ef þetta verður eitthvað svipað og með Frjáslynda flokkinn þá verður málsmetandi mönnum sem láta sér detta í hug að fara í framboð gefnar hótanir um atvinnumissi eða eitthvað annað. Þetta verður sérstaklega gert ef útlit er fyrir að nýji flokkurinn fái hljómgrunn.

Það var alltaf sagt að Frjálslyndi flokkurinn væri eins máls flokkur og hann hefði verið stofnaður um sjávarútvegsmálin. Að vísu varð hann til að megin hluta vegna þess að forystumenn hans gerðu sér grein fyrir því sem myndi gerast ef kvótakerfið festist í sessi, einnig börðust þeir gegn því að smábátakerfið yrði einnig kvótavætt. Ég man vel aðvörunarorð bæði Guðjóns Arnars, Sverris Hermansnssonar og fleiri. Allt það sem þeir sögðu hefur komið fram og meira til. Byggðirnar ekki svipur hjá sjón, og menn sviptir eigum sínum og lög brotin.

En þetta mál var mál sem mikill meiri hluti þjóðarinnar vildi leiðréttingu á. Þó náði flokkurinn ekki eyrum landans. Það var mikið til vegna þöggunnar þeirra sem vildu ekki að flokkurinn kæmist til áhrifa. Þeir sáu sína sæng útbreidda ef sú rödd fengi að hljóma.

Það var síðan ráðist á flokkinn með öllum tiltækum ráðum, rétt eins og við sjáum nú vera að gerast með Lilju Mósesdóttur og félaga. Það er mjög alvarlegt þegar fjölmiðlar taka virkan þátt í einelti af þessu tagi, eða standa jafnvel fremst í flokki.

Það er ekki von til þess að lýðræði verði virkt í samfélagi þar sem hver höndin er upp á móti annarri, keppst er við að rakka fólk niður, og ef einhver alþingismaður ætlar að rísa upp fyrir þjóðina, þá er öskrað að hann sé lýðskrumari eða þaðan af verra. Fólki virðist gjörsamlega fyrirmunað að skilja á milli skrumaranna sem vissulega eru allstaðar og þeirra sem vilja berjast fyrir réttlæti og sannleika. Oftast eru þetta snápar frá fjórflokknum, koma nafnlausir og jafnvel með fleiri nikk til að níða niður það fólk sem reynir að vera heiðarlegt.

Það er nefnilega ljóst að fjórflokkurinn vill ekki breytingar, af hverju ætti hann að vilja það? þeir hafa öll völdin og geta skipt gæðunum niður á milli sín. Verstir eru þó hundarnir þeirra sem gelta eins og þeim er sagt að gera til að eyðileggja. Þar er hvorki skeytt um æru né heiður.

Skorturinn á lýðræði er nefnilega okkur sjálfum að kenna. Með kæruleysi okkar og ábyrgðarleysi við að kjósa, hefur það komist á að menn eru nánast áskrifendur að atkvæðum okkar. Þeir geta gengið að því vísu að fá sín atkvæði hvað svo sem þeir hafa gert af sér. Þeir vita sem er að við æpum og öskrum smátíma, svo gleymum við bara öllu saman og í næstu kosningum smala þeir inn sínum atkvæðum á ný. Þeir hlæja svo að sínum hlýðnu hundum, leyfa þeim að gelta úr sér lifur og lungu og vita sem er að það gleymist allt saman yfir kjörtímabilið.

Þess vegna gengur svo illa að koma fram með ný framboð fólks sem vill breyta. Þess vegna er fjórflokkurinn svona sterkur, og getur nánast rottað sig saman um hvað sem er. Þó allir segist vera dauðþreyttir á spillingu og rottun þessara manna, þá vita þeir sem er að það gerist ekkert.

Það er búið að koma upp einhverskonar haldreipum fyrir forystumenn flokkana þannig að enginn má vera samkvæmur sjálfum sér. Við höfum horft upp á þetta undanfarið hvernig farið er með það fólk sem gat ekki samvisku sinnar vegna stutt fjárlagafrumvarpið, og það eftir að hafa reynt allt sem þau gátu til að koma sínum leiðréttingum að.

Er þetta samfélagið sem við viljum hafa? Er það þetta sem við köllum lýðræði? Þessi leikur sem við höfum horft upp á undanfarið þar sem fólk er lagt í einelti bara vegna þess að það hefur reynt að sinna því starfi sem það var kosið til.

Þetta er nákvæmlega það sama sem við upplifðum með Frjálslynda flokkinn, og hefur verið gert til að rakka niður Hreyfinguna, ég man líka eftir því að Ómar Ragnarsson hefur ekki átt sjö dagana sæla, því hann vogaði sér að berjast með landinu.

Þessu breytir enginn nema við sjálf. Við getum ekki látið öðrum eftir að taka ákvarðanir fyrir okkur um hvað við viljum kjósa. Láta ljúga að okkur ár eftir ár. Þó allt annað sé upp á borðinu. Við verðum að fara að horfa á gjörðir en ekki orðagjálfur.

Fyrst og fremst verðum við að þora að breyta til og fara að refsa þeim sem ekki standa sig.