Himnagalleríið opið.

Þetta er tíminn þar sem við sjáum ekki til sólar, þ.e. hún kemur ekki niður til okkar, en það er ekki rétt að við sjáum hana ekki, eða til hennar, því hún speglast svo fagurlega í skýjunum og litadýrðin er mikil, ekkert síðri en jólaljósin á húsum og í görðum.  Bara miklu tilkomumeiri.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Hér verður allt ýmist blátt eða bleikt, jafnvel gult allt eftir því hvernig sólin skín á skýin. 

Himnagalleríið á fullu.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Hér birtir ekki mikið þegar enginn er snjórinn, rétt smádagsljós milli kl. 12 og tvö.  En það gerir okkur ekki mikið, því við sem höfum átt hérna heima lengi erum orðin vön því.  Og bíðum bara eftir að sólin fari að smokra sér niður fjallshlíðarnar smátt og smátt, eftir þrjá daga fer að birta á ný.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Endalaus fegurð og tiginleiki.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Svo er bara að sjá eitthvað fallegt út úr þeim myndum sem birtast manni.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Alveg eins og við gerðum sem börn, liggjandi í grasi og horfandi upp í himininn, þar gat að líta allskonar furðuverur, engla, ísbirni, geimskip og ég veit ekki hvað.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Ef við gefum okkur smátíma og leyfum hugmyndafluginu að fara sínu fram, þá er ekki vandasamt að gleyma sér við skýin. 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Það getur líka verið ágætt að ylja sér með minningum um sumarið.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Muna tindrandi túlípana

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Eða þá rauðu sumar rós. 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Þetta litla dýr er ekki mikill veiðiköttur, húsið er fullt af músum, og hann nennir ekki að hreyfa sig kjáninn sá arna.  Brandur sá alfarið um að halda þessum litlu sætu nagdýrum í skefjum.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Nebb köttur þarf nú ekki að rjúka upp til fóta þó einhverjar mýs séu að athafna sig. 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Það er nefnilega svo gott að lúra.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Ást er......

Eigið góðan dag elskurnar.