Kúlulíf.

Nú fer að styttast í að litlu gleðigjafarnir mínir hverfi á braut.  Þær hlakka auðvitað til og mest þó Hanna Sólin mín.  Hin er meira hugsandi yfir öllu.  Segist vera hrædd.  Ég held að hún skynji að það eru miklar breytingar í vændum.  Hún er eins og amma sín, föst í viðjum vana. 

Sólin og snúllinn.

Amma ég ætla að hjálpa þér að elda matinn, segir sú stutta.

Hrært í sósunni.

Við erum báðar sorgmæddar, amma toguð og teygð þar að auki.

Svo hlæjum við bara að öllu saman.  Vegna þess að þrátt fyrir allt er lífið dásamlegt.

Og Brandur þarf svolítið að siða Snúð til.  Þ.e.a.s. hann er alltaf að reyna að leika við Brand og hann vill ekki svona smábarnalæti.

Það þarf því að taka kettlingin föstum tökum.

Og sætta sig ekki við neitt minna en fulla uppgjöf.

Hér er öskubuska að bíða eftir góðu norninni.

Og Voila eins og hendi veifað komin í danskjólinn.

Ásthildur fékk þessa fínu kórónu á leikskólanum sínum.  Hún var voða stolt svo var líka veisla.

Agalega fín stelpa.

Svo var haldið kveðjupartý hjá Hönnu Sól fyrir vinkonurnar sem hún hefur eignast á Sólborg.  Því miður vantar eina hana Snæfríði en hún er úti á Kanarí.

Auðvitað var svo farið í að máta kjóla, hvað annað?

Þetta er nú einu sinni Prinsessupartý.

Flottar stelpur.

Það er líka gaman að klifra.

Hver annari flottari þessar elskur.

Sumar brugðu sér á hestbak.

Loks var gert virki.  Þannig var allt týnt til sem hægt var að nota í slíkg.

Ísafjörður heldur áfram að vera jafn fallegur, og sífellt bjartari.

Þær náðu þó ekki að drekka sólarkaffi, því það gerum við þegar sólin skín.  Þó hún sé nú komin alla leið niður í Sólgötu.

Hún er samt ekkert langt undan.

Seinasti morguninn í Kúlunni.  Svona er lífið bara.  Það gefur bæði mikla gleði og svo sárar stundir, sem erfitt er að sætta sig við.  Þó heldur lífið áfram og við ráðum hvernig við tökum á því.  Við getum lagst í sorg og sút verið bitur og reið.  Eða við getum hugsað fram í tímann og séð að það borgar sig alls ekki, því það gerir ekkert fyrir mann nema eyðileggja allt það góða og fallega.  Og eftir þennan dag kemur annar, með eitthvað skemmtilegt og öðruvísi.  Svo hitti ég þær einhverntíman aftur og vona bara að þær hafi ekki gleymt mér og kúlunni, afa eða Úlfi. 

Sjáumst síðar kæru bloggvinir.  Og eigið góða helgi.