Rambar Ísland á barmi borgarastyrjaldar?

Þetta hefur hvarflað að mér nú um nokkurn tíma.  Þegar ég les blogg og spjallsíður þá sé ég að fólki er heitt í hamsi.  En ekki bara þar, heldur fólki í kring um mig, þó það sé ekki endilega sammála mér í pólitík, þá samt sem áður brennur ýmislegt á þjóðarsálinni.  Og ef við skiljum flokkadrættina undan, þá er það fyrst og fremst spillingin, óheiðarleikin, feluleikurinn, loforðasvikinn og plottið sem er að fara með hreinlynt saklaust fólk. 

"Ég verð að viðurkenna" sagði einn við mig í dag, "þegar þú byrjaðir að tala um utanþingsstjórn leist mér ekkert á slíkt, en núna" sagði hann," skil ég að það er það eina sem kemur til greina".  Og þetta er stuðningsmaður þessarar ríkisstjórnar.

Ég les um svikaplott upp á upphæðir sem ég geri mér ekki einu sinni grein fyrir hvað þýða, frekar en ég veit hve langt er til tunglsins, svona ímyndarlega séð.  Brosandi svikahrappar með allt sitt á hreinu í Tortola og Langbortistan stillandi sér upp fyrir framan myndavélar og náttúrulega alsaklausir.  "Gjaldþrota gamlir jakkafatagaurar sem sagt er að aki um á milljónajeppum, uppþornaðir pólitíkusar sendir til að semja um erfið milliríkjamál, sem vitað er að hafa enga getu í slíkt eða settir í stjórnir banka.  Lögfræðingar, bankastjórnendur, allskonar leiðtogar sem ekki má hrófla við...... og svo gleymnir ríkissaksóknara sem gleyma jafnvel hvað mágkonur þeirra heita og jafnvel synir.  Og allt er þetta í lagi og ekki hægt að hrófla við neinu af því að lagabálkar búnir til að þeim sem vilja geta sleppt skúrkunum, virka ekki á svona aðal.  En svo les maður líka um örvæntingafulla foreldra unglinga sem tóku þátt í búsáhaldabyltingunni, af unggæðishætti gengu ef til vill aðeins of langt, en mest skilst manni hafi verið ofsagt um sektir, að þar á enga miskunn að fá.  Þeir skulu sitja í fangelsi hundeltir af saksóknara eftir saksóknara eftir því sem fyrsti saksóknarinn er of kærulaus, lesblindur eða bara jafn spilltur og allir hinir neyddist til að hætta við málsókn.

Og ég spyr, með lítið barnapartý heima hjá mér litlar stelpur að kveðja litla dóttur dætur mínar tvær sem eru að fara til Vínar, og vegna ástandsins koma ekki heim í sumar.  Því það er miklu ábatasamara fyrir dóttur mína að vinna í Vín, en að reyna að koma heim í sumarfrí, HVAÐ ER AÐ OKKUR?  AÐ LÁTA ALLT ÞETTA YFIR OKKUR GANGA ENDALAUST.

Erum við frosin, hrædd eða trúum við lyginni sem er troðið ofan í kokið á okkur á hverjum degi?

Hvað er að þegar bara nokkur hundruð manns nenna að mæta á Austurvöll til að mótmæla þessu öllu? Í stað þúsunda?

Við erum vel upplýst fólk, við getum fylgst með fréttum, og þó þær séu einhliða og alltaf fylgjandi ráðandi öflum eða peningafólkinu, þá getum við bæði lesið um þetta á netinu og skoðað það í erlendum fjölmiðlum.  Samt sem áður sjáum við ennþá einfaldar húsmæður/húskarla úr sveitinni mala eins og foringjar þeirra vilja, velmenntaða sérfræðinga tala annað hvort gegn eigin sannfæringu eða með loforð um vegtitla eða gott starf í Brussel.

En almenningur brennur.  Og hvenær gerist það?  Þegar stjórnvöld og kyndarar fjórflokksins ganga of langt?  Ganga svo mikið of langt að það kviknar í púðurtunnuni. 

Íslenskir kjósendur bera mikla ábyrgð.   Þeir hafa nánast gengið að kjörborðinu og kosið algjörlega ábyrgðarlaust í yfir 20 ár, með lyginni og loforðunum sem hafa verið svikin jafnóðum, en alltaf verið fyrirgefið af sauðunum.

Það er kjósendum að kenna að við erum komin í þessa óþolandi aðstöðu með kæruleysi sínu um atkvæði sitt og meðvirkni, látandi ljúga að sér endalaust með smjaðri og smeðjulegheitum.  Svo er öllu gleymt eftir kosningar og mennirnir sem lofuðu öllu fögru komust fram með sitt, og þá kemur þeim ekkert við litli jón og gunna lengur fyrr en eftir fjögur ár.  En hvað þá? jú litli jón og gunna eru annað hvort búin að gleyma þessu öllu eða halda að nú sé þetta öðruvísi.  Er nema von að maður vilji að fólk fari í greindarpróf til að geta kosið?

Já ég spyr rambar Ísland á barni borgarastyrjaldar?  þegar stórt er spurt verður oft lítið um svör.  Það var einu sinni sungið lag af Pálma Gunnarssyni sem hét; Af litlum neista verður oft mikið bál.

Hvenær verðu lítill neisti að stóru báli sem ekki verður auðvelt að stöðva?  Ég sé öll merki þess að það geti gerst fyrr en seinna, ég finn það líka á sjálfri mér að það er suttur kveikjuþráðurinn orðin í mér. 

Málið er að yfirstéttin, pólitíkusarnir og útrásargaurarnir og fólki sem þeir eru að raða á jöturnar eru svo langt frá okkur hinum að þau einfaldlega gera sér enga grein fyrir að bálkösturinn er nú þegar hlaðinn, það er búið að hella bensíninu yfir og nú er bara eftir þessi litli neisti.  

Ég álít að það sé ekki spurning um hvort heldur hvenær.  Það eina sem ég get sagt er að ég vona að þeir sem eru yfirvegaðri og rósamari verði ofan á og haldi aftur af þeim sem mest eru örvæntingarfullir.  Það veit enginn hvenær sál hefur fengið svo mikið nóg að hún sleppi sér.  þegar allt er horfið lifibrauðið húsnæðið framtíðin og það sem maður lifir fyrir þá verður hættan sú að fólk ræður ekki lengur við ástandið.

Ef einhverjum finnst þetta óhugsandi, vil ég benda þeim sama á að ég var í Serbíu í sumar.  Þar geisaði stríð milli ættbálka fyrir bara nokkrum árum.  Menn drápu mann og annan.  Ég kynntist þessu fólki í sumar, margir af þeim höfðu lent í því að vera fluttir nauðungarflutningum frá Króatíu yfir landamærin.  Það var alltaf sagt að Serbar væru óargadýr.  Það fólk sem ég kynntist og var þverskurður af serbum, reyndust vera fólki eins og ég og þú.  Yndislegt gott fólk, glaðlegt og hamingjusamt.  Þó gerðist einmitt það að upp úr sauð svo svakalega að menn drápu fyrrverandi nágranna sína miskunnarlaust af minnsta tilefni, Þar voru hvorugir saklausir króatar eða serpar.

Það þarf því örugglega að fara varlega í að ýta þjóðinni svo út í horn að hún eigi sér ekki viðreisnar von.  Og það er bara ekkert svo langt í það því miður.   Sérstaklega þegar maður upplifir að það eru nokkrir fíflabeinsturnar sem rísa hátt og þar situr fólkið og gín yfir eignum, lífi og limum þjóðarinnar.  Þegar fólk skynjar að það húsnæði sem það hefur stritað fyrir er svo bara selt á brunaútsölu til gæðinga ráðamanna.  Og tól og tæki sem áttu að skapa lífsviðurværi fer sömu leið.  Að bankarnir sem hafa ráð manna í hendi sér, eru að úthluta sérgæðngum því sem verið er að taka frá almúganum.  Þá segi ég hingað og ekki lengra.   Það er þegar farið að tala um bæði fallöxi og gapastokk á Austurvelli.  Ég mæli nú frekar með því að þar verði reist útisena, þar sem hægt verður að setja spillingaröflin upp á og rassskella þau í augsýn þeirra sem misst hafa allt sitt. 

Þó að það bjargi ekki tapinu, þá getur bara vel verið að það hjálpi sálartetrinu að sjá sjálftökfólki og þá sem hjálpuðu því til þess og jafnvel tóku þátt rassskellt ærlega á Austurvelli.  Ég minni á að það gerðist einmitt hér á Ísafirði að yfirvald var rassskellt upp við staur á Silfurtorgi.  Við getum allt sem við viljum með samtakamætti. 

 

Takk fyrir mig.