Eru menn ekki að grínast?

Svei mér þá ég starði á þingkonuna og búsáhaldabyltingarsinnan í fréttunum í gær, og var að spá í hvort þetta væri spaugstofan eða hvað.  http://dagskra.ruv.is/sjonvarpid/2009/09/06/ Það á sem sé að nota nokkra milljarða af litlu sameiginlegu fé þjóðarinnar til að byggja háskólasjúkrahús.  Gríðarleg frjárfesting og mikill mannafli.  Ég get svo svarið það.  þau falla eitt af öðru vinstri grænu hetjurnar sem ég hélt í fáfræði minni að væru fyrst og fremst að hugsa um heill íslenskrar þjóðar.  En sé svo að þau eru einungis að hugsa um eigið rassgat.  Álfheiður Ingadóttir, það er bara ekkert vit í því að leggja þennan pening í háskólasjúkrahús, meðan við erum að skera niður í heilbrigðisgeiranum, loka skurðstofum og fækka starfsfólki.  Þið eruð væntanlega að grínast, hafið ákveðið að við þyrftum að hlæja svolítið, það ku vera gott fyrir heilsuna og sálarlífið.  Ef þér hins vegar var alvara þarna í fréttunum í gær, þá verð ég að segja að þú varst aumkvunarverð að þurfa að standa þarna eins og illa gerður hlutur og setja þetta á borð fyrir okkur sem erum að missa allt út úr höndunum á okkur, erum að spá í hvort við eigum fyrir salti í grautinn á morgun, hvað þá borga fyrir skólamat, tryggingar, skatta og aðrar álögur sem sífellt hækka.

Þið eruð bara ekki í lagi, verð að segja það hreint út.  Það ætti að taka helmingin af laununum ykkar, og síðan setja bæði ykkur og alla aðra pólitíkusa í sama fasa og aðra lífeyrisþega.  Meðan þið skynjið ekki hvað er að gerast í þjóðfélaginu, þá þarf að grípa til þess að þið virkilega finnið til þess í pyngjunni. 

Samtrygging og spilling meðal ykkar sem trónið þarna uppi er algjör.  Og íslenskur almenningur er svona um það bil að fá alveg nóg af ykkur.  Það hefur nefnilega komið í ljós, sem maður vildi ekki trúa, að það er sama rassgatið undir ykkur öllum, hvort sem þið kallið ykkur vinstri græn, samfylkingu, sjálfstæðisflokk eða framsókn.  Skrifa með litlum staf til lítilsvirðingar. 

En það er hingað og ekki lengra, vinsamlegast hættið strax að hugsa um háskólasjúkrahús, meðan þið getið ekki mannað þau sjúkrahús sem fyrir eru í landinu.  Þetta blaður um að það skapi svo mörg störf eru hlægileg eða sorgleg eftir því hvernig á það er litið.  Vinsamlegast annað hvort farið að reyna að setja ykkur í spor okkar sem erum að missa tökin og falla í vonleysi, eða segið af ykkur og farið fram á að hér verði sett á laggirnar utanþingsstjórn, eða þjóðstjórn.  Það er orðið hverjum manni augljóst að þið ráðið ekki við ástandið.  ´Hér er klæmst á ESB og Icesave út og suður, eins og það sé það eina sem þarf að gera í augnablikinu.  Jæja ég get sagt ykkur að það er einfaldlega ekki á dagskrá.  Því hér bíða miklu fleiri og brýnni mál að sinna. 

Það er komið nóg. Hingað og ekki lengra.  Nú þarf að endurvekja mótmælin á Austurvelli og á öllum stöðum um allt land.  Til að láta ykkur vita að við viljum þetta ekki lengur.  Við viljum fá réttlæti, tryggingu fyrir því að við getum staðið teinrétt og borgað það sem okkur ber, (ekki meira) og við viljum að börnin okkar séu ekki sett á ævilangan skuldahala, bara af því að þið berið einhverja fáránlega ofurtrú og bleyðugang gagnvart útlendingum. 

Segi nú ekki margt.  En þetta var held ég dropinn sem fyllti minn mæli. Það á sem sagt bara að huga að Reykjavík, háskólasjúkrahús og tónlistahöll.  Þið eruð bara ekki í lagi segi og skrifa. En sagan mun dæma ykkur og það mun verða þungur dómur að lifa með.  Þið megið aðeins huga að því. 

Til hamingju með afmælið Bára mín!

Í gær þann 6. september átti stúlkan mín afmæli.  Ég sé litlu stúlkurnar mjög mikið í mömmu sinni.  Hún var alla tíð afskaplega dugleg og ákveðin einstaklingur.  Strákastelpa, alveg eins og ég var þegar ég var lítil.  Ég er mjög hreykin af henni hvað hún er dugleg við að láta draum sinn rætast.  Alveg vrá því að hún var pínulítil ætlaði hún að verða dýralæknir.  Enda var húsið alltaf fullt af gæludýrum, fuglum, köttum, naggrísum og ég veit ekki hvað og hvað. 

Við pabbi hennar erum afskaplega glöð yfir að geta hjálpað henni með því að annast prinsessurnar hennar meðan hún er í námi.  Þær eru svo sannarlega gleðigjafar.  Æ hvað allt verður tómlegt eftir að þær fara sagði afi í gær.   Og já, svo sannarlega verður lífið snautlegra þegar þær hafa yfirgefið hreiðrið.  Þangað til njótum við samvistanna við þær.  Og fylgjum mömmunni eftir með því að senda henni myndir og láta hana vita að við elskum hana rosalega mikið.  Innilega til hamingju með afmælið í gær elsku Bára mín.

Og knús frá okkur öllum.