Sitt lítið að hverju.

Þið verðið að afsaka mig kæru bloggvinir, ég er orkulaus og vitlaus þessa dagana.  Bæði hefur Ásthildur verið lasin og ég líka, og svo bara þetta vesen hjá okkur hjónum. 

En ég ætla að setja inn nokkrar myndir.

Það flæða hormónar hér um allt heimilið.  Stóri strákurinn okkar fékk að halda bekkjapartý í gærkveldi, hér er hann að undirbúa tónlistina. 

Farðu frá ég þarf að komast framhjá.

Nei ég fer ekki fet, ég má sitja hérna.

Þú ert fyrir mér, viltu gegna!

ég bíð eftir að þú farir frá.

Þá keyri ég bara á þig.

Jæja þá.

En ég má fá hjólið.

Nei láttu það vera!

ég er að hjóla...

Nei ég má núna...

ég ætla að hjóla núna....

Stelpur stelpur, þið megið ekki rífast svona.  Við skulum bara koma og gera eitthvað annað skemmtilegra.

Við skulum bara koma og setja Dóru í tækið...

Smá systrakærleikur. 

Nú er allt að verða klárt fyrir partýið.

Við aftur á móti áttum inni matarboð niður í Neðsta.  Í tjöruhúsinu sem er frábær veitingastaður, rekinn af Magga Hauks og Ragnheiði Halldórsdóttur. Þangað kemur fólk allstaðar að úr heiminum til að borða fiskiréttina sem þar eru matreiddir af snilld.

Og það þarf að fínstilla græjurnar.  Þessir piltar standa mörgum fullorðnum á sporði þegar kemur að DJ hlutverkinu.  Þó ekki séu þeir háir í loftinu.

Hér er náttúrulega eitthvað á seiði.

Við erum komin niður í Neðsta Kaupstað.  Elstu samstæðu hún á landinu held ég bara.

Meðan við biðum eftir að maturinn yrði framreiddur var farið aðeins niður í fjöru.  En það var hlaðborð og við vorum frekar snemma.

Litla stúlkan og hafið.

Bless stóra haf.

Eins gott að grufla ekki á henni þessari. Ég man ennþá hvað mig sveið í hendurnar, þegar við vinkonurnar vorum niður í fjöru að handfjatla marglittur.  Varst það ef til vill þú Dísa mín sem varst með mér þá.

Það er óhætt að segja að maturinn var algjört lostæti.  Og þarna má sjá skreytingar frá syni mínum.  Steinana hans  hér og þar.

Hér er allt í gömlum stíl og upprunalegt, hrátt en óskaplega vinalegt.  Og þjónustan ljúf og góð.  Enda sækir fólk í að komast til að borða hér, bæði íslendingar og útlendingar, sem hafa lesið um eða heyrt af þessum frábæra veitingastað.

Og hér er allt til staðar, líka fyrir litlar stúlkur sem þurfa eitthvað við að vera.

Fiskurinn er glænýr, og flakaður sama daginn, og hér stendur Dóri sveittur við að steikja hann ofan í svanga matargesti, sem greinilega voru mjög ánægðir með það sem þeir fengu.  Enda var úrvalið gott. Kærar þakkir fyrir mig bæði vertar í Neðsta og svo Júlli minn.  

Og partýið var í fullum gangi þegar við komum heim.

Það var búið að færa allt út í góða veðrið.  Veit ekki hvort nágranninn var hrifinn, því hávaðalaust er þetta ekki.  En Doddi lætur sér ekki allt fyrir brjósti brenna.

Þau er flott þessir krakkar, sem eru að verða táningar og lífið blasir við þeim, vonandi gott líf.

Þau eiga allavega rétt á því að við stöndum vörð um þau og látum ekki misvitra stjórnmálamenn gera einhverjar vitleysur sem stofna þeim í hættu eða á skuldaklafa.  Við verðum að vernda þau með öllum ráðum, og þau ráð hljóta að vera að berjast með öllum tiltækum ráðum gegn vitleysugangi stjórnmálamanna að þeir vilji frekar sleikja skósóla útlendinga en að vernda hagsmuni þjóðarinnar.  Það segi ég og skrifa.