Ljósbrot og annað fallegt

Það var yndislegt veður í dag, við fórum í sund á Suðureyri, en í eftirmiðdaginn fór að hellirigna, eins og hreinlega við miðbaug, og rignir enn.

En fyrst ein prinsessumynd.

Dimma, sól og regn og ylur, þegar þetta allt spilar saman verður úr því symfónía sem leikur fullkomið lag til dýrðar jörðinni.

Bara eitthvað svo dularfullt og yndislegt.

Leikur að ljósi og skugga.

Svona alveg til að leika sér með.

svona er þetta auðvitað í raunveruleikanum

En hvar endar raunveruleikin og hugleikurinn tekur við?

er það ekki bara undir okkur sjálfum komið?

Í hverju liggur svo fegurðin?

Ef til vill bara í því smáa og einfalda.

Því stundum leitum við langt yfir skammt í leit að lífsfyllingu. 

En þetta er bara svona smábrot af þankagangi.

Kúlublogg.

Hið daglega lík í kúlunni gengur sinn vanagang.

Fyrst er það Ísafjarðarmynd.  Logn í dag, eftir kuldakast og rigningu. 

Það er ennþá verið að prinsessast, og nú er sú litla ennþá ákveðnari en sú stóra.

 

Afi og stelpurnar fara reglulega saman á bókasafnið og fá sér bækur til að lesa á kvöldin.  Og þeirri stuttu þykir afskaplega gaman af dýramyndum, meðan Hanna Sól vill helst prinsessubækur.

Þetta er ugla, hún segir UHUU!

Sorró er í pössun hjá okkur, og Ásthildur hefur mikinn áhuga á því sem hann gerir.

Það þarf að fylgjast með því sem hann étur til dæmis.

Og passa upp á hann.

Hanna Sól með rabbabara.. eða sólhlíf.

Sigurjón.

Fröken Evíta Cesil.

Símon Dagur að spjalla við ömmu sína.

Amma taktu mynd af mér

Evíta er mjög ánægð með litla bróður sinn.

Hanna Sól og afi.

Ætli þetta sé ekki bara samlestur  eða góðanótt sögur.