Nokkrar myndir.

Ég er bókstaflega á haus þessa dagana.  Get svo svarið það.  En svo hægist um þegar líða tekur á júní.  Núna þarf ég eiginlega að gera allt í einu og vera allstaðar.  En svona er lífið.

Ég er sár vegna Júlla míns, pabbi hans þurfti að fjarlægja hluti sem hann átti upp á lóð, þegar við opnuðum garðplöntustöðina.  Hann fór með þetta niður að Ásel steypustöðinn.  Og þar hafa óprúttnir aðilar eyðilagt og skemmt mikið fyrir honum.  Einnig hafa horfið fiskar frá honum.  Hann er að vonum sár og eyðilagður.  Strákgreyið, sem er að reyna að bjarga sér bæði upp úr fyrra lífi og svo fjárhagslega.

Hér er eitt blómið hans mölbrotið og búið að rjóða rauðri málningu yfir steinana.

Hellur sem hann keypti til að smíða plattfiska úr, hér með rauðri málningu og margir brotnir.

Það hefur þurft virkilega ákveðni til að brjóta sporðinn af þessum fiski.  Hvað gengur fólki til að gera svona lagað?

Hann saknar líka nokkurra stórra fiska, ég á einhversstaðar myndir hef bara ekki tíma til að setja þær inn núna.  Það væri ágætt ef einhver veit hver hefur verið hér að verki, eða jafnvel tekið eitthvað af verkunum hans.

en að heldur glaðlegi hlutum, hér er enn ein drottningin Koresia heitir hún.  Í dag bjargaði ég líka litlum þrastarunga frá Brandi.  Og lét hann í hendurnar á Hjörvari, dreng sem vinnur hjá mér upp í garðplöntustöð hann tók að sér einn unga um daginn og sá er orðin aldeilis pattaralegur, vona að þessi nái sér, hann var dálítið særður eftir kattarfjandann.

En hér koma ferðalangarnir heim aftur, hressar og kátar.

Jamm það er notalegt að vera komin heim.

Alltaf sami dugnaður í Hönnu Sól.  Hér er hún að renna til borðinu, því þau eru að fara að borða skyr.

Í kvöld sagði hún við afa sinn, að hún yrði að drekka vatn til að líkaminn þornaði ekki upp, og það ætti ekki að drekka kalt vatn og ekki heit, og millistigið þar væri volgt vatn. 

Hún var líka dálítið einmana, sagði hún við afa, svo hann varð að leggjast hjá henni smástund, amma var að reyna að svæfa hitt litla dýrið, sem var aldeilis ekkert á því að fara að sofa.  Hún söng og söng, m.a. þrír litlir apar sitja upp í tré, þeir eru að stríða krókódíl, þú nærð ekki mér, þá kom hann herra krókódíll svo hægt og rólega og AMM.....  Svo byrjaði hún að syngja Ó pabbi gef mér rós í hárið á mér, því tveir litlir strákar eru skotnir í mér.   ég hélt að ég yrði ekki eldri.

En það var sumsé við að borða skyr.

En ég skrapp líka aðeins út í gærkveldi, við hittumst nokkur skólasystkin, og fermingar.  Lára Oddsdóttir sem býr fyrir austan og Elínóra sem býr í Borgarnesi voru staddar í bænum, svo okkur datt í hug að hittast og spjalla.  Það var gaman að rifja upp ýmislegt skemmtilegt frá skólaárunum.  Þessar eru reyndar settar inn fyrir hana Dísu mína.

Já við hlógum mikið og spjölluðum.  Þau voru reyndar í kaffi og vatni en moi fékk mér rauðvín.

Held svei mér þá að ég hafi kippt aðeins, því ég var svo þreytt.  en við verðum alltaf einhvern veginn nánari eftir því sem tíminn líður.  Við vorum rosalega ósamstæður hópur í skólanum, en með hverjum hitting verðum við meiri vinir og meiri væntumþykja, það er notalegt.

En ég sá myndasýningu þarna á Edinborg.  Ágúst Atlason er með ljósmyndasýningu, myndir þrykktar á striga sýndist mér.  Þetta eru gífurlega flottar myndir, hann er snillingur.

Datt í hug að setja hér inn tvær myndir eftir hann til að sýna ykkur.  Þeir sem vilja sjá fleiri verða að skoða þær niður í Edinborg.

Þetta er reyndar gamalkunnugt myndefni ekki satt!!  Hvet fólk til að fara og skoða.

En í dag var stóri dagurinn hjá Ásthildi Cesil, hún var að fara í fyrsta sinn á Sólborg, og amma fór með.

Það þarf náttúrulega að máta töskuna og svona.

Hér eru þær komnar í leikskólann.  Amma fékk leyfi til að taka nokkrar myndir af þeim til að sýna.

Hér er allt nýtt fyrir manni, og sú stutta dálítið varfærin.

Hún fékk að púsla hún elskar púsluspil.  Hér er verið að leggja lokahönd á hehehe..

Í útiverunni kom stóra systir strax til aðstoðar.

Hún er svo hjálpleg við litlu systur sína

Það er nú munur að eiga slíka stóru systur.

Svo má auðvitað hafa gaman af þessu líka.

Leika leika leika.

Þetta er bara skemmtilegur leikskóli.

Svona er inngangurinn, það er til að fá smá ævintýrablæ á allt þegar þau koma inn, þau koma inn í ævintýraveröld.  Mér finnst það mjög skemmtileg hugsun.

ein algjörlega búin eftir heimkomuna úr aðlögun. 

Svo eru nokkrar myndir sem pabbi þeirra tók í Þórsmörk.  Læt nokkrar fljóta með.

Hanna Sól er vön hestum, og sú litla var orðin ansi kræf svona í lokin.

Það er gaman að klappa hestunum.

Og vera á baki. 

En ég segi bara góða nótt elskurnar, og vona að þið hafið þolinmæði með mér, ég lofa að vera miklu duglegri að kíkja við hjá ykkur, þegar þessari törn líkur.  Góða nótt og sofið rótt.  megi allir góðir vættir vaka með ykkur öllum og vernda. 

 

 

Stelpur á leið heim.

Ég er bókstaflega á kafi, núna er aðlögun fyrir Ásthildi litlu á Sólborg.  Ég ætla að setja inn nokkrar myndir í kvöld. 

En Þói vinur minn sendi mér þessa mynd af stelpunum að koma heim, með pabba sínum á flugvellinum.  En þær eru rosalega ánægðar með að vera komnar heim aftur. Það gekk vel með Ásthildi í aðlögun í dag, svo vonandi slepp ég fyrr, nóg er að gera.

Pabbi greinilega dálítið stressaður, en það þurfti að greiða og gera sig fínar fyrir ömmu í kúlu. 

Takk fyrir myndina Þói minn.