Vorið beint í æð.

Vorið er komið.  Ég skal sýna ykkur það, svo ekki verður um villst.

Sonur minn tók þessar myndir.  Hér eru börnin mín í sveitinni og það er mikið að gerast þar.

Hér er Aron Máni með lambið sitt, og það er gimbur, hún hefur fengið nafnið Hanna Sól.

Hér er Hanna Sól, með Hönnu Sól og báðar kunna að sitja fyrir.

Já Aron Máni og Hanna Sól og Hanna Sól og Ásthildur.

Krakkar og kindur í jötu.

Þau undu sér vel innan um dýrin.

Þær voru ekki smeykar skotturnar mínar.

Já hér er ær að byrja fæðingu.  Líknarbelgurinn kominn.

Nýtt líf að fæðast, er það ekki dásamlegt?  Er það ekki einmitt vorið?

Þær eins og við upplifa sársaukan sem fylgir útvíkkun og hríðum.

Og Aron Máni togar í litla lambið sem er að koma í heiminn.

Úlfur fær að taka á móti því næsta.

Allt er þetta samt undir öruggri stjórn bóndans eða bændanna, hjónanna á staðnum ömmu og afa Arons og Kristjáns Loga.

Móðurástin er alltaf sú sama, hvað sem dýrið heitir, hvort sem það er maður eða maur.  Þannig erum við bara. 

Svo er ágætt að fara bara og gefa öndunum.  Þar er ekki erfið fæðing, eða þannig þar sem þær eignast egg og þurfa svo að liggja á, það krefst þolinmæði en ef til vill ekki sama sársauka.

En þetta elskurnar mínar er vorið beint í æð. 

Suðurferð, fundur og vinafagnaður.

Ég skrapp suður, þurfti bæði að fara á BUGL og miðstjórnarfund hjá Frjálslynda flokknum. Mikilvægasti fundur frá byrjun hugsa ég.  En við fórum með öll börnin.  Þau voru frábær alla leiðina báðar leiðir stillt og góð. 

Daginn sem ég fór kom í heimsókn til mín yndisleg vinkona frá því ég var yngri, en eins og góð vinátta þá er hún tímalaus.  Elsku Gunnþórunn mín, mikið var gaman og gott að hitta þig hér og ekki síður í sumarbústaðnum þínum og íhuga með þér og frábærum konum.  Þúsund þakkir fyrir mig

Þú ert ein af þessum alþýðuhetjum sem ert að vinna á fullu í góðum málum, en í kyrrþey.

Í bílnum á leiðinni, þau voru frábær börnin á leiðinni.  Þó beltin sjáist ekki hér, þá voru þau allan tímann spennt í bak og fyrir, ég set ekki mína gimsteina í neina hættu, þau eru framtíðin.

Dáist alltaf að þessu fallega köflótta fjalli á ströndum, veit ekki hvað það heitir en það er alltaf svona fallegt á þessum tíma.

Það var auðvitað stoppað á leiðinni hér erum við rétt utan við Sauðfjársetrið við Sævang, hvar maður spilaði nú oft hér áður og fyrr fyrir dansi, og lék meira að segja leikrit.

Dýrgripir fjörunnar eru óumdeilanlegir.

Himnagalleríið var svo sannarlega opið í þessari ferð get ég sagt ykkur.

Í allri sinni tign og fegurð.

Og ég get sagt ykkur sem ekki vitið að það er ekki á mörgum stöðum sem himnagalleríið er svona ferskt og fallegt eins og hér, því hitamistur er víðast hvað í heitari löndum.  Þess vegna held ég að túristarnir dáist ekki síður að þessari himnafegurð en landslaginu.

Og ósnortinni náttúru þessi listaverk eru meiriháttar og algjörlega ókeypis.

eins og svart og hvítt, bleikt og blátt... andstæður sem eiga hvergi sinn líka eða mjög fástaðar.

En þau í aftursætinu sátu hljóð og stillt, horfðu á myndir og svo var farið út að hlaupa eða skoða.

Sumir voru að pússla.

Hinir horfðu á teiknimyndir.

Málverk eða íslenskur vorhimin?  Jamm einmitt íslenskur vorhiminn.

svo vorum við komin á gistiheimilið að Einholti þar sem pabbi vinnur.  Og það var gott að hitta pabba sinn.

Slaka á og fá sér gúrku og svoleiðis, þetta er jú gúrkutíð.

svo má lika fíflast smá.  Þetta gistiheimili er vel staðsett, herbergin stúdíóíbúðir, litlar en ósköp notalegar, með sjónvarpi og öllum þægindum.  Ódýr gisting, enda var fullbókað eftir 1. maí af útlendingum.

en það voru ekki bara stelpur að hitta pabba sinn stubbur var að hitta mömmu sína, hann vildi endilega kaupa blóm og færa henni.  Það var fallegt.

Það var svo lesið eins og venjulega allt á sínum stað.  En auðvitað sá pabbi fyrst og fremst um þetta allt saman meðan á dvölinni stóð.

ég sagði ykkur að ég hefði farið á miðstjórnarfund hjá Frjálslyndum.  Það var gagnlegur og góður fundur.  Mikill hugur í okkar fólki, og þar var ákveðið að halda áfram og brjótast aftur upp á við.  Að vísu erum við bara núna á byrjunarreit.  Enginn á launum hjá flokknum, og engir peningar, en við eigum okkur sjálf og góða málefnaskrá, sem við viljum ekki að glatist.  Virkilega hæfir og góðir einstaklingar sem vilja leggja sitt af mörkum og vinna flokknum brautargengi.  Það sem mestu máli skiptir er sennilega að með því að enginn er lengur á launum eða slíku, þá losnum við við fólkið sem er bara þar til að ná sér í aukabitling eða sækjast eftir stöðu eða peningum.  Þá eru bara eftir þeir sem vilja vinna láta að sér kveða með bjartsýnina og gott hugarþel að vopni.

Þetta var fullskipaður miðstjórnarfundur og mjög gagnlegur og góður.

Og við erum full af bjartsýni, svo er bara að sjá hvert það leiðir okkur öll. Allavega var snarfelld tillaga frá ´Magnúsi Þór um að halda nýtt landsþing og kjósa nýja forystu.  Þar var snarfellt með öllum greiddum atkvæðum nema atkvæði Viðars Guðjohnssens og hjásetu Sturlu.  Enda hefur verið mikil endurnýjun í bæði miðstjórn, stjórn og ýmsum ráðum og nefndum flokksins.

Sólarlagið er fallegt í henni Reykjavík, eða var þennan dag allavega.  Hina dagana var rigning og rok. 

Þessar myndir eru teknar upp í rimahverfinu.

Þar hitti ég aðra góða vinkonu mína.  Og þá þriðju upp í Borgarnesi hana Ingibjörgu Guðmundsdóttur í BG, sem kom og heilsaði upp á mig.  Ég er heppinn að eiga svo marga góða vini.  En reyndar marga sem ég komst ekki af að hitta eins og Dísu mína Gríms.

Svo var haldið heim.  Stubburinn vildi endilega að við tækjum mynd af kókdósinni.

Og víst eru fjöllin glæsileg í Borgarfirðinum.

Þau gengu svo upp á Grábrók Úlfur, Hanna Sól og afi, meðan við Ásthildur sátum í bílnum og hlustuðum í hundraðasta skipti á Abbabbbabb, sem ég ætla að hvíla mig leeeeeengi á.

Hanna Sól pósar fyrir afa í fjörunni í Bitrufirðinum.

Meðan sumir borð epli og vilja ekki fara út hehhehe

Hér erum við aftur á móti í Botni í Mjóafirði.

Lítil krýli þurfa að fara út og hlaupa af og til.

gaman að henda steinum í ána.

Þá er um að gera að miða vel.

Vestfirsku alparnir... ekki þessir á suðurfjörðunum, heldur þeir norðari.

Og gott að hafa tölvuna og geta horft á mynd, styttir tímann ótrúlega mikið.

Og hér blas við fjöllin mín.  Og ferðin senn á enda gott að koma heim. Allir glaðir að komast aftur í rútínuna.  Og ekki sakar veðrir hér, sól og blíða.

Segi bara hilsen elskurnar og takk fyrir mig og hlý orð.  Þið eruð yndi.