Smá mömmó.

Smá mömmó svona síðdegis á sunnudegi.

Amma taktu mynd.

Hanna Sól og hundurinn.

Sumir hafa óskaplega gaman af að pússla.

Og geta gert það alveg hjálparlaust.

Eitt af nýju pilsunum sem mamma þeirra keypti í Vín.

Jamm og svo er að mála sig....

Thí hí afi kitlar...

Það þarf að passa upp á barnið.

Afi Hanna Sól og litla barnið sem er bara dúkka.

Amman ómáluð og fín

við grilluðum ýsu í gær, og hún var góð.  Sumir elska bæði fisk og kjöt og ekkert múður.

Og það er bæði gott og gaman að borða matinn.

Það þarf nú samt að skoða hvað maður lætur ofan í sig.

Og svo upp í munnin með það.  Allur matur á að fara upp í munn og oní maga.

Aðrir eru svona nettari og borða frekar jógúrt og brauð.

ég áidda!!!

Og auðvitað fékk hún dúkkuna litla skrýmslið.  Hanna Sól er nefnilega stóra systir og þolir þeirri litlu margt.  Og svo er jógúrtin bara svo góð.

En ég er að fara að setja hrygginn í ofnin, svo eigið gott kvöld elskurnar.

Ég þarf að biðjast afsökunar

Ég varð því miður að taka út færsluna mína um Deddu.  Einhverjir ættingjar skipuðu mér að taka hana út. Það fylgdi með að ég væri það versta kvikindi sem hefði fæðst á þessari jörð, og ég skyldi biðjast afsökunar á þessari færslu minni og tilkynna að ég hefði verið drukkinn við að rita hana.

Ég vil biðja þá afsökunar sem ég særði með færslunni.  Fólk verður alltaf viðkvæmt þegar maður missir ástvin og það er skiljanlegt.  En ég var hvorki drukkinn né í annarlegu ástandi, öðru en kærleika og virðingu til þessarar frænku minnar sem mér þótti alltaf vænt um.  Þetta er eins og bleikur fíll í stofunni.  Hefði átt að gera mér grein fyrir því.

En svona lítum við misjafnt á hlutina. 

Ég er sem sagt mesta skriðdýr á þessari jörð, andskotans djöfuls kvikindi og búin að rústa öllum tengslum mínum við ættina. 

Elsku Dedda mín ég segi því bara blessuð sé minning þín.