Nýja Ísland - er það ennþá inn í myndinni?

Lýðræðið er fallvalt og auðvelt að skekkja það og afnema ef fólk stendur ekki vörð um það.  Því miður bendir margt til þess að Íslendingar séu ekki mjög lýðræðislega sinnaðir, heldur ríkir það meira þýlyndi og foringjadýrkun en góðu hófi gegnir að mínu mati.

Það er margt sem styður þessa ályktun mína.  Skýrasta og nýjasta dæmið er klappið og hláturinn í Sjálfstæðismönnum á landsþingi sínu síðastliðin laugardag.  Ég hlustaði á hluta af ræðu Davíðs og hvernig fólkið hló að ósmekklegum aðdróttunum hans um mann og annan.  Þetta sýndi ekki frjálst fólk eða hugsandi um velferð þjóðar.  Þetta sýndi hirð um foringja, eða trúarsamkomu, þar kom klapp og hlátur í staðinn fyrir Halelúja og Amen. 

En ég ætlaði ekki að tala um trúfélagið Sjálfstæðisflokk.  Ég var að hugsa um nýju framboðin, og svo flokkinn minn.  Þeir sem vilja gera eitthvað annað en að raða sér niður í þá fjóra flokka sem fyrir eru, og hafa endalaust verið til staðar, ef maður getur samsamað Vinstri græna við Alþýðubandalagið gamla og Samfylkinguna við Alþýðuflokkinn, og ég er ekki að meina þetta niðrandi alls ekki,  sést vel að íslendingar eru algjörir þvergirðingar.  Þeir vilja bara það sama aftur og aftur.  Þeir geta flykkst út á götur og torg og heimgað endurnýjun, burt með spillinguna, burt með þetta og burt með hitti, en ætla svo ekkert að láta koma í staðinn.

Ég skil þetta ekki alveg.  Frjálslyndi flokkurinn ætti að geta verið val fyrir fólk, ef það kynnir sér málefnasamning hans og það sem þingmenn hans hafa lagt fram gegnum tíðina, þá er hægt að sjá þar hafa mörg þjóðþrifamál verið lögð fram á þingi, mörg þörf mál meira að segja sem aðrir flokkar þykjast nú ætla að gera en hafa ekki samþykkt þegar Frjálslyndir lögðu það fram.   Sennilega af því að það kom ekki frá þeim sjálfum.

Í raun og veru ætti flokkurinn að mælast með 10% eða meira.  Að vísu hefur verið allskonar vandræði í flokknum undanfarið.  Þar sem menn hafa verið ósáttir og látið allt flakka í fjölmiðlum, menn farið með hvelli og svo framvegis.   En það hafa líka fjölmargir gengið til liðs við flokkinn.   Það hefur verið gert grín að orðum Guðjóns Arnars þegar hann sagði að mönnum hafi verið mútað.  Það getur vel verið að hann hafi notað vitlaust orð, en ég hef grun um að okkar menn hafi fengið allskonar gylliboð til að flytja sig yfir í aðra flokka.  Ég veit líka að fólk sem hefur ætlað að taka sæti á listum flokksins hefur sætt hótunum um atvinnumissi.   Ég veit að það eru þónokkrir sem þora ekki að gefa upp afstöðu sína af ótta við bannfæringu afla í þjóðfélaginu.  Þar eru atvinnurekendur sem ekki vilja að flokkurinn nái fótfestu, og þá aðallega í sjávarútvegi. 

Steíngrímur vék líka með ósmekklegum hætti að flokknum í útvarpinu í morgun, þó hann nefndi enginn nöfn, en sagði að þessi ríkisstjórn ætlaði ekki að kollvarpa neinu í sjávarútvegi, eins og sumir sem í raun væru bestu vinir L.Í.Ú með málflutningi sínum um afnám kvótakerfisins.  Þar held ég að Steingrímur tali gegn betri vitund.  Okkar  áætlanir eru vel röstuddar, vel útfærður og vel framkvæmanlegar.  Og það hefur aldrei staðið til að kollvarpa neinu.  Heldur vinna að því smátt og smátt að færa aflaheimildirnar til ríkisins þar sem þær eiga að vera.  Ég varð fyrir miklum vonbrigðum með Steingrím að heyra hans málflutning. 

En svo eru það nýju framboðin.  Því miður virðist svo að þau eigi erfitt uppdráttar, sem er í raun og veru óskiljanlegt þegar haft er í huga sú alda óánægju og væntingar um breytingar sem reis nú eftir áramótin.  Hvar er allt það fólk sem kallaði eftir breytingum.  Núna þegar gott fólk hefur lagt á sig ómælda vinnu við að setja saman stefnuskrá, hefur farið að einu og öllu eftir þeirri forskrift sem lagt var upp með á Austurvelli.  Virkilega hugsjónafólk sem vill landinu sínu það besta.

En nei, það hentar ekki fjórflokkunum að hleypa þeim lengra. Það var í lagi að spila með, meðan þetta voru bara mótmælendur, en þegar þau komu saman listum og ætla að bjóða fram, þá var ekki lengur gaman.  Það er reynt að þaga þau í hel eins og Frjálslynda flokkinn, og eins og gert var við Íslandshreyfinguna.   Og ég er viss um að um leið og nýju framboðin komast yfir 5% markið verður byrjað að naggast í þeim, það er reyndar byrjað nú þegar.  Það verður byrjað á að hamast í fólkinu sem leiðir listana.  Nú er það Þráin Bertelsson, hann er samkvæmt nýjustu bloggsíðum lýðskrumari, tækifærissinni og lúser.  Óalandi og óferjandi.  Svona verður haldið áfram með það fólk sem verður í leiðtogasætum. 

Nei íslendingar eru þvergirðingar og þrælar hugarfarsins.  Þeir vilja lýðræði í orði en ekki á borði.  Þeir vilja bara hjakka í sama farinu, berja sér á brjóst og tala um spillingu, stjórnlyndi og drottnunargirni þeirra sem fara með völdin.  En að breyta neinu er ekki inn í myndinni.  Það kostar of mikið ómak.  Það er miklu betra að sitja hundóánægðir í eldhúskróknum og tala um hve allt sé að fara til fjandans,  en að gera eitthvað róttækt í málunum.  Ég þekki fólk sem nýtur þess að vera fórnarlömb, þetta fólk er aldrei ánægt nema að það sé óánægt, geti kennt einhverjum um ófarir sínar og látið vorkenna sér yfir því hve heimurinn er vondur við það.  Svona sé ég þjóðina mína fyrir mér. 

Hvað getum við gert til að vekja þessa þjóð, er spurning sem ég hef heyrt oft núna þetta misserið, af manneskjum sem vilja virkilega breyta þjóðfélaginu, hafa lagt sig allar fram um að vekja þjóðina.  En vill hún vakna?  Ég er farin að efast.  Það er bent á þennan eða hinn, ég get ekki kosið þessa af því að þessi er þar, eða ég get nú ekki farið að kjósa hinn af því að þessi sagði þetta.  Hvurslagt lýðræði er þetta eiginlega?

Hér á ekki að hugsa um einstaka menn, sem eru að gefa sig út fyrir að leggja sitt af mörkum.  Það á að hlusta á hvað þeir hafa fram að færa, fylgja því svo eftir að þeir geri nákvæmlega það, og vera svo menn til að refsa þeim geri þeir það ekki.

Það sem viðgengst í þjóðfélaginu í dag, getur ekki skrifast á neinn  nema okkur sjálf.  Við höfum komið þjóðfélaginu í það horf sem það er, með kæruleysi, kjánaskap eða fullkominni sjálfseyðingarhvöt.  Hvenær höfum við refsað flokki eða einstaka manni í kosningum ef okkur hefur ekki líkað það sem þeir gerðu?  Nei með því að kóa endalaust með mínum manni&flokki, sama hvað hann gerir, "Af því að hinir eru sko ekkert betri"  getur aldrei virkað í samfélaginu.  Það er eins gott að fólk átti sig á því. 

Þið hafið val sem eruð þarna úti, þið sem stóðuð á Austurvelli og kröfðust lýðræðis og Nýs Íslands.  Þið getið kosið nýju framboðin eða Frjálslynda flokkinn, og sýnt að þið viljið nýtt Ísland, eða þið getið farið í sama gamla farið og kosið fjórflokkinn og ekkert breytist.   Ég verð þó að segja að þessi ríkisstjórn hefur gert margt gott.  En ég er líka viss um að það er vegna þess að þau vita að augu landsmanna eru á þeim.  Þau hafa ekki gleymt Austuvelli og fólkinu þar.  En það skuluð þið vita að um leið og fennir yfir þau spor, þá fer allt í sama gamla farið.  Þið eruð ef til vill búin að gleyma því nú þegar, en fólkið sem þarna er í forsvari eða með töglin hefur meira og minna verið við völd í íslensku samfélagi síðan sautján hundruð og súrkál.  Og það hentar þeim einfaldlega ekki að breyta því.  Það er ekkert skemmtileg tilhugsun að einhverjir aðrir komist í þá aðstöðu að blaka við flokkakerfinu.  Þeim finnst nóg að berjast hvort við annað um völdin og semja svo um framhaldið.  Þau þekkja hvort annað og meðan ekkert breytist þá gengur allt sinn vanagang.

Ég hélt satt að segja að það væri eitthvað að marka þessa lýðræðisbyltingu sem fór óneitanlega vel af stað.  En hvar er hún nú?  Til dæmis stuðningurinn við Borgarahreyfinguna, sem er bókstaflega stofnuð utan um þau gildi sem sett voru á Austurvelli.  Fólk segir með illgirni að þar sé ekki að finna það fólk sem þar stóð fremst í flokki, og þess vegna sé eitthvað defekt við það.  Ég blæs á svona kjaftagang.  Þeir sem þarna standa í forsvari, er fólkið sem stóð vaktina, barði eldhúsáhöldum og mótmælti. 

Gefum litlum flokkum og nýjum flokkum sjens á að lifa og vinna fyrir þjóð sína.  Höfum þor til að breyta til.  Afsakanir á siflurfati korteri fyrir kosningar virka ekki mjög sannfærandi á mig allavega. 

Ef vil viljum breytingar, þá er það í okkar valdi að breyta.  Það gerum við með því að veita lýðræðisöflunum brautargengi í kosningum eftir tæpan mánuð.  Mitt val er Frjálslyndi flokkurinn, það er vegna sjávarútvegsstefnu hans og tilrauna til að opna nýliðun inn í greinina.  Það gerir enginn nema Frjálslyndir fái þeir til þess umboð.   En þeir sem ekki vilja ljá okkur sitt atkvæði, en vilja breytingar, ættu að huga vel að málefasamningum nýju flokkanna, og skoða hvort ekki sé hægt að styðja þá og hvetja til dáða. 

Lýðræði kostar.  Það kostar að við séum vakandi og veljum rétt með opnum huga.  Lýðræði þrýfst aldrei þar sem fólk vill ekki hugsa sjálft, vill sterkan leiðtoga og vill græða á daginn og grilla á kvöldin.  Það er miklu líkara einræði, þar sem sumir eru jafnari en aðrir.  Og þeir sterku vinna og hinir tapa.  Það er frumskógarlögmálið í allri sinni græðgi.