Smá mömmó undir svefninn!!!

Svona mömmublogg undir svefninn.

Jamm Það var hringt frá leikskólanum hennar Ásthildar um hádegisbilið í dag og mér tilkynnt að hún væri komin með einhverjar bólur, ef til vill hlaupabólu, en þegar nánar var að gáð, þá var talið að sennilega væri þetta gin- og klaufaveiki.   Og ég er ekki að djóka, þó þessi litla rófa sé hvorki með gin né klaufir, þá er þetta víst hægt  Allavega eru bólurnar mest í munninum á henni og svo á útlimum. 

En sem sagt amma þurfti að sækja litla prakkarann á leikskólann og hlú að honum heima.  Þar var líka Úlfurinn sem hafði dottið á snjóbretti í gær og gengur við hækjur.

Í gær aftur á móti var fjör.  Þá var hoppað í rúminu hennar Hönnu Sól.

Já og ætli hún standi nú bara si sona á veggnum

Og grallarinn hann afi þurfti auðvitað líka að prófa.

Veðrið í dag var alveg meiriháttar.

Ég elska þessa birtu.

Og svona manngerð fjöll má auðvitað nota til þess að skemmta sér.

Þetta er gaman.

Meira af þessu fallega hvíta og bláa.

Pollurinn með íshröngli.

Já fallegt veður.

Svo við ákváðum að fara í göngutúr, enda sú litla ekki með hita, bara bólur.

Yndislega gaman.

Svo vildi afi líka láta draga sig.

Dálítið erfitt, en samt hægt hehehehe

Friður sé með yður.

Ekki alveg samt, því þetta eru leifar af snjóflóði á Grænagarð.   En eigendur eru við öllu búnir þar á bæ, enda á snjóflóðahættusvæði.

Hér hrinur úr hverju gili fyrir innan okkur, en vel er fylgst með öllu og við því alveg örugg.

Og víst er þetta bæjarstæði fallegt líka.

Engi og kúlan í sól, kyrrð og friði.

Eigið góða nótt elskurnar.

Má bjóða ykkur í bíltúr?

Ég ætla að bjóða ykkur í bíltúr frá Stykkishólmi til Ísafjarðar yfir Laxárdalsheiðina.  Gjörið svo vel að hoppa upp í bílinn og njótið íslenskrar náttúr, svo hrein og yndisleg.  Perla engu öðru lík.

Þessi er að vísu tekinn á leiðinni til Stykkishólms.

Hólmarar eiga glæsilega nýja kirkju og svo eiga þeir víst aðra gamla ekki síðri.  Diddú var með tónleika þarna á laugardaginn, en því miður hafði ég ekki tíma til að hlusta á hana.

Stykkirhólmur er einn af fegustu bæjarstæðum á Íslandi er óhætt að segja, alveg eins og Ísafjörður.

ég hafði samt ekki tíma til að aka um bæinn, því við áttum langa leið fyrir höndum.

Veðrið var dulúðugt, sólin óð í skýjum og birtan var sérkennileg, en allt svo fallegt.

Hver á sér fegra föðurland.

Þetta gæti verið beint upp úr draugasögum íslenskum.

Þar sem maður er einn í heiminum til að njóta fegurðarinnar.

Stærri er Gullfoss þessi foss, þetta er auðvitað vatn en í öðru formi.

Ein einmana falleg gömul kirkja á víðavangi.

Víðernin sem við erum svo kærulaus um því miður.  Þetta er fjársjóður komandi kynslóða.

Það er að segja ef við fáum að vera í friði með landið okkar.  Það gæti verið að við yrðum hrakinn héðan af fólki sem þarf að flýja sín heimili vegna þess að þau verða óbyggileg, sannarlega hrollvekjandi hugsun, en alls ekki útilokuð.

En allt þetta er okkar í dag.

Himnagalleríið er alveg opið þessa dagana.

En það þarf líka að huga að praktískum hlutum eins og að gefa hestunum.

Hér sést ofan í Hrútafjörðinn.

Skýin eru eilíf uppspretta fegurðar, og hér sjást þau vel fyrir mengun.

Og aldan brotnar við fjörunnar grjót.

Hvít fjöllinn móti bláu hafi.

Svartir kletta drangar rísa eins og tröll sem dagað hafa uppi.

Og sólin brosir bak við skýin. 

Færustu myndhöggvarar gætu ekki gert þetta betur.

Og heldur ekki þetta listaverk, en þau eyðast líka fyrr en önnur. Þess vegna ber að njóta þeirra á stað og stund.

Skyldi ísbjörn hafa fengið sér far með þessum?

HVergi er himininn blárri en í fallegu íslensku vetrarveðri.

Og komin heim, ég býð ykkur í kaffi elskurnar og þakka samfylgdina, vona að þið hafið notið ferðalagsins.