Bara svona undir svefninn.

Ég er búin að eiga tilfinningaríkan dag.  Fyrst var að jafna sig eftir frábæran kvöldverð á Hótel Ísafirði, jólahlaðborð eins og þau gerast best.  Maturinn algjörlega frábær og vinur minn Halldór Smára við hljómborðið gaf veislunni glæsilega svip.  Hann er ekki síðri en Villi Valli, og þá er nú mikið sagt.  Strákurinn er algjörlega frábær á hljómborðið.  Svo komu félagar úr Litla leikklúbbnum og sungu, ungir krakkar.  Það er verið að setja upp sjóv með Ellý Vilhjálms, þau sungu eins og englar, og auðvitað Gummi Hjalta þar með gítarinn.  En þau vissu auðvitað ekki að Vilhjálmur Vilhjálms var einmitt hér í skóla, við vorum jafngömul og hann var hér í fjórða bóknáms, eða menntaskóla deild.  Áður en menntaskólinn kom. Þessi yndæli strákur, það var auðvitað áður en hann sjálfur varð frægur, bara bróðir Ellýjar.

Svo í dag fór ég með pabba mínum á jólahlaðborð á Hlíf.  Ákvað að hafa ekki myndavélina með.  En það var þvílíkt dýrð.  Kvenfélgaskonur í Ísafjarðarkirkju sáum um samkvæmið.  Þær voru flottar og allt með glæðibrag.  Skemmtiatriði og alles.  Séra Magnús Grætti mig alveg óvart, með sannri jólasögu frá upplifun hans sjálfs.  Pabbi minn skemmti sér mjög vel, og við sátum þarna í góðu yfirlæti í klukkutíma og vorum leyst út með jólagjöfum.  Innilega takk elsku Gei Gei og þið allar hinar fyrir okkur pabba.

Svo fór ég í Kapelluna í Hnífsdal, þar sem Evíta og fullt af litlum yndislegumbörnum voru að leika hátíðarleik.  Séra Magnús Var þar fremstur í flokki við að koma þessu heim og saman.  Verð að segja það hér að hann er alveg sérstakur maður.  Ég er ekki viss um að ég hefði yfirgefið kirkjuna ef hann hefði verið prestur hér þá.  En ekki af því að ég trúi á krist eða biblíuna.  Heldur bara af því að hann er svoddan ljúflingur.

Engill bíður eftir að leika. Reyndar átti ég þarna í kapellunni ekki færri en átta barnabörn.

Tvær Sólveigar Huldur og mamma Tinna. Yndislegar allar.

Fermingarbörn frá Hnífsdal spiluðu þarna stóra rullu.  Og ég var einmitt að hugsa í kvöld að þó svona langt sé liðið frá því að Hnífsdalur var innlimaður í Ísafjörð þá eru þau samt sem áður Hnífsdalingar, stoltir og flottir og sérstakir.

Alvaran alveg á fullu, beðið eftir að koma fram, og auðvitað verður þurrkað framan úr dömunni áður en hún fer fram.  En þetta er lítill engill.

Skaftafjölskyldan mín, vantar bara Daníel og Júlíönu en þau búa í Reykjavík með mömmu sinni.

Nokkur af barnabörnunum og svo séra Magnús.

Kvennakór Hnífsdalskapellu. Og ég fór að hugsa hversu margir kórar eru til hér.  Sennilega allt að tíu ef talið er.

Hér er svo lítill frændi minn að spila. Litla systir var líka að spila, en ég var þá með Evítu litlu á hnjánum svo mér tókst ekki að taka mynd af henni.

Sameinaður gospelkór og kvenfélagskór Hnífsdalskirkju.

Og með óminn um hin fyrstu jóla í eyrum mér læddi ég mér út úr þessari yndslegu athöfn.  Því ég var með steikina í ofninum og þurfti að koma mér heim.  En ég var með tárin í augunum og hjartað fullt af söknuði og tærum kærleika.  Þetta var bara svo fallegt.  Og þó ég sé ekki kristinn, þá er ég að átta mig á því hvað það er sem gerir kirkjurnar og söfnuðina að því sem þau eru. Það er ekki biblían, það er ekki heldur stofnunin Kirkja.  Það er fólkið sem af kærleika gefur allt sitt til af kærleikanum.  Ég hef nefnilega stundum velt fyrir mér af hverju skyggnir sjá ljós yfir kirkjum.  Það er uppsafnaður kærleikur þeirra sem taka þátt.  Þess vegna held ég að prestar eins og séra Magnús Erlingsson skerpi ljósið yfir kirkum sem hann kemur við sögu, á meðan ljósin í kirkjum sem til dæmis séra Gunnar heyrir til, deyfir ljósin sem þar skína, því miður. Því fyrir mér er kærleikurinn alheimsmál, ekki mál einhverra sem telja sig til ákveðinna söfnuða.  Og Hver sá sem miðlar og ræktar kærleikann lætur það ljós skina og gefur öllum ljós og vellíðan.

En ég sagði ykkur frá því að ég keypti kræklinga í gær á torginu af strákunum í björgunarsveitinni.  og það kostaði mig 500 kr. kilóið.  sem er ekkert verð fyrir þá eðalvöru.  En við höfðum kræklingana í forrétt í kvöld og hér er litla krílið mitt að gæða sér á því sælgæti. Ég læt því myndirnar tala.

Nammi namm og hún glommaði í sig kræklinga.

Og svo er að opna skelina.

Já það þarf að beita kröftum.

Og smá leikaraskap.

Svo er lesið, og farið að sofa því á morgun kemur mamma, sú besta í heimi.  Og við hlökkum öll til að fá hana til okkar.

En þessi dagur var dýrð í upphæðum, bæði gleði og sorg, en fyrst og fremst þakklæti fyrir allt það góða og yndislega sem fólk er að gera hvort fyrir annað. Til að gleðja og hugga og bara vera til öðrum til uppbyggingar og gleði.  Innilega takk fyrir mig.

 

 

Bestu vinir og Jólin.

Í gær var kveikt á jólaljósunum á Silfurtorgi. 

Bestu vinir.

Þær fóru í pössun í gær, önnur til Tinnu frænku og hin til Möttu frænku.  Sú stutta var frekar súr, vildi bara fá að vera í ömmuholu.  En svo var allt í lagi.

Við erum að undirbúa okkur að fara niður á torg til að vera með þegar kveikt verður á jólatrénu.

Það þarf að laga ýmislegt, og þá er nú ekki amaleglt að eiga stóra systur sem er tilbúin að hjálpa.

Amma taktu mynd.

Óðinn Freyr fékk að koma með okkur á torgið.  Bærinn er fallega skreyttur að venju.

Og fólk farið að safnast saman.

Og afi að spila.

Þarna eru þau öll þrjú að hlusta á afa spila.

Það var dálítið kalt þó veðrið væri gott, svo við fengum okkur heitt kakó og lummu hjá fólkinu í Tónlistaskóla Ísafjarðar sem var með sína árlegu sölu.  Þarna var líka hjálparsveitin og hjá þeim var hægt að kaupa og smakka eldiskrækling algjört sælgæti.

Gaman gaman.

Já það var hálf kaldranalegt á torginu í gær.

En Hjalti stóð vaktina og hjálpaði Matis við að stjórna lúðrasveitinni.  Flottur hann Gummi.

Bæjarstjórinn okkar hélt ræðu, og síðan voru ljósin tendruð.

En börnin voru orðin eftirvæntingarfull.  Eftir hverju skyldu þau vera að bíða?

Jú jólasveinunum.

Þessir kátu karlar sungu og gáfu krökkunum svo súkkulaði.  Nú er alveg ljóst að jólin nálgast.  Bráðum fara þau að setja skóinn út í glugga.

Evíta Cesil kom í heimsókn áðan.

Eftir áramótin missir amma hana til Noregs, ásamt öllum hinum.  En þangað til ætla ég bara að njóta þess að eiga þau öll að. 

Knús á ykkur öll inn í næstu viku.