Göngutúr og ýmsar hugleiðinar.

Ég er búin að slaka vel á í dag.  Hugsa um heilsuna og sona.  

En ég lofaði nokkrum myndum að gönguferð í gær.

Byrja á smáknús.

Tilbúin í göngutúr.

Það þarf samt töluverða þolinmæði að bíða eftir að litla systir verði klár.

Og trúið eða ekki, hér erum við að tala um næstum hádegi.

Reyndar er þetta svona nær birtunni en samt!!!

Og sumstaðar er ennþá snjór ennþá.

En svona að mestu er enginn snjór í byggð og það eru að koma jól.

En það var virkilega gaman að rölta með fjölskyldunni mæli með því sem heilsubót og líka sálarhreinsandi.

Blessuð börnin eru okkur betrumbætingar á meira en einn veg.  Þau geta hreinlega bjargað sálarheill okkar, ef við tökum þannig á málunum.

ef við skoðum sakleysið, og allt það smáa sem gerir okkur að þeim manneskjum sem við erum, sjáum jafnvel gleðina í því einfalda og smáa.  Kitlum hláturtaugar við það einfalda og saklausa.  það er mikilsvirði að geta það á þessum tímum.  Gleyma sér í einfeldni og sakleysi æskunnar.

Það er allt fyrir framan nefið á okkur, ef við bara lítum upp og leyfum okkur að njóta þess.

Já við getum svo sem leyft okkur að verða börn aftur. 

Muna þegar maður sjálfur var svona lítill og saklaus.

Vinna svo sálartetrið sitt þaðan út í lífið.

Muna að þrátt fyrir allt þá eigum við ennþá þetta land og þess dásemdir, ef okkur tekst að koma í veg fyrir að ráðamenn selji það allt undir erlend yfirráð.

Ég er nefnilega alveg klár á að erlendis gera menn sér miklu meira grein fyrir hvað er hér í boði og húfi.  Það fer að verða skortur á ýmsum nauðsynjum eins og vatni og ósnertri náttúru, og ef við gætum ekki að, gæti alleins farið svo að þeir sem við veljum til að gæta hags okkar, sæju sér tækifæri í að framselja þetta í hendur annara, fyrir sig og sína.  'Eg er ekki að segja að það sé endilega núna, en það er bara tímaspurnsmál, hvenær það verður, því það er bara þannig.  Þess vegna þurfum við að fara að huga að því sem við eigum, og hverju við viljum fórna fyrir tímabundin lífsgæði.  Og þá er eins gott að muna að við eigum börn og barnabörn og jafnvel barnabarnabörn sem þurfa líka að lifa eins og frjálsborið fólk.

Þá dugar ekki bara að fylgja "sínum flokki" eða hugsa um flokkshollustu.  Þá dugar ekkert annað en að velja það sem best er fyrir okkar afkomendur.  Ég vil sjá mína frjálsa með öll þau tækifæri og metnað sem landið mitt getur gefið þeim.  Ekkert minna en það dugar mér.  Ég gæti sennilega farið út í stríð og jafnvel drepið svikara til að vernda börnin mín.  Og þetta segi ég sem er uppfull af því að bjarga hunangsflugum upp úr tjörninni á vorin, og búin að kenna barnabörnunum að gera það sama.

Á leið heim aftur eftir yndislegan göngutúr.

Og þá erum við komin heim. 

En ég verð að segja ykkur að dóttir mín kom í Séð og Heyrt, já ég get svo svarið það.  Hef reyndar aldrei keypt það blað fyrr en nú, og hér er skýringin.

Veit svo sem ekki hver þessi Daníel er, en hann er víst að gefa út lög.  En þau ásamt ástvinum fóru saman til parísar í línuskautarallí.  Sel það ekki en ég keypti, en þetta er fallega dóttirin mín.  Svo þið sjáið að Hanna Sól og Ásthildur eiga nú ekki langt að sækja fyrirsætugenin.

Tók þessa mynd af vefsíðu Sæfara í dag.  Þau Elli minn og Bara brugðu sér á kajak í dag í þessu yndislega veðri sem er hér þessa dagana. 

Eigið góða nótt elskurnar mínar.

 

 

 

Eitthvað sætt undir svefninn.

Ég ætlaði að setja hér inn í kvöld gönguferðina okkar í morgun.  En ákvað að setja inn myndir frá því í gær.  Bara svona ljúfar yndislegar myndir af yndislegum krökkum.  Það er ljúft undir svefninn, göngutúrin kemur bara á morgun, og ævintýri dagsins í dag. 

Eigum við ekki bara að láta það eftir okkur að vera í smákrúttkasti?

Óborganleg fegurð, hrein og tær.

Sakleysið algjört.

Gleðin svo einlæg, að hverjum manni getur vöknað um augu.

Svo má brosa gegnum tárin.

En í allri þessari eymd sem við erum að upplifa, þá er nauðsynlegt að njóta þess fallega, saklausa og yndislega sem okkur býðst af gleði og ánægju sakleysisins.

Allavega er ég rosalega þakklát fyrir það sem ég hef í kring um mig, og langar að miðla því til fólks sem mér þykir vænt um, og miklu fleiri en tjá sig hér.  Því ég veit að þar eru miklu fleiri sem fylgjast með og þakka mér fyrir og knúsa þegar það hittir mig.  það þykir mér mjög vænt um líka.

Hér er elsku Sunnubarnið sem er hetjan mín.  Notar sína lífsreynslu til að hálpa öðrum.  Er það ekki einmitt það sem við ættum öll að gera?

Sakleysið er okkur nauðsynlegt til að lifa af í þessu lífi.  Segi og skrifa.

Nákvæmlega.

Litla yndislega fjölskyldan mín sem hér er núna.  En það er meira eftir að koma.

Í boði Hönnu Sólar, fjölskyldumynd, fjölskyldufaðirinn var teiknaður inn eftir á, og takið eftir að það er vídd í teikningunni.  En ég get sagt ykkur að á morgun koma myndir af göngutúr, 30 afmæli tengdadóttur og skemmtun með kammerkór Ísafjarðar.  Það er því bara ................ nú hljóma ég eins og Stöð2 heheheh... En er ekki lífið til að lifa því?