Lífið er upp og niður, svo er það okkar að vinna úr því.

Ég er innantóm í dag. Var með fólkinu mínu og vinum að ganga frá dótinu hans Júlla mín.  Fara yfir þau föt sem hann átti og skoða hvað við eigum að klæða hann í á morgun fyrir kistulagninguna.  Þetta tekur á og er slítandi.

Ég hef því ekki mikla orku eins og er.  En það er gott að finna allan hlýhug sem okkur er sýndur hvarvetna.  Og hve vinir hans eru alveg jafn aumir og ég sjálf.  Það er ljóst að Júlli minn var ljúflingur sem allir bera góða sögu.  Margir sem tala um að hann hafi verið þeim góður þegar þeir áttu bágt.  Og alltaf virtist hann vera nálægur ef einhver þurfti á hjálp hans að halda. 

Fallegasta kveðjan sem ég hef fengið og eru þær margar fallegar, er þegar ein vinkona mín hringdi í mig og sagðist hafa dreymt hann.  Hann var með vængi, sagði vinkona mín og hann gekk á vatninu, kring um hann voru jarðarlitirnir, brúnn, og blár eins og hafið. 

Og gegnum huga minn streymdu orð sem voru kveðja til þín, sagði hún.  Og kveðjan er svona;

Þegar Jesú talar, var eins og öll veröldin þagnaði.  Hann talaði til hafsins fjallanna og tindanna sem við trúum fyrir draumum okkar.  

Hann talaði til englanna handan við móðuna miklu, og orð hans blunda í brjóstum okkar eins og ástaróður sem brýst inn í hjörtu okkar gegnum þokuna inn í hug okkar.

Þetta er bara svo fallegt og jákvætt, hljóðlátt alveg eins og sonur minn var alltaf.  Innilega takk fyrir þetta.

En á morgun verður kistulagning, og þá kveðjum við hann öll fjölskyldan, systkin foreldrar börn, systkinabörn og allir sem eru í fjölskyldunni.

Og á laugardaginn kl. tvö verður jarðarförin, þá verður hann kvaddur í hinsta sinn í þessu lífi.  En hann lifir meðal okkar, minningarnar um fallegan góðan töffara mun lifa með okkur áfram.  Og ég vona að fyrir hann og dökku minningarnar sem ég hef reynt að setja hér niður vakni fleiri upp og það verði hugarfarsbreyting til öðruvísi barnanna okkar, og að fólk átti sig á því að bak við hvern fíkil er fjölskylda, mömmur pabbar afar ömmur systkini börn og unnustur. 

Það hefur enginn maður leyfi til að setja sjálfan sig ofar annari manneskju.  Hverjir eruð þið að dæma?  Sá sem upphefur sjálfan sig á kostnað annara, lítillækkar sig gagnvart almættinu.  Ó þér hræsnarar sem þykjast vera betri en aðrir.  Þið megið skammast ykkar fyrir fáfræði ykkar og vesaldóm.

svona hljómar tilkynningin.

Ástkær sonur okkar, faðir, bróðir, barnabarn, frændi og vinur
Júlíus Kristján Thomassen er látinn. 
Jarðarförin fer fram í Ísafjarðarkirkju laugardaginn 10. október  kl. 14.00.
Fyrir hönd annara aðstandenda
 
Ásthildur Cesil Þórðardóttir                           Elías Skaftason
Þórður Alexander Úlfur Júlíusson                  Sigurjón Dagur Júlíusson
Ingi Þór Stefánsson                                         Matthildur Valdimarsdóttir
Bára Aðalheiður Elíasdóttir                            Bjarki Steinn Jónsson
Skafti Elíasson                                                Tinna Óðinsdóttir
Arinbjörn Elvar Elíasson                                 Marijana Cumba
Þórður Júlíusson
 

Á góðum degi, síðustu árin hans var hann hamingjusamur og átti fjölskylduna sína að og var sjálfur að gefa svo mikið af sér.   Átti nægan tíma handa öllum. 

Elsku drengurinn minn þú lifir svo sannarlega í minningunni.  Og jarðarförin þín mun verða falleg.