Úr DV í dag. Viðtal við Mumma í Götusmiðjunni.

ég keypti DV í dag og las þar viðtal við Guðmund í Götusmiðjunni.  þar sem viðtal hans er eins og út úr mínu hjarta talað.  Þá ætla ég að setja það hér inn.  Sýnir svo ekki verður um villst að ekkert hefur breyst þessi yfir 20 ár.

 

Íslensk yfirvöld hafa engan áhuga á að hjálpa fíklum á Íslandi. Að sögn Guðmundar Týs Þórarinssonar hjá Götusmiðjunni.  Hann segir marga krakka enda á götunni vegna skeytingarleysis embættirmanna.  Ef skorið verður niður hjá Guðmundi um áramótin gæti hann þurft að loka Götusmiðjunni.   Ungir fíklar á flæðiskeri.  “Við höfum jarðar mörg ungmennin í gegnum árin og það er ekkert lát á því” 

Kerfið bregst þessum  krökkum kerfisbundið. Ég segi stundum Breiðavík hvað?  Ofbeldið er núna komið meira í hendurnar á embættismönnum sem eru steinsonfandi og hafa lítinn áhuga á málaflokknum. Við höfum jarðað mörg ungmennin í gegnum árin og það er ekkert lát á því.” Segir Guðmundur Týr Þórarinsson, betur þekktur sem Mummi í Götusmiðjunn.

  

Útskrifuð á götuna.

  

Götusmiðjan er sérhæft meðferðarheimili fyrir ungt fólk á aldrinum fimmtán til tuttugu.  Þangað sækja einna helst einstaklingar sem glíma við vímuefnafíkn og hafa brotið af sér. DV fjallaði um andlát Lísu Arnardóttur, 21 árs fíkniefnafíkils, um síðustu helgi. Móðir hennar er handviss um að dauðsfall hennar sé sakamál en lögreglan mun ekki rannsaka það.  Lísa var hjá Mumma í Götusmiðjunni um tíma en hann getur ekki tjáð sig um mál hennar þar sem hann er bundinn trúnaði.

 

Hann segir að yfirvöld hafi lítinn sem engan áhuga á ungmennum sem heyja baráttu upp á líf og dauða við fíkniefnadjöfulijnn.

 

“Kerfið hefur engan áhuga á þessum krökkum.  Embættismenn sem eiga að fylgja eftir lögboðnum skyldum sínum og sveitarfélögin sem fela sig alltaf í umræðunni.  Allir horfa á félagsmálaráðherra og ríkið en sveitarfélögin eiga til dæmis að annast krakkana eftir meðferð.  Við höfum útskrifað hér krakka beint út á götuna í orðsins fyllstu merkingu því við komum þeim ekki í hús.

  

Ættu að skammast sín.

  

Mummi segir að yfirvöld skipti sér ekki af krökkum þegar þau ná átján ára aldri.

“Ofbeldið fer nú fram í IKEA húsgöngum á einhverjum skrifstofum.  Þetta er bara skeytingarleysi, áhugaleysi og við horfum á eftir börnunum okkar verða átján ára og daginn sem þau verða átján ára fríar kerfið sig algjörlega ábyrgð.  Kerfið bregst þessum krökkum því stór hluti þessara krakka kemur frá ofboðslega brotnum fjölskyldum og á enga stuðningsmenn. Kerfið dæmir þessa krakka til dauða.”

 

Mummi segist hafa barist fyrir tilvist Götusmiðjunnar í tólf ár og vera enn að berjast.  Hann rekst alltaf á vegg.

“Það hvíslaði einu sinni að mér ákveðin embættismaður í sveitarfélagi í bakherbergi úti á landi; “þau hrökklast bara í bæinn þannig að ég þarf ekki að skipta mér af þesu”.  Þetta er raunveruleikinn.  Sveitarfélögin mörg ættu að skammast sín.

  

Gæti orði gjaldþrota.

 

 

Nú gætir mikils niðurskurðar í þjóðfélaginu og bíður Mummi eftir því að fá upplýsingar um hvort skorið verður niður hjá honum. Ef sú verður raunin gæti hann þurft að leggja upp laupana.

“ég er með þjónustusamning við ríkið um þráttán rými af tuttugu. Ég hef reddað ansi miklu sjálfur og það er að verða ansi erfiður róður, því við stóluðum á velviljuð fyrirtæki sem hjálpuðu okkur að brúa mismuninn.  Nú er það horfið því það eru engir peningar í umferð.  Ef það er eitthvað skorið niður hjá mér sem  skiptir máli þá efast ég um að ég lifi það af. Þá verð égbara gjaldþrota eins og þorri þjóðarinnar er að verða.  Það eru tveir og hálfur mánuður til áramóta þegar þjónustusamningurinn rennur út. Þá fer ég inn í óvissuástand. Ég veit  ekkert hvað gerist. Þessi málaflokkur var í klessu, er í klessu og á eftir að vera í miklu meiri klessu því það er niðurskurður á öllum sviðum, “ Segir Mummi. Hann segist  enn fremur sinna vinnu langt út fyrir þjónustusamninginn með því að sækja um skóla fyrir krakkana og útvega þeim vinnu og húsnæði. 

 

Kostnaðarsamt götulíf.

Mikið hefur verið talaði um að úrræði fyrir fíkla séu kostnaðarsöm.  “Hvað heldurðu að þessir krakkar kosti úti á götu?  Þeir kosta hundruð þúsunda á viku per einstakling í afbrotum, löggæslu og skjúkrakostnað”.  Segir Mummi.  

Ég vil bæta við þetta. 

Ætla yfirvöld virkilega að láta það gerast að úrræðin sem þó eru fyrir hendi hverfi og neyðin verði þannig ennþá alvarlegri og stærri.

Hér þarf virkilega að taka til hendi og við verðum að taka höndum saman um að leyfa kerfinu ekki að draga lengur að gera eitthvað í málefnum fíkla á Íslandi í dag árið 2009.

Ég skora á alla þá sem geta haft áhrif með einhverjum hætti að láta í sér heyra um þessi mál og þrýsta á stjórnvöld um að í þessum málaflokki ER EKKI HÆGT AÐ SKERA NIÐUR.  FRAMLÖG OG ÚRRÆÐI HAFA VERIÐ SKAMMARLEGA LÁG OG STJÓRVÖLDUM TIL HÁBORINNAR SKAMMAR.

 

Nokkur ljóð.

Var að skoða pappírana mína og rakst þá á þessi ljóð mín.  Set þau hér inn í gamni. Fyrsta er samið fyrir jól fyrir nokkrum árum.

 

Ég hugsa oft er herðir frost,

 

hel dimm nóttin nálgast oss

 

Með skammdegi og skugga

 

Er skylda okkar að hugga.

 

Þann sem ekki á neinn að.

 

einskis barn, við skiljum það

 

að þá er þörfin brýna

 

að þekkja vitjun sína.

  

Með kærleikann sem leiðarljós

 

Lifir best vor  sálarrós.

 

það blómið blítt sem dafnar

 

og birtu andans safnar.

 

Allt sem innra áttu nú

 

elsku þína og von og trú

 

vert er gaum að gefa

 grát og sorgir sefa.

 

 

 

  

Dreyfðu ást um byggð og ból

 

Þá bestu áttu gleði jól.

 

Gott er lífið sitt á því að byggja.

 

Að sá sem gefur öðrum, allt mun þiggja. 

  

Ásthildur Cesil.

  Þessar urðu til, þegar skotturnar mínar fóru með mömmu sinni í fyrra sumar til dvalar með henni fyrir sunnan.  

 

Ég sakna þín barnið mitt blíða,

 

Með björtu augun þín skær.

 

Á röddina  hjartnæmu að hlýða,

 

Og knúsa þig brjósti mér nær.

  

Að ræða um prinsessu pakka

 

Og pörin af ballettsins skóm.

 

Um daglegar þarfir, og þakka,

 

þegar þú færir mér blóm.

  

Á ömmu sín æ viltu hlýða .

 

upphugsar alskonar gjörð.

 

Fallega prinsessan fríða.

 

Fróm vil ég stand’ um þig vörð.

  

 

  o0o

 

Prakkarinn litli sem lærir.

 

Og lætur mér líða svo vel.

 

Ákveðin hrund, sem að hrærir

 hjartanu bljúga í mér.  

  

Þú kannt að gleðja og gefa

 

Gott er að hlúa að þér.

 

Grátin þinn  gjallandi sefa.

 

Gefa þér sálina úr mér. 

  

Örmum mig  víst er þú vefur

 

Vaktar og  vilt ömmuskinn.

 

gæfuna mikla mér gefur.

 

gullmolinn yndæli minn. 

 Þessi  fjallar um áhyggjur mínar af Júlla mínum þegar hann var langt niðri.   

Í fegurð vestfirskra fjalla,

 

finn ei í sinninu ró.

 

Sálir í kvöldhúmið kalla

 

því komið er alveg nóg.

  

Af sársauka og svörtum dögum,

 

er sífellt þrengja sér inn.

 

Og mikið af svipuðum sögum

 

segjast þar sonur minn.

  

Sögur, er baráttan bitur

 

brýtur þrekið vort allt.

 

Af eitri sem allstaðar situr

 

hér öllum börnum falt.

  

Samt lifir nú vonar neisti

 

sem nærist, og þerrar mín tár.

 

Svo áfram ég trúi og treysti

 

að tíminn lækni öll sár.

  

Og þó að veik mín nú vonin

 

og virðist svo brjótanleg.

 

Þá samt ég vil fá þennan son minn.

 

á sigursins mjóa veg.

  Ásthildur Cesil.  

 Þessi er bara tilraun til að gera eitthvað öðruvísi.  

  

Íslandstungu, elska enn

 

orðin til mín ríma.

 

Fegurst sungu fornir menn

 

fram til okkar tíma.

  

Við meistaranna munablóm

 

mannsins hugur göfgast.

 

Þegar kanna þeirra dóm

 

þá mun listin höfgast.

 

Ásthildur 2005

Eigið góðan dag mín kæru og takk fyrir mig.