Mikið var gaman að því .....

Ég átti yndislegan dag í gær.  Er hálf rykug ennþá hehehe... en mikið rosalega skemmti ég mér vel í gær.

Þurfti náttúrulega að byrja á að koma börnunum í pössun.   Börnin mín, pössuðu fyrir mig barnabörnin.  Já þannig er það hjá mér.  Ég á svo yndæl börn og tengdabörn, sem vilja allt fyrir mig gera.

Við hittumst í gamal sjúkrahúsinu, sem nú er Safnahús.  Ein fallegasta bygging landsins, teiknuð af Guðjóni Samúelssyni.

Það voru fagnaðarfundir hjá okkur fermingarsystkinum.

Skemmtilegt málverk málaf af stúlku sem lá á spítalanum, meðan Úlfur Gunnarssona, Gunnarssonar skálds var hér yfirlæknir, hún sagði að hann hefði alltaf kallað sig Rauðhettu, svo úlfsmyndin er þarna í tvöföldum skilningi. 

ein svona rúmfjöl var til á mínu heimili, þegar ég var að alast upp, við Nonni bróðir minn notuðum hana sem rennibraut, settum hana upp á rúmbríkina og renndum okkur svo niður eftir henni.  Hún var svo að lokum sett á byggðasafnið, og gæti verið ein af þessum, ég man ekki hvernig hún leit út. 

Set þessa inn hér í gamni, Vilmundur var hér yfirlæknir á spítalanum, og konan hans Kristín, var læknir og frumkvöðull, kvenhetja. 

Mætti hugsa sér að tengja hana ljósmæðrum í dag, og hvetja þær til að halda sínu striki. 

'eg ætlaði svo að taka mynd af hópnum hér á sjúkrahúströppunum, eins og svo oft er gert, en þessir krakkar, þau eru alltaf að flýta sér, og hluti hópsins, var þegar lagður af stað niður í kirkju, sem var næsti áfangastaður.

en veðrið var afskaplega fallegt og hlýtt, og okkur hlýtt í hjörtum.

Það þurfti margt að ræða, get ég sagt ykkur, sumir höfðu ekki sést í nokkra áratugi.

Svo sungum við Jesúbróðir besti saman í kirkjunni.  Við stöndum sennilega á svipuðum stað og kirkjukórinn var í gömlu kirkjunni.  En því miður var hún rifinn, og byggð þessi nýja.  En það er góður hljómburður í henni.

Svo var haldið niður í skólann okkar.  Á móti okkur þar tók skólastjórinn Olga Veturliðadóttir, en svo skemmtilega vill til að faðir hennar var skólabróðir okkar og fermingarbróðir.

Við fundum gömlu skólastofurnar okkar, og það var mikið rifjað upp, frá barnaskóla árunum.  Einhvernveginn fannst okkur stofurnar hafa minnkað.  En það var greinilegt að borðum hefur fækkað, svo meira rými er um hvern og einn nemanda. 

Og við fórum alla leið aftur í fyrstu bekkina, gamla barnaskólann, sem ennþá er varðveittur að hluta   til.

Já við höfðum margs að minnast.

Skoðuðum líka nýjan hluta skólans glæsibyggingu, sem tengir saman gamla skólann og nýrri byggingar.

Hér erum við svo komin niður í Ísfirðingshús, Háskólasetrið okkar. 

Ólafur Halldórsson skólabróðir og forstjóri leiddi okkur í allan sannleikan um hið umfangsmikla menningarstarf sem unnið er í þessu húsi. 

Hér erum við komin niður í aðstöðu Ólafs, Meleyri, hér er flottur skrúðgarður í miðju hússins.

Og þá var nikkan dregin fram, og sungið af hjartans lyst.

eins og sjá má var alveg rosalega gaman hjá okkur.

Og skólasystkin drekka dús.

Þeir voru forsöngvaranir þessir föngulegu menn.

Og við tókum nú lagið líka, en höfðum mikið gaman af tilþrifunum hjá þeim.

Enginn smá tilþrif þar á ferð.

Þetta eru líka flott tilþrif hjá Gísla frænda mínum.

Hahahahah!!!

Ásgeir tók svo nokkur lög á nikkuna.

Svo var haldið niður í Tjöruhús, til að borða saman.

Veðrið var dýrðlegt og svo hlýtt.

Og Júlli minn var að útbúa borðskreytingarnar, og fékk blómin úr garði móður sinnar.

Flott fermingarsystkin.

Og hér er verið að skoða stækkaða myndina, frá barnaskólanum.

Hlegið og gantast.

Myndarlegir ekki satt?

Maturinn var líka frábær, ég er næstum viss um að Júlli bjó til fiskisúpuna, hún var æði.

Og svo voru fiskiréttir, bæði saltfirkur, pönnusteiktur steinbítur, og margt og margt.

Öllu þessu gerðum við góð skil.

Þetta er svona múraratal

Sæt saman.

Og nikkan og söngurinn ómaði.

Sumir eru og verða alltaf töffarar

Þeir voru eiginlega allir töffarar, strákarnir í okkar hópi.

Og enn er sungið.

Hér erum við örugglega komnar á trúnóstigið

En ég held að allir hafi farið glaðir heim á leið.

Mikið rosalega var gaman, og mikið er gott að hitta gamla skólafélaga, og maka þeirra, því það hefur alltaf verið þannig hjá okkur, að makar eru teknir inn í hópinn.  Þau eru hluti af okkur, og við viljum hafa þá með. 

Ég er nú eiginlega hálf þunn ennþá, glöð og ánægð með hvað allt tókst vel.   Og hve allir voru samtaka og samstæðir um að skemmta sér, og láta sér líða vel.  Og allt hjálpaðist að, að gera daginn sem eftirminnilegastan. 

Kæru skóla- og fermingarsystkin, mikið vil ég þakka ykkur vel fyrir þessa samverustund, og ég er viss um að við munum öll mæta á næsta hitting, og þá koma ennþá fleiri. 

Knús og kram til ykkar allra frá mér.