Hin forvitnilega Flatey.

Já við fórum með Baldri yfir til Flateyjar, ég hafði aldrei komið þangað áður, en hafði lengi haft áhuga á að skoða þessa eyju.  Hún er sérstök fyrir margra hluta sakir.  Í dag eru þar tveir ábúendur, bændur  örugglega sjálfþurftarbændur, með kindur og hænsni.  En þarna erum mörg falleg hús og vel við haldið.  Miklu meiri byggð en ég bjóst við.  Þarna eiga menn sumarhús, og margir dvelja þarna sumarlangt.  Mér var sagt að þegar kvikmynd Baltasar var gerð þarna var gengið í að fá Gemsasamband þangað, en íbúar voru víst ekki hrifnir af slíku.  Og ekki vel séð að menn tali í þau tól í miðbænum.

Hér er verið að fara um borð.  Vestfirðingar fá sérkjör á bátinn.

Hér eru unglingarnir okkar.  Þetta var síðasta ferð sumarsins, þar sem báturinn siglir tvisvar yfir Breiðafjörðin, það voru því síðustu forvöð að dvelja þarna milli ferða.

Það þarf að fylgjast með fuglum og svoleiðis.

Okkar erlendu vinir, Kaj frá Austurríki og Leon frá Þýskalandi.  Þeir skemmtu sér ekki síðu en hin börnin.

Það er gott að sitja hjá mömmu, þar er öryggið.

Þúsund eyja klasi, sem ekki er hægt að telja.  En fallegt er hér.

Sumir voru nú samt dálítið sjóveikir.

Og svo var komið í Flatey og nú var bara að ganga á land.

Aðalgatan í átt að þorpinu. 

Læknishús stóð utan á þessu húsi, og þarna má greina sultukrukkur sem voru örugglega til sölu.

Hér eru engir malbikaðir breiðvegir, heldur svona slóðar, alveg eins og fólkið hér vill hafa það.

Íslenskar hænur á vappi.  Allt svo frjálslegt og notalegt hér.

Sumir eru einfaldlega prinsessur, og prinsessur þurfa að halda uppi kjólfaldinum, þegar þær vaða yfir polla  Það er örugglega meðfætt.

Og meðan sumir príla...

Vilja aðrir sulla.

Og nóg um að vera fyrir ærslafulla krakka.

En prinsessur eru líka alltaf settlegri...

Já það var margt um að vera.

Og börn eru alltaf svöng á ferðalögum ekki satt?

Ömmur líka

Svo er gott að leggja sig aðeins eftir matinn.

Hún er alveg eins og amma sín, öll í grjótinu.

Það eru mörg falleg hús hér eins og ég sagði áðan, og öllum vel við haldið.

Hér er hótelið þeirra kaffihúsið og barinn.

Það var líka farið í kirkjuskoðun.

Bátar eru auðvitað lífsnauðsyn í Flatey.

Og heimurinn getur virkað ógnarsmár, meira að segja miðað við lítið kríli.

Kirkjan er fallega skreytt af Baltazar Samper.

Bæði altarið og kirkjuskipið.

Trú von og kærleikur heita þessir bátar.

Og ekki fer maður svo í Flatey að maður skoði ekki bókhlöðuna.

Og Flateyjarbók.

Hér er líka teikning af eyjunni frá árinu 1906.

Safnahúsið er eins og sjá má, risasmátt. 

Það er komin tími til að halda af stað niður á bryggju.

Farartækin hér eru af ýmsum stærðum og gerðum.

Eins og sjá má.

Já þau eru líka mis afkastamikil.

En það er nú bara eins og það er.

Hér er meira að segja bíll.

ég hugsa að þessi skreiðarhjallur og fiskurinn á honum, sé bara mjög stór á Flateyskan mælikvarða.  Þ.e. miðað við höfðatölu.

Og svo er komið niður á bryggju.

Hér er beðið eftir bátnum.

Og sumir orðnir lúnir.

Það var múgur og margmenni á bryggjunni, þegar skipið kom.

Flatey kvödd með virktum.

Og gamli vitinn lýsir leið.

Og það er notalegt að setjast niður og fá sér eitthvað í gogginn eða bara horfa á barnaefnið í sjónvarpinu.  En sumarbústaðarlífið heldur áfram.

Þessi er fyrir Kiddu mína.

Er ólympíuleikvangurinn í Peking íslenskt hugvit ?

Ég var að lesa ljómandi skemmtilegt viðtal við arkitektin að kúluhúsinu mínu, lífskúnsternum og stærðfræðingnum jú og arkitektinum Einar Þorstein Ásgeirsson.  Þar kemur hann fram með skemmtilegla sögu um tilurð "hreiðursins" ólympíuleikvangsins í Peking.

 

  En það voru fleiriren við tveir og Holbækbúar,sem voruánægðir með árangurinn:Tveir svisslenskirstjörnu-arkitektarsáu gripinn,þeir voru einmitt aðvinna að samkeppnifyrir Ólympíuleikanaí Bejing 2008. Og vitimenn, með kópíuaf þessu listaverkiokkar unnu þeir samkeppnina!  Garðskálinn í Holbæk kominn tilPekingÉg má til með að segja þér aðraskondna sögu um form, Súsanna.Og hvar þau lenda svo á endanum.Þessi er frá fyrstu árumsamvinnu okkar Ólafs Elíassonar.Þannig vildi til að haustið 1998unnum við að gerð “garðskála”listaverks fyrir lystigarð í Holbækí Danmörku. Við urðum lokssammála um að ákveða þekkt,fallegt geometrískt munstur áskálann, sem ég vissi um: Ammann-línurnar. Gott og vel. Skálinnvar svo vígður vorið 2000 íHolbæk.Tveimur árum seinna var gefinút bók um þetta verkefni ásamtfleiru. Við vitnuðum að sjálfsögðuí stærðfræðisnillinginn Mr.Ammann frá Boston og línurnarhans. En það voru fleirir en viðtveir og Holbækbúar, sem voruánægðir með árangurinn: Tveirsvisslenskir stjörnu-arkitektarsáu gripinn, þeir voru einmittað vinna að samkeppni fyrir Ólympíuleikanaí Bejing 2008. Ogviti menn, með kópíu af þessulistaverki okkar unnu þeir samkeppnina!Nú er búið að reisa byggingunaí Bejing og allir sem þekkja garðskálanní Holbæk sjá, hvað er hérá ferðinni. Síðast um helgina komhér ókunnur maður, bankamaður,sem óspurður sá strax að umsama hlut er að ræða. Nú, ariktektarnirstanda ennþá í þeirritrú, að þetta ævintýri þeirra hafiheppnast. Þeir tala fjálglega um“fuglshreiður”, en ekki Ammannlínur.Og svo langt gengur vitleysan,að það er búið að finnaKínverskan listamann, sem vefurtágum saman á líkan hátt. –Þóþað nú væri.“„Fjölmiðlarnir éta þetta svoauðvitað upp hver eftir öðrum,uns ný “staðreynd” verður til! Íeinkaviðtali hafa sömu arkitektarviðurkennt hugmyndastuldsinn, en opinberlega ekki. Þaðværi skömminni skárra ef þeirviðurkenndu, að minnsta kosti,að hér eru Ammann-línurnarkomnar til Bejing!“  Einar er afar sérstakur maður og framtíðarhugsuður.  Hér eru glefsur úr viðtalinu. 42Einar Þorsteinn Ásgeirssonlistamaður og arkitekt segirhinn harða heim vitsmunaekki gefa mikið fyrir rómantískartilvísanir„Samstrendingur er nýyrði ííslensku og þýðir að maður geturpakkað saman helling af einumog sama margflötungnumán þess að myndist gat eða holrýmiá milli þeirra. Sama geristmeð sameindir í kristöllum, þaðmyndast einskonar samloka.Maður þarf ekki nema eitt slíktform, en getur pakkað því samaná alla kanta,“ segir Einar Þorsteinnlistamaður og arkitekt ogbætir við: „Í nýja Tónlistarhúsinuí Reykjavík er þetta form notaðí burðargrind glerhjúpsins, semá ensku heitir „space frame“ ogber sig sjálf vegna þess að húner í þrívídd. Það sem er sérstaktvið þetta form mitt, er að það erbyggt á fimmfalt symmetrískurými, en er samt samstrent, enaðeins um fimmtán samstrendform eru til.“ Vitaskuld er Gullinfangiðaðeins eittaf fleiri skyldumformum og þau erusmám saman aðkoma í ljós – en áendanum leiða þausaman til nýs skilningsá vissum þáttumnáttúrunnar.

Allt viðtalið er svo hér: http://www.landogsaga.is/LS-03058.pdf