Kveðjustund í bili, og ung hæfileikarík hannyrðakona verður á vegi mínu.

Jæja hér sit ég með trega í hjarta, og stelpulaus.  Strákarnir farnir í sund.  Þær fóru til pabba síns í dag.  Jurga fór suður, ætlar að fara heim og sækja dóttur sína, en miðinn hennar rennur út þann 7. júlí.  Það var því afráðið til að bjarga málum að telpurnar færu til pabba síns í nokkra daga, eða þangað til mamma kemur heim með Norrænu.  Svo koma þær heim aftur. 

En það er hálf tómlegt í kotinu.  En friðsælt.  Og ég þarf aðeins að venjast frelsinu.   Ætla að vera dugleg meðan þær eru í burtu, að gera það sem gera þarf, bæði í vinnunni og hér heima. 

Svo verður pabbi minn níræður þann 4. ágúst, og við börnin hans ætlum að sjá um að gera honum daginn sem glæsilegastan.  Hann á allt gott skilið hann pabbi minn. 

En veðrið leikur við okkur núna, það var 24 stiga hiti, plús á Suðureyri í gærdag, veit ekki hér réttu töluna, en hún var svipuð.  Það var líka hlýtt og yndislegt hér í dag. 

Svona var veðrið í morgun.  Gamalkunnug mynd ekki satt ?

En ég hef afskaplega lítið haft orku til að taka myndir, hvað þá gera neitt annað.  Svona veikindi barna taka frá manni alla orku, og allt sem er umfram, en það gefur manni samt svo mikið, því ég finn hvernig kærleikurinn til þeirra túttnar út, og umvefur þær. 

Vonandi líður þeim vel hjá pabba sínum, hinni ömmunni og afanum.

Þessi mynd var tekinn daginn áður en Hanna Sól veiktist.

Hér er svo Óðinn Freyr í heimsókn, hann er fjörkálfur hinn mesti, en er nú líka orðin lasinn eins og Þær.

Upp með hendur, varist hryðjuverkamanninn Óðinn Frey... hann er sko hættulegur.

Best að fara út og skjóta eitthvað hehehehe.... Búin að fá nóg af veikindunum.

Búin að greiða sér fyrir ferðalagið til pabba. 

Æ æ æ erfitt líf, þegar maður er svona lasinn.

Stúrin og nývöknuð, rétt áður en halda skal út á flugvöll.

En ég fékk líka góða gesti.  Vinkona mín frá Þingeyri kíkti við í kaffi, fékk reyndar bara vatn, þar sem ég sat með litla stýrið föst.   Og svo hann Samson, sem líka er frá Þingeyri, Samson er garðyrkjumaður og kennari við Garðyrkuháskóla ríkisins.  Hann kemur oft hér við og við spjöllum um plöntur, og hann skoðar garðinn minn og tekur myndir af áhugaverðum plöntum.  Það er gott að fá kollegana í heimsókn og spjalla um plöntur.

 

Málið er að dóttir hans var með í för, og hún, þessi 12 ára stúlka sat og heklaði, meðan við töluðum saman.  Mér fannst það svo sérstakt.  Hún er mikil hannyrðakona, sagði hinn stolti faðir, og hún prjónar líka húfur og töskur, hún ætlar að selja nokkrar á Þingeyrardögum, ef einhver vill kaupa.

Endilega sýndu mér það sem þú ert að gera, sagði ég.  Og jú viti menn, þetta er aldeilis frábært af 12 ára stelpu ekki satt. Hér fyrir ofan er hún með trefil sem hún er að hekla.

Skemmtilegur ekki satt ?

Hér er hún svo með húfur sem hún hefur sjálf prjónað.  Flottar finnst mér.

Hér er svo taska sem hún hefur gert.  Það er virkilega gaman að hitta svona unglinga, sem eru svona frábær og gera svona skemmtilega hluti.  Þetta er frá ömmu hennar, sagði Samson.  En enginn amma í heiminum gæti kennt einhverjum, ef hún væri ekki svona frábær sjálf, og áhugasöm.

En enn og aftur takk fyrir mig.  Ég vona að ég geti á einhvern hátt endurgoldið ykkur það góða sem þið hafið gefið mér.  Það er ómetanlegt að finna hve þið hugsið til mín og hafið jafnvel áhyggjur af mér.  Það gefur mér alveg heilmikið.  Og núna ætti ég að geta farið að fara minn blogghring og huga að ykkur.  Það gefst allavega meira næði, meðan litlu trillurnar mínar eru í annara manna höndum.  Knús á ykkur öll og takk fyrir mig enn og aftur.