Úr einu í annað.

Já veraldarvinirnir okkar eru flognir burtu.  Það var ekki eins mikil rigning í gær og daginn áður, en í staðin fór hann að blása.  Það stóð ekki lengi, því í dag var hlýtt og logn.

Þau voru dugleg greyin, þó þau mættu alltaf of seint, og færu of snemma.  En þetta var nú sjálfboða vinna. ég var ekkert að fetta fingur út í svoleiðis smámuni.

Þetta eru svo aftur á móti mínar kerlus.  Að hreinsa beðin á Flateyri.

Þær eru yndislega skapheitar þessar portugölsku konur, en þær eru eins og jarðýtur í vinnu.  Sjáiði hollinguna á stóru systur.  Snýr upp á sig, af því að blómin voru ekki sett alveg á réttan stað

en í gær var veðrið dálítið villt og ærslafullt.

Og hér er fáni móður jarðar sýnilegur bara fyrir framan nefið á mér.  Og hér sést að Guð elskar kúlulagið.

Jamm svolítið eins og nornaskógur í ævintýri ekki satt.

Já það má ekki á milli sjá hvort er flottara kúlan mín, eða kúlan hans Guðs

Málið er að mitt sést alltaf, en þetta hér sést bara við ákveðnar aðstæður.

Hér eru nykurrósirnar mína.  Þær skapa fiskunum kærkominn skugga, og bráðum fara þær að blómstra.

enn eitt skemmtiferðaskipið, og bærinn fullur af fólki. 

Þessi mynd er friðsæl og skemmtileg.

Hér er hann Atli frændi minn.  Þessi elska. Við erum búin að þekkjast síðan við vorum unglingar.  Þá gisti ég nokkra mánuði hjá mömmu hans, föðursystur minni, og við sátum á kvöldin og sungum og spiluðum á gítar.  Hlustuðum á Kingston tríó, sem var uppáhaldshljómsveitinn okkar.  Já við Atli eigum góðar minningar.  Ég fékk að fara með honum og vinum hans í göngutúr um hornstrandir, þó ég væri stelpa og tveimur árum yngri, sem er bara alveg rosalega sérstakt, á þeim árum.

Hann Atli er búin að gera ýmislegt, meira að segja var hann mörg ár sýslumannsfrú hehehehe, hann var nærri dauður í flugslysi í Borgarfirðinum, og ég veit ekki hvað og hvað.  En hann er hornstrendingur, og þeir lifa allt af..................... eða þannig.

En nú er þessi elska að fara í vikudvöl í Fljótavík.

Hér er einn kunnugur út skátunum, sagði hann.  Og mikið rétt, hér er hann Steini, sem oft má sjá myndir eftir í BB.  En hann er góður ljósmyndari og allt múligmann, hann Þorsteinn.

Þau voru reyndar að fara fleiri úr ættinni, barnabörnin hennar Ástu Geirmunds og Kristófers, hann er frægur fyrir að skjóta hvítan hrafn hehehehehe.

ég þarf að taka myndir af ættingjum, sagði ég.

Já Atli minn er í góðum félagsskap á Atlastöðum í Fljótavík. 

Svo sá ég nýtt hús á höfninni, sem ég hef ekki tekið eftir áður.  Eins og einskonar kolkrabbi, þarna niður við sjóinn. 

Og nýju trén komin niður í minningargarðinum á Flateyri.  Það er gott mál.

Samt er þetta það sem gladdi mig mest í dag, ég fékk pakka, reyndar bæði í gær og í dag, gærdagspakkinn er þessi fiskur sem Júlli minn færði mér, en húfurnar fékk eg sendar frá bloggvinkonu minni og einusinni tengdadóttur henni Sigrúnu Þorbjarnar.  Hún prjónaði þessar fallegu húfur á litlu skotturnar mínar.  Mikið verða þær glaðar þegar þær fá þessar æðislegu húfur.  Prinsessu húfur eða næstum því kórónur.  Elsku Sigrún mín, þetta gladdi mig svo mikið, og var svo óvænt.  Takk fyrir þetta og kortið sem fylgdi.  Mikið á ég gott að eiga svona yndislegt fólk í kring um mig.