Móðirin mikla og dulúðuga.

Það var rosalega flott birtan í morgun, og draumórum líkust.

Þessi sérkennilegi blámi, sem þýddi að sólin var um það bil að bræða af sér þokuna.

En hún lá inn með firðinum, eins og draumórar.

Það var eins og lýsti af fjöllunum.

Og allt var hljótt, nema fuglarnir sungu sinn morgunsöng.

Þetta er eins og maður sé milli svefns og vöku og sé horfinn inn í drauminn, sem mann dreymdi um nóttina.  Maður heyrir grasið vaxa, ánamaðkana skríða milli hola, og blómin springa út.  Söngur móður jarðar.

Þetta er vonandi ekki mengun frá skipinu  Nei reyndar ekki, en reykurinn frá strompnum stendur beint upp í loftið í þessu venjulega Ísafjarðar logni.

Svo fer að rofa til, maður byrjar að heyra í bílum, og umferðin vaknar til lífsins, maður er ekki lengur einn í draumaheimi, heldur hefur bæst annað fólk í hópinn.

Og bærinn fullur af ferðalöngum, sem hafa borgað stórfé fyrir að fá að koma og heimsækja okkur sveitavargana.

Já skýin gerast viltari, og gallerí himin opnast upp á gátt í allri sinni fegurð.

Hér er gyðjan góða að snúa skýjunum í kring um fjallið sitt, hún er sennilega að auka kraft sinn, sogar til sín orkuna, nýtir hana sjálf og gefur svo okkur ástvinum sínum stóran hluta af henni.

Ekki veitir af, því margir eru tilkallaðir.

Og það er ekki bara kajaknámskeið, goflnámskeið hér er líka gerfigrasvöllurinn nýttur í leikjanámskeið.  Bærin iðar af börnum í leik og starfi, og frábæru ungu fólki, sem stendur fyrir allskonar kennslu og þjálfun á ungviðinu.

en ég faðma mitt gullregn og fer svo að horfa á Frost.  Góða nótt elskurnar, friður sé með ykkur öllum, og ég sendi ykkur orkuna frá Gyðjunni í Kubbanum.