Til hamingju með daginn sjómenn og konur. Og við kveðjum í bili.

Kyrrlátt kvöld, eftir annasaman dag, við að gera allt sem eftir var að gera til að geta farið burtu með nokkuð góðri samvisku.  Ég bauð pabba mínum í mat, eins og ég reyni að gera alltaf á sunnudögum því það er bara svo gaman að fá hann hingað heim til að spjalla.  Við Elli minn að yfirfara hvað á að taka með og hvað er bráðnauðsynlegt, stubburinn, já Úlfur svæfði stelpurnar í kvöld.  Hreint út sagt ótrúlegt en hann gerði það.  Ég heyrði hann segja þeim söguna af geitunum þrem, og þegar Hanna Sól vildi fara til ömmu, spurði hann, hvort hún ætlaði virkilega ekki að hjálpa honum með að svæfa Ásthildi, og viti menn, jú hún ákvað að gera einmitt það.

En í fyrramálið leggjum við í hann til Reykjavíkur og svo til Ungverjalands.  Jorga og Rímas verða hér með börnin.  Sonur minn bauðst til að hafa þau meðan við værum í burtu, en þau vilja frekar vera hér.  Það er svo sem bara allt í lagi. 

En það táknar náttúrulega að ekki munu berast myndir af þessum litlu ærslabelgjum í rúma viku. En í staðin ef til vill eitthvað af ferðalagi um Ungverjaland. Ef allt verður í lagi.

Þetta er eiginlega alversti tíminn hjá mér að fara, en mig langaði til að skreppa með í þessa ferð, og sennilega hef ég bara gott af að drífa mig af stað, og safna orku.  Eða eins og sagt er, kirkjugarðarnir eru fullir af ómissandi fólki, ekki satt ?

En ég notaði þennan hátíðisdag til að gera margt sem þurfti að gera upp í garðplöntusölunni.  Og svo var það tékklisti, bæði hvað þarf að hafa með, og svo ganga frá ýmsum málum og setja fólkið mitt inn í fleiri daga vinnu.  Það er meira en að segja það, skal ég segja ykkur.  En sem betur fer er ég með gott starfsfólk.  Bara spurning um að gera sig skiljanlega, og þá verður allt í lagi.

Undir kvöldið hellirigndi í svona 20 mínútur, og það var langþráð rigning, skal ég segja ykkur.

En morgunin var fallegur, og það var hlýtt.  Júlli minn kom og tók Hönnu Sól og Úlf með sér yfir á suðureyri, en þar er alltaf mikið um að vera á Sjómannadaginn.  Þeir kunna svo sannarlega að skemmta sér og öðrum súgfirðingar.  Ég þurfti að skutla Hönnu Sól yfir. og á leiðinni heim, lenti ég í slysi.... Já þar sem ég ek út fjörðinn á leiðinni heim, flýgur andarpar beint fyrir framan bílinn, ég beygi snarlega yfir á hinn vegkantinn, en sé um leið fjaðrafok, út um allt OH boy.  Ég stöðva bílinn og fer út, skjálfandi á beinum, og liggur ekki vesalings öndin á götunni, ég sá ekki neitt blóð, eða sár, en hún var alveg rosalega máttlaus og hrædd.  Ég tók hana og bar út fyrir vegkantinn, bað hana margfaldlega afsökunar og hrindi svo á dýralækninn, sem ég vissi að átt leið þarna um seinna.

Bað hana að líta á öndina og úrskurða hvort hún ætti framhaldslíf eða réttast væri að aflífa hana, ef ekki væri nokkuð von. Læknirinn sagði mér svo að þegar hún mætti á svæðið var öndinn horfinn, svo hún hlýtur að hafa jafnað sig og komist burtu, þó svolítið fjaðrafá um bakið.

Halló amma, halló afi... við sváfum út, og vöknuðum hress og kát í morgun.  Þetta er eldhúsborðið.

Prinsessunni fannst samt skemmtilegra að horfa aðeins á sjónvarpið og borða veetabix með sykri.

Smá bros frá skæruliðanum, sem var náttúrlega að borða afaskyr.

svo varð nú eldhúsborðið meira spennandi en sjónvarpið fyrir prinsessuna.

Jamm eldhúsborð geta verið mjög áhugaverð

Og ekki síður að komast í vaskinn, þó stóra systir vilji heldur gera sig fína.

Æ ég ætla að prófa þetta svona, er þetta ekki fínt amma ?

Jamm þetta er ljómandi.

Ég er amma og ég á að fá að hafa veskið.  Sú litla var nú ekki á því.

Ég vil fá veskið !!!

Algjör töffarí á leið til Suðureyrar, sem betur fer ók ég ekki á öndina fyrr en í bakaleiðinni.

er ég ekki fín ?

Ekki veit ég hvaða blettir þetta eru, en ég er viss um að þetta eru ljósálfar, sem komu inn á myndina.

Líka hér.

En sólin skín í heiði, og veðrið er fallegt.

Og börnin una sér vel í náttúrunni.

Hoppa og skoppa.

Og pabbi  minn elskulegur kom í mat.

Jorga er dugleg í höndunum, hér er þyrnikóróna úr grasstráum.

Ætli hún fari betur svona ?

Jamm sumir slefa dálítið... eða frekar mikið, enda að taka tennur.

Úr fíflum og sóleyjum festar hún batt.....

Þetta er flott ekki satt ?

Sjáið handbragðið.

Svo má skreyta með perluliljum.

Og hér er komin fegursta kóróna, sem hæfir prinsessu.

Glæsilega gert ekki satt ?

svo sannarlega blómabarn hún Hanna Sól.

En sú stutta fór bara í bað.

En þar sem þessi færsla er sú síðasta í bili frá þessum litlu stúlkum, þá fáið þið risastóran koss frá Ásthildi Cesil.

Hún er nýbúin að læra kossaaðferðina, og þið skuluð ekkert láta á ykkur fá, þó kossin sé dálítið súr og blautur, hann er gefinn af innstu einlægni til ykkar allra.

Kyssikyss og knús  Og við heyrumst fljótlega.  Takk æðislega fyrir mig, og hvað þið hafið verið þolinmóð.  Ég reikna með að þegar ég kem heim, verði aðeins farið að slakna á vinnunni, svo ég komist í að heimsækja ykkur á bloggsíðurnar og skoða hvað þið hafið verið að bralla og hugsa undanfarið.  Knús á ykkur öll.