Knúsídúllur og 1. maí.

1. maí 2008.  Dagur verkalýðsins, og einnig uppstigningardagur sem tilheyrir kirkjunni.  En hefur sennilega tilheyrt fornum trúarbrögðum, þar sem kirkjan tók yfir flesta helgidaga heiðinna manna, meðan þeir voru að ná fótfestu.  Nóg um það.  Þetta er allavega fallegur dagur.  Elli minn er bæði að spila í lúðrasveitinni og syngja með Karlakórnum, en ég kemst ekki til að hlusta, þar sem ég er nú þriggja barna móðir og kemst ekki fet  En það er furðulegt hvað maður er fljótur að gleyma öllu svona stússi, þegar börnin stækka og fara að heiman.  En það rifjast svo allt upp aftur, þegar maður kemst í sömu spor aftur.  En eins og Elli minn segir, ætli þetta sé nú ekki enn eitt yngingarmeðalið.  Heldur manni allavega á tánum.

Ég var nú bara að spá í hvort ég ætti ekki að fara út í dyr og berja pottana mína með sleif, til að mótmæla þessu háa matvælaverði.  Eins og konurnar gerðu í Chile á sínum tíma.  Ætli það væri ekki áhrifaríkara en allar göngur og mómæli, ef við tækjum okkur saman húsmæður og herrar og sameinuðums um að slá taktinn með pottum og pönnum hver við sínar útidyr.

Svona var veðrið í gærmorgunn, dálítið hráslagalegt svona snemma morguns, en birti til, þegar á daginn leið.

Sólin gægist á kubbann.

Systurnar bjuggu sig á leikskólann, og þetta er systraknús.

 

Skáparnir hennar ömmu eru mjög áhugaverðir, og þetta gula teppi er ómissandi hjá Ásthildi litlu.

Hún druslast með það um allt hús, og getur ekki farið að sofa án þess að knúsa það.

Haha amma BUUU!

Þessi skápur er alveg mátulegur fyrir mig.

Og svo er hann fullur matar líka.

Og Hanna Sól hjálpar ömmu að leggja á borðið.

Svo er það hann Brandur.  Hann týndist í viku, og það kom í ljós að hann hafði lokast inn í gámi sem við geymum ýmislegt í.  Hann hafði þvælst þangað inn þegar Elli var að ná í eitthvað, forvitnin drap köttinn, samt ekki Brand, því hann hefur sennilega lifað á músum í þessa viku.  Hann var vel haldinn kattarkvikindið, en mikið var hann samt feginn að komast heim aftur  Þó hann þurfi að þola heilmikið knús.

Kvöldið er fagurt.  Það var flogið langt fram eftir kvöldi í gær, hér er að fara fram blakmót öldunga, hingað koma um 700 manns hef ég heyrt, svo nóg er um að vera.  Svo hér er margt um manninn. 

Hanna Sól er komin í 1. maí fötin sín, og stillir sér upp fyrir ömmu að taka mynd.

Sú stutta er líka búin að klæða sig upp á, eins og hennar er von og vísa

Júlli og Sigurjón Dagur eru í heimsókn, og Sóley Ebba gisti í nótt.  Þau hafa það bara notalegt.

Prinsessan mín.